Begin september communiceerde ik een ambitieus doel: 10 vissen van de twintig ponds categorie en minimaal één dertiger wou ik nog vangen in de rest van het jaar. Om eerlijk te zijn twijfelde ik aan de haalbaarheid toen ik het opschreef, ik zou nogal wat persoonlijke records moeten breken in die laatste maanden van het jaar. Of voeren met groter aas echt zoveel impact zou hebben, daar was ik nog niet van overtuigd. Nou, ik kan u vertellen, beste mensen, dat ik dat nu wel ben! De laatste vis is ondertussen ook binnen. Druk op ‘lees verder’ voor het verslag van de vangst!
De afgelopen week heb ik regelmatig wat gevoerd op zowel een plek op de Vecht als op de Hiawatha-stek. Op de Vecht zwemmen gemiddeld genomen grotere vissen, maar wel minder veel. En op de Hiawatha-stek komt bijna altijd wel wat langs. Die laatste stek was daarom mijn doel voor afgelopen dinsdagavond. Ik had niet veel tijd en de Vechtstek komt later deze week nog wel een keer aan de beurt. Daar moet ik toch vaak net wat langer wachten.
Ik was dinsdagavond al wat aan de late kant toen er onderweg van de auto naar mijn stek iets niet goed ging. Behangen met vismateriaal kwam ik er halverwege achter dat mijn boilie-emmer schuin onder mijn onthaakmat hing en ondertussen bijna leeg was. Ik keek achterom. Een heel spoor van gele boilies was te volgen over het voetpad. Niet handig, voor het vissen heb ik niet veel boilies nodig, maar ratten lokken is niet de bedoeling. En dus liet ik mijn bagage achter en kon over een afstand van zo’n 100 meter boilies gaan rapen. Met een extra vertraging van een minuut of 5 werd de tocht naar de stek even later voortgezet en kon het vissen aanvangen.
Tegen negen uur lagen de beide hengels te plek. Van Jan van Dooren, een bevriende en erg succesvolle karpervisser uit Amsterdam, kreeg ik wat berichtjes met foto’s van een paar prachtige vangsten. Altijd leuk om ook met anderen mee te genieten van mooie vangsten. Ik was net bezig mijn waardering voor de prachtige vissen te delen toen de WhatsApp conversatie bruut werd verstoord. Een aanbeet! Omdat ik erg dichtbij vis, misschien 4 meter lijn staat uit, komen de aanbeten keihard door. De baitrunner gilde het uit. Gelukkig hield de karper het bij korte uitvallen en bleef deze daarna vooral diep zwemmen. Als ik de hengel maar hoog houd, is er weinig kans dat de lijn een obstakel raakt. Zeker een minuut of 5, misschien wel langer, bleef de karper onder de hengeltop vlak boven de bodem rondjes zwemmen. Alsof ik de vis aan het uitlaten was. Ik wist al weer hoe ver het was. Dit was zeker een 10kg-plus vis! Toen ik de vis uiteindelijk kon scheppen was het tot mijn plezier ook nog eens een spiegelkarper.
Met een lengte van 88 cm en een gewicht van 12,4 kilogram is dit mijn 11de vis boven de 10 kg sinds begin september. Mission accomplished! De lange vis mocht weer zwemmen. Een uurtje later ruimde ik op. De buit was binnen, en met zo’n prachtige spiegel als afsluiter kan ik alleen maar tevreden zijn.
Voor de volledigheid heb ik hieronder even een overzichtje van de betreffende vangsten van 10 kg-plus vissen voor u gemaakt. Om het verslag bij een vangst te lezen klikt u op het gewicht.
| Datum | Gewicht |
| 3 september | 11.4 kg |
| 7 september | 12.8 kg |
| 12 september | 11.4 kg |
| 12 september | 17.1 kg |
| 12 september | 10.6 kg |
| 17 september | 16.6 kg |
| 17 september | 12.2 kg |
| 20 september | 17.8 kg |
| 9 oktober | 12.7 kg |
| 13 oktober | 11.8 kg |
| 17 oktober | 12.4 kg |
Twee dagen later heb ik trouwens nog een keer een uurtje op de Hiawatha stek gezeten. Dit was echt een last-minute beslissing en leverde jammer genoeg geen aanbeten op. Niet verwonderlijk aangezien ik de dag ervoor wel heel erg stevig gevoerd heb. Dat er vis op de stek aanwezig was bleek uit de twee salto’s die door een karper voor mijn neus gemaakt werden. Helaas had ik niet de tijd om lang te blijven, de vissen zullen dus nog even moeten wachten op een piercing.
Het egeltje kwam wel weer even buurten. Hij kent het ritueel ondertussen en blijft netjes stil zitten als ik even een foto neem.
De komende weken zal ik echt nog wel proberen wat karpers te vangen, maar ambitieuze plannen heb ik momenteel even niet. Wel wordt de vriezer weer bijgevuld. Dit keer heb ik kleinere boilies geregeld; 16 en 20 millimeter doorsnede. Nu de watertemperatuur wat daalt, zal ik voorzichtiger moeten zijn met voeren en dan is een slagje kleiner wel weer handig.
Tot zover voor nu, als er weer gevist is hoort u het van me! Tot dan!
Ha Ate, weet je wat het is met die records, het is al met al behoorlijk relatief. Eigenlijk kun je je vangsten alleen maar met eerdere van jezelf vergelijken, en zelfs dat is glad ijs; elke omstandigheid is anders, patha rei.
Vandaar dat ik het in mijn reactie al had ovet het behalen van doelstellingen, dat is feitelijk makkelijk meetbaar. En het doel dat jij jezelf stelde halen vond en vind ik super! Daarna doel 2 ook nog halen helemaal top of the bill. Zouden we van vissen dan toch een exacter wetenschap kunnen maken? In elk geval vis en blog zo door. Ik blijf je digitaal
volgen. Grt Hans.
Ha Ate, genoten heb ik van je doelstelling en het behalen ervan. Zo’n doel stel ik mezelf in een jaar, en jij in een nazomer. Laat niet onvermeld dat al dat voeren ook tijd kost, de input was groot. Ik kijk uit naar je volgende te behalen doelen. Bedankt! Grt Hans.
Hoi Hans, jij ook bedankt voor de complimenten! Ik lees jouw blog ook he, ik weet dat jij heel wat indrukwekkender records op je naam hebt staan dan ik. Dit najaar zit het me inderdaad wel mee, erg veel mooie vangsten en dat gaat maar door, ook na dit project. Ik loop al weer twee visverslagen achter en tjonge jonge wat een prachtige vis kwam er deze week weer op de kant. Ik moet snel weer een paar verslagen schrijven! Groet Ate