Omdat mijn stek op de Utrechtse Vecht de laatste keren achtereenvolgens 2, 3 en 3 karperaanbeten opleverde besloot ik hier nog eens een poging te wagen. Ik wil dit jaar best nog een paar karpers vangen namelijk. Probleem was wel dat ik mijn laatste restje grote en harde gele boilies opgebruikt had. In de vriezer heb ik nog wel een lading zachte kleine gele boilies. Hiermee vang ik wel karper, maar het is ook een brasemmagneet. Gelukkig vond ik onderin de vriezer ook nog een paar kilo RB15. Grote keiharde boilies van eigen makelij waarmee ik vorig jaar mijn vissen ving. Vier dagen voerde ik dus met steeds ruim een kilo zachte gele knikkertjes en iets meer dan een pond grote rode RB15 per keer. Hopelijk zou mijn voerplekje door een karper gevonden worden en bleef deze dan in de buurt rondhangen totdat ik met mijn hengels langskwam.
Zondag op dierendag, een mooie dag om een vis op een tijdelijke lippiercing te trakteren, moest het gebeuren. Tegen zessen lagen de aasjes op de bodem te pronken. Rechts een kleine zachte boilie, links een grote harde. Eens kijken waar de voorkeur van karpers naar uit gaat. Boven beide boilies heb ik een deel van een kleine drijvende boilie geplaatst. Niet zo groot dat de boel los komt van de bodem, maar groot genoeg om het gewicht van de haak te compenseren. Ik wil namelijk dat het spul gemakkelijk naar binnen vliegt als de karper het aas probeert op te zuigen.
Ook hang ik aan beide haakjes een oplosbaar netje met een paar hele en gebroken boilies. Dit netje lost binnen een paar minuten op en zorgt voor een compact plekje voer rond mijn aas.
Twee keer krijg ik in het eerste uur wat actie op de zachte gele boilie maar beide keren zet de aanbeet niet door. Ik vermoed dat een vis op de compacte voerplek aast en nu en dan de lijn raakt. Elke aanraking van die lijn zie ik op mijn wakers. Ik vis namelijk met een snaarstrakke lijn. Een vis mag hier geen ruimte krijgen aangezien mijn voerstek rond een dukdalf ligt.
En dan, na anderhalf uur is het even spitsuur. Eerst is het de hengel met de zachte boilie waar ineens een brasem aan hangt. Ik heb de brasem net van de haak gewipt als de hengel met de grote harde boilie eraan krom knalt. Duidelijk karper. Vanwege de grote 25mm boilie hoop ik dat het om een enorme vis gaat maar die vlieger gaat helaas niet op. Al snel herken ik het type. Net als vorige week heeft een Special carp mijn aas gepakt. Het mooie visje biedt dapper weerstand maar kan nog niet op tegen mijn obstakelhengel. Na een paar minuten, ik neem de tijd, mag de vis even op de foto.
De lengte is 57 centimeter en het gewicht inclusief mijn Trakker weighsling is 6.4 kg. De weighsling is afhankelijk van hoe nat deze is tussen de 1,4 kg en 2,3 kg. Voor de zekerheid houd ik maar het maximale gewicht aan. Het karpertje is dan dus 4,1 kg, maar zou in werkelijkheid best eens dichter bij de 5 kg kunnen wegen.
Na terugzetten neem ik de tijd om beide hengels weer te prepareren. Beide haken worden gecontroleerd, nieuwe PVA-netjes met voer klaargemaakt en dan zwiep ik de aasjes weer richting dukdalf. Naarmate het donkerder wordt nemen de brasem aanbeten toe. Steeds weer wordt de zachte gele boilie gepakt. En nu en dan ook de grote rode. Tegen 10 uur besluit ik op te ruimen. Zeker 15 brasems heb ik gehaakt, en dus ook één karper. Gelukkig komt deze week weer een nieuwe batch gele boilies binnen. 20mm deze keer. Harder en groter, dan zal ik vast minder last van brasems krijgen. Volgende week ga ik weer met Mike vissen en ik weet wat voor hekel hij aan brasems heeft.
Het karpertje heb ik trouwens meteen gematcht. Niet zoals verwacht een vis uitgezet in Weesp, maar een karper die ruim 7 km zuidelijker op de Vecht werd uitgezet door Sportvisserij Midwest Nederland. Inderdaad, weer een druktemakertje van de Vecht.
De twee druktemakertjes die ik vorige week ving hebben mij een voorlopige 10de plaats in de eindrangschikking van de SKP wedstrijd opgeleverd. Wie in het verslag van die wedstrijd geïnteresseerd is wil ik graag doorverwijzen naar de BVK website. Daar staat een voorlopige ranglijst online. Klik hier voor die ranglijst.
De vispoging met Mike is ondertussen in voorbereiding. Misschien ga ik tussendoor ook nog wel een keer snoeken. Nog even de frequentie omhoog voordat het straks echt koud wordt. Houd mijn blog dus in de gaten, er is snel weer nieuws. Ik spreek u dan weer, tot later!