Het was eind maart dat Mike en ik in Muiden onder het genot van een aantal goudgele rakkers onze visplannen voor het komende jaar bespraken. Op mijn lijst stond een aantal nieuwe stekken. Over één hiervan had hij wel wat te melden. Great minds think alike, hij had op deze plek al gevist en zelfs al gevangen. Voor vrijdagavond 4 Mei zetten we deze stek op de planning.

De stek in kwestie is een splitsing in een oud kanaal. Hier hadden wij vier plekjes om te vissen uitgekozen. Twee plekjes aan beide zijden van van het aanvoerende kanaal, en twee plekken links en rechts aan de overkant van de splitsing. Deze locaties ware strategisch zo gekozen dat elke passerende vis minimaal 1 van onze rigjes zou moeten tegenkomen. 

Vier avonden op rij voerden we met vooral Spicy Seven boilies. Met de kano ben ik zelfs nog even wezen peilen. Even de bodemgesteldheid controleren en kijken hoe diep onze beoogde visplekjes eigenlijk waren. Vissen op plekken waar nog geen 20 centimeter water staat gebeurt me niet meer.

Vrijdagavond om 19.00 uur hadden we aan de waterkant afgesproken. Mike had zijn voerboot meegenomen. Met deze radiografisch bestuurbare boot kon hij zonder problemen onze rigjes accuraat deponeren bij de markers die ik een avond van te voren had geplant. Drie van de vier hengels konden we zo perfect op harde stukjes bodem plaatsen. 

Mike in de weer met de voerboot

De laatste hengel, mijn linker, wierp ik op goed geluk onder het eigen kantje… Exact kwart voor 8 lagen alle vier de hengels in en kon het wachten beginnen.

Terwijl Mike even later vertelde over een meerval van 1,37 meter die een kennis van hem recentelijk in Nederland ving, kreeg ik ineens een signaal op mijn rechter hengel. Deze lag het verst weg, tegen de overkant van het aanvoerende kanaal. De top boog even en daar bleef het bij. Geen doorzettende run. Ik besloot de hengel te laten liggen. Waarschijnlijk een lijnzwemmer. Met bijna 90 meter uitstaande lijn is de kans dat een vis deze raakt natuurlijk best reëel.

Even later ook een piepje links. Deze lag slechts op een meter of 15 afstand en onder de eigen kant. De kans op een lijnzwemmer is hierbij dus veel kleiner. Hier was duidelijk een grote vis in de buurt van het aas. Hoopgevend!

Het was denk ik een kwartiertje later, even voor 9 uur, dat ik op de linker hengel een aanbeet kreeg. Een krijsende beetverklikker, een gierende slip en een kromme hengel in de steunen. Karper! Ik greep de hengel uit de steunen en trok deze verder krom. Met de hengel in de hand en de lijn strak houdend liep ik een stukje richting de vis en weg van onze andere drie hengels. Gelukkig bleef de vis ook weg van onze stek. Rustig kon ik hem daar uit drillen. Toen de vis voor het eerst boven kwam kon ik mijn ogen niet geloven. Al weer een super mooie spiegel. Mike had maar 1 poging nodig om de vis te scheppen. “Goed gevist” zei hij. “Goed geschept” was mijn reactie.

Na het meet (82 cm) en weeg (11.8 kg) ritueel schoot Mike wat plaatjes. 

Ik had dus wederom een rijenkarper en dat op een nieuwe stek. Al weer mijn vierde spiegelkarper van open water en alweer mijn vierde 20-plusser van open water van dit jaar. Lucky bastard! Na het foto ritueel kon ik de vis weer terug zetten. Wie weet tot een volgende keer.

het terugzetten

We hebben na deze vis nog tot middernacht door gevist. Ook Mike had nog een keer zo’n rare lijnzwemmer. Of misschien een brasem aanbeet die niet doorzette? Helaas dus niets meer gevangen. 

Ik ben natuurlijk superblij met mijn mooie vis maar ik heb wel de indruk dat we een deel van de tijd nutteloos hebben zitten hopen op een aanbeet. Mijn beide haken hingen vol rommel toen ik aan het eind van de avond ophaalde. Ik kan dit natuurlijk onderweg tijdens het indraaien hebben opgepikt maar een volgende keer op deze stek gaan we het toch anders aanpakken. Dichterbij vissen en ingooien met PVA schuim rond de haak is dan wellicht een goede optie. Gewoonlijk gooi ik elk uur even opnieuw in en dat is toch lastiger op zo’n grote afstand en in het donker. 

Van Joris Weitjens kreeg ik direct een reactie toen ik de vis bij hem meldde. Hij vroeg meteen of ik hem zelf niet herkend had. Ik heb deze vis namelijk op 30 juni van het afgelopen jaar ook al gevangen. Destijds op het IJmeer. Dat is toch een flink stuk verderop en er zit, afhankelijk van de route, minimaal 1 sluis tussen. De vis was destijds even lang en een pondje lichter. Joris vertelde dat de vis in augustus 2017 door een andere visser ook nog eens gevangen was.

Hieronder de foto van de linkerkant van de vis van afgelopen vrijdag en daaronder de foto van de vis in Juni vorig jaar. 

Ik heb over de vorige match destijds een kort verslagje geschreven. Dat kunt u lezen als u op deze link klikt.

Tot zover weer voor nu. Morgen wordt er weer gevist en daarover vertel ik u een volgende keer. Tot dan!