7 Augustus: een heksenketel drama.

Hoi! De heksenketel stek maakt het me erg lastig. Afgelopen donderdag zou ik na een aantal dagen voorbereiding samen met vismaat Mike hier weer proberen een visje te vangen. Mike moest helaas last-minute verstek laten gaan en dus stond ik er alleen voor. Het werd nog hectischer dan de vorige keer maar nu lukte me maar weinig. Een korte beschrijving van een vrij dramatisch verlopen avond.

Ik wil er niet te veel woorden aan vuil maken. Zeven aanbeten kreeg ik, slechts twee vissen kwamen op de kant. In het kort ging het als volgt:

Rond half negen kwam de eerste aanbeet. Zoals wel vaker op deze stek was het een dril vol moeilijkheden. Een drietal boten dat aan kwamen varen zorgde dat ik iets meer druk moest zetten dan ik eigenlijk wou. De vis zat onderweg ook nog een paar keer vast, een stel roeiers kwam op me af, ik mocht niet verslappen en toen ineens, pats, was de lijn door. Bij inspectie bleek de lijn over meerdere meters beschadigd.  Driewerf shit. Ik vis met haken met platgeknepen micro-weerhaken, dus die raakt de vis wel kwijt. Toch baalde ik enorm, de eerste vis is vaak een grotere.

rafels aan de lijn

Aanbeet twee en drie kwamen op de kant. Twee schubkarpers van respectievelijk 87 en 82 cm. De two-tone herkent u wellicht, ik ving deze een week geleden ook. Op een andere stek, maar aan hetzelfde aas. Blijkbaar zijn mijn cheap-ass boilies verslavend. Ook eerder al dubbelde ik een vis hier die ik op weer een andere stek al had gevangen. Er wordt druk gependeld op dit water en mijn voerstekken werken als magneten!

En toen begon het drama.

Om uit te varen leg ik mijn hengel in de steunen en zet de molen open. Met de beaasde haak vaar ik dan naar de stek waar ik vis, zo’n 60 meter verder op. Al kanoënd trek ik dan de lijn van de molen. Ik peddel snel terug, doe de molen dicht en trek de lijn strak. 

Twee keer op rij liet ik mijn aas vanuit de kano zo op de stek zakken, strooide er direct een handvol boilies en boiliekruim overheen, voer meteen terug en zag vervolgens bij de kant de lijn van mijn molen vliegen. Dat kan maar één ding betekenen. Twee keer een aanbeet binnen een minuut. Hoe groot is die kans… Ik zit hier niet op een guppen-put te vissen. De vis was beide keren ondertussen de obstakels in gezwommen en liet mij kansloos. 

Daarop besloot ik eerst maar eens een kleine kilogram boilies op mijn stek te voeren voordat ik weer aas liet zakken. Dit ondanks dat ik nog maar een uurtje zou vissen. Aanbeet zes kwam nu na een half uur en schoot meteen weer los. De kromme haakpunt verklaarde veel. Deze vis was niet goed gehaakt.

Aanbeet zeven verliep zoals de eerste aanbeet, maar dan zonder de boten. Ik kon dus iets rustiger drillen en had veel vertrouwen in een goede afloop. De vis zat nu en dan vast en zwom zich weer los. Totdat de lijn op een gegeven moment vast zat en ik met de kano uiteindelijk een grote tak boven water haalde. De vis was van de haak gerold en deze had zich in het obstakel vastgezet. Nou ja, halve boom is een betere omschrijving. Zo’n drie meter lang en polsdik. Ik kreeg hem met moeite in de kano.

Hoe nu verder? Aanvankelijk had ik zin mijn hengels op marktplaats te zetten maar na een paar dagen is de ergste frustratie wel weggezakt. Achteraf kan ik mezelf niet heel veel kwalijk nemen.

Ik zal binnenkort een keer met een dreg aan een stevig touw kijken of ik meer obstakels van de bodem kan verwijderen. Even investeren in deze stek zodat ik hier later minder risico loop op verspelen. Verder zal ik iets meer voeren voordat ik ga vissen. En vooral ook later op de avond vissen, als er minder boten zijn. En wellicht als het weer het toelaat met de voerboot uitvaren, dan kan ik op de kant bij de hengels blijven en meteen ingrijpen als er weer zo snel een aanbeet komt. 

Maar nu wordt het eerst tijd voor iets anders. Vissen zoals afgelopen keer levert me teveel frustratie op, dus ga ik deze stek nu even met rust laten. Eerst van de week een keer snoeken met de kano, dan komende week een keer op een andere stek kijken en dan in het volgende weekend kijken wat de investeringen van Mike en mij op een nieuw water opleveren. Ik spreek u later weer. Tot dan!

vorige bericht    volgende bericht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.