Een nieuw karpervisavontuur stond voor vandaag op de planning. Ik was alweer enkele dagen op de Vecht aan het voeren, maar de sloepenrace “Muiden-Pampus-Muiden” gooide roet in het eten. Toen Mike me van de week waarschuwde voor dit jaarlijkse mega roeifestijn besloot ik mijn plannen te wijzigen. De voerstek op de Vecht in Muiden komt nu later aan de beurt, eerst zal ik een poging wagen in Weesp. Snel ben ik dus in Weesp begonnen met voeren. Vandaag was het echter nog wat te vroeg om een karpervispoging te wagen. Omdat er toch gevist moet worden ben ik vandaag daarom maar met de kano de Vecht op gegaan. Slepen met pluggen achter de kano is ook altijd een leuk tijdverdrijf. 

Op de zware plughengel sleep ik het nieuwe plugje. Dit is een 7 cm lang en 2,5 meter diep duikende plug met een baars print.

De nieuwe 2,5 meter diep duikende plug

Op de lichte hengel sleep ik vandaag een drijvende en minder diep duikende plug. Deze duikt misschien een meter. Wat voor vis dit ding moet nabootsen weet ik niet. 

het oude, ondiep duikende plugje

De eerste aanbeet is op de diep duikende kunstvis. Een klein snoekje van nog geen halve meter is de boosdoener. Als de vis bij de laatste poging om te ontsnappen een salto boven water uitvoert schiet de haak los. Het visje landt echter perfect in mijn schepnet en dus kan de fotoshoot plaatsvinden.

Een stukje verderop wordt de ondiep lopende plug gegrepen. Even eerder dacht ik ook al een aanbeet te voelen maar toen haakte ik niets. Nu dus wel. Een flinke snoek heeft het blauw-wit-rode visje gepakt.  Zonder al te veel problemen heb ik de vis even later in het net. Deze besluit dan het net te grijpen en vervolgens een wokkel te imiteren. De vis draait zich helemaal vast in het net. Als de circusact voorbij is mag ik de rommel opruimen. Eenvoudigst is eerst de haak even door te knippen. De vis draai ik vervolgens een keer of vijf terug en met de kieuwgreep gaat de bek open en kan ik de mazen van het net van tussen de tanden peuteren . Er hebben wel eens vissen het me minder lastig gemaakt.

nummer 2 – lastpak.

Ik schat de vis op zo’n 70 centimeter. Als deze weer losgelaten is kan ik een nieuwe dreg aan het kunstvisje bevestigen.

Een kleine kilometer verderop zie ik op de kant enkele snoekvissers. Zij vissen met dode visjes onder enorme dobbers. Ik ga er met een ruime boog omheen. Uit de gebaren begrijp ik dat ze nog niets hebben. En dan ineens, ik bevind me midden op de Vecht, een keiharde dreun op het lichte hengeltje met het ondiep lopende plugje. De hengelsteun staat ineens achterstevoren op de boot. In een reflex grijp ik de hengel die bijna gelanceerd wordt. Ik probeer contact met de snoek te krijgen maar dat lukt helaas niet. De vis is niet gehaakt. Blijkbaar pakken snoeken die ondiep lopende plug ook als het water veel dieper is.

De volgende kilometer gebeurt er niets. Ik besluit terug te keren. Aan de overkant van de Vecht leg ik nu dezelfde route terug af.

Een paar 100 meter voorbij de plek waar ik eerder een aanbeet miste voel ik plotseling een flinke dreun op de diep duikende plug. Dit keer is het wel raak, de hengel springt krom tot in het handvat. Langzaam weet ik de vis dichterbij de kano te krijgen. Het is een flinke snoek die het 7 cm lange plugje gepakt heeft. Een meter haalt de vis echter niet. Meteen na het scheppen valt de plug uit de bek van de snoek. Dit gaat een stuk eenvoudiger dan bij de vorige vis. Ik hou het meetlint even boven de vis en kom tot ongeveer 85 centimeter. Helemaal exact meten lukt zo niet maar ik zal er niet ver naast zitten.

Onder toeziend oog van een woonbootbewoner vertrekt de vis even later uit het net de diepte weer in.

Een arrogant ijsvogeltje vliegt een tijdje voor me uit. Het beestje houdt me goed in de gaten en elke keer als ik weer in de buurt ben gaat het er vandoor. Van afstand weet ik onderstaand plaatje te schieten. Het vogeltje doet net alsof het me niet ziet maar ik weet wel beter…

no-look ijsvogel

Tot aan Weesp wist ik verder geen vis meer te verleiden. Ondanks dat ben ik met drie mooie vissen en wat nieuwe inzichten heel erg tevreden. 

Morgen wordt er als het goed is gekarperd, vandaag is er voor de derde keer gevoerd. Daarover zal ik een volgende keer berichten. Tot dan!