Hoi! Afgelopen week ving ik één van de mooiste vissen uit mijn leven. Vorig jaar was ik op zoek naar zo’n schilderij, en dit jaar ving ik hem. Gewoon op mijn Hiawatha-stek. Net als op de Vecht blijf ik hier voeren, ook hier met een mengsel van grotere en kleinere boilies. Ik rekende op een paar schubkarpertjes, en ook die kwamen langs. Maar de grote verrassing kwam iets voor middernacht: een prachtige oude spiegelkarper vereerde me met een bezoek. Druk op lees verder voor het visverslag!
Lees verder
28 Oktober: een beauty!
1
Hoi! Nu het doel van mijn grote vissen project behaald is wilde ik even iets anders. Eind 2022 zijn in Weesp ruim dertig karpertjes uitgezet en voor zover ik weet is van die lichting nog geen vis terug gevangen. Ze zwemmen ondertussen bijna een jaar rond en ik verwacht dat ze zich ondertussen wel hebben aangepast aan het leven op een rivier. Langzamerhand durf ik me er wel een keer op te gaan richten. Ik ben wel benieuwd of er nog wat 
Begin september communiceerde ik een ambitieus doel: 10 vissen van de twintig ponds categorie en minimaal één dertiger wou ik nog vangen in de rest van het jaar. Om eerlijk te zijn twijfelde ik aan de haalbaarheid toen ik het opschreef, ik zou nogal wat persoonlijke records moeten breken in die laatste maanden van het jaar. Of voeren met groter aas echt zoveel impact zou hebben, daar was ik nog niet van overtuigd. Nou, ik kan u vertellen, beste mensen, dat ik dat nu wel ben! De laatste vis is ondertussen ook binnen. Druk op ‘lees verder’ voor het verslag van de vangst!
Nog één laatste keer wil ik op de grote vissen kano stek vissen. Hier blijven voeren kost me veel tijd en nu de temperatuur gaat kelderen wil ik me de komende periode gaan richten op andere plekken die iets eenvoudiger te bereiken zijn en iets comfortabeler voor mij. Daarom vandaag dus een verslag van voorlopig de laatste keer dat ik op deze plek een avondje achter de hengels in het water sta.
Mijn karpervisserij met de kano kost veel moeite. Niet alleen het voeren vergt veel gesleep en gehannes met de kano, maar ook het vissen. De hele avond in het donker tot je kruis in koud water staan, daar moet je ook maar zin in hebben. Tussendoor is het dan wel lekker om soms even iets gemakkelijks en simpels te doen zoals vissen met kunstaas. Of een gemakkelijkere stek te bezoeken. Afgelopen zondag besloot ik daarom snel even wat te voeren op de Hiawatha-stek. Maandagmiddag na een bezoekje aan mijn werk deed ik op de terugweg nog even deze stek aan en verspreidde weer wat voer. ‘s Avonds kon ik dan mooi kijken wat er te halen viel.