“Moedig, het water is pas 5.2 graden Celsius”, was de reactie van visvriend Pieter toen ik hem vertelde over mijn plannen om op zondag te proberen mijn eerste karper van het jaar te vangen. Zelf had hij op zaterdag een paar mooie snoekbaarzen weten te haken en hiervan wat foto’s met me gedeeld. Ik ben altijd blij met dit soort updates. Als sportvisser geniet ik ook enorm van de visavonturen van anderen.

Eén van Pieter’s snoekbaarzen van afgelopen zaterdag, watertemperatuur 5,2 graden Celsius

Het wordt ondertussen een jaarlijks ritueel. Mijn eerste vissen van het jaar vang ik op een ondiep plasje in Amsterdam. Vorig jaar was het 11 maart dat hier de eerste karpers van 2018 in mijn net kwamen. In 2017 was het eind februari dat ik daar mijn eerste vis haakte. Met de relatief hoge temperaturen van de afgelopen dagen had ik goede hoop dat er nu al eerder iets te halen viel.

Watertemperatuur Amsterdam Rijnkanaal van de afgelopen 28 dagen

Als voorbereiding op mijn voor zondag geplande karpervisavontuur heb ik op zaterdagmiddag alvast wat voer op mijn beoogde stek gestrooid. Uiteraard transporteerde ik mijn voer in een speciaal voor dit doel aangeschaft gecamoufleerd tasje. Wij karpervissers kunnen niet genoeg aandacht aan details besteden. Anderhalve kilo Oranje Boilies en kubusjes strooide ik uit over een oppervlakte van ongeveer 40 bij 20 meter.

Op zondagochtend bezocht ik eerst nog even de sportschool. Het komende jaar ben ik van plan heel wat gewichtige karpers te vangen en al dat gewicht moet natuurlijk wel met een ontspannen grimas getild kunnen worden. U merkt, ook aan de seizoensvoorbereiding besteed ik veel zorg.

Na het sporten was ik rond half 12 ter plekke. Met zowel de zon als het windje op de kant kon er niet veel misgaan. Aan beide haken prikte ik een PVA kousje met Oranje Boilie- kruim en het geheel werd een eind het water in gezwiept.

Boilie crusher met een PVA kousje met boiliekruim

In het zonnetje was het zowaar comfortabel. Languit op mijn grote onthaakmat, tussen het riet en in het zonnetje, was de winterjas niet echt nodig. Niet gestoord door een aanbeet merkte ik na een uur dat ik zelfs wat rozig werd.

En toen, plotseling, kwam er wat gemurmel uit een beetverklikker. Na vier maanden zonder op karper gevist te hebben voelde het drillen wat onwerkelijk. Dat aan de andere kant van de lijn een brasem tegensputterde speelde ook een rol.

Brasem aan de Oranje Boilie

In de uurtjes die volgden kreeg ik nog enkele identieke aanbeten en kon ik nog drie keer het haakje uit een brasem-lip plukken. Omdat alle aanbeten van links kwamen besloot ik van de rechter hengel de onderlijn nog eens te controleren. De haak was niet echt vlijmscherp en ik besloot deze te vervangen door een nieuw exemplaar.

Tot 16.30 uur zou ik vissen en ik had me al neergelegd bij een karperloos visavontuur toen rond 16.00 uur de waker van mijn rechter hengel een keer piepte. Ik vis op dit ondiepe water met slappe lijnen en wachtte even af. Toen ik nog een piep hoorde pakte ik toch maar de hengel. Aanvankelijk voelde ik geen weerstand, maar toen ineens werd de hengel met een ruk naar beneden getrokken. Een grote oranje staart wapperde even boven water en zowaar gaf de slip wat lijn af. Yes, toch nog een karper!

De vis was duidelijk nog niet opgewarmd, de dril stelde verder niet al te veel voor. Het kostte me weinig moeite om de vis in het grote net te krijgen. Het weerhaakloze haakje kon ik eenvoudig uit de onderlip plukken. Met de afstandbediening schoot ik even later ietwat onwennig een paar plaatjes. 

De eerste karper van het jaar 2019

Een poging om bij het terugzetten nog een foto te schieten mislukte. Zodra de vis het water weer voelde schoot deze weg. Voldaan ruimde ik mijn spullen op. De eerste karper van het jaar is binnen. Ik vermoed dat dit een heel leuk visjaar gaat worden. Tot later!