Tijdens dag 1 van de SKP-wedstrijd 2020 kwamen er maar liefst vier karpers op de mat. Wel alleen maar schubkarpers en helaas tellen die nu even niet. En dus moest er nog eens gevist worden. Op de Vecht vang ik doorgaans wat grotere vissen en er zwemmen ook in verhouding wat meer spiegels. Hier had ik mijn tweede poging gepland.
In voorgaande jaren wist ik tijdens de SKP-wedstrijd op deze stek nog geen karper te haken, maar toch probeerde ik het hier weer. Omdat ik nu een bootje heb kan ik gerichter vissen. Aanvankelijk was het plan om op vrijdag te gaan vissen, maar door omstandigheden werd dat zondag. Twee dagen extra werd er dus gevoerd. Over een groot oppervlak. De bodem is hier hard, de vissen schuimen deze vlakte graag af op zoek naar mosseltjes. Perfect dus om hier lekker verspreid met boilies te strooien. En dat deed ik. 5 keer ging er ruim 2 kilogram in, de bodem van de vriezer kwam snel in zicht.
Zondagmiddag om kwart voor 5 ‘s middags lagen beide hengels in. De ene weer richting vaargeul, de andere dichter bij de kant. Een paar handen voerboilies volgden en toen kon de pret beginnen.
Zo snel als een dag eerder ging het dit keer niet. Na een uurtje zonder activiteit controleerde ik beide hengels. Aan beide hing ik nu als extraatje een PVA mesh met wat hele en gebroken boilies om zo de vissen wat meer richting haakaas te lokken. Dit had resultaat. Nog geen vijf minuten later volgde de eerste aanbeet. Een schubkarpertje had het aas gegrepen. Zonder noemenswaardige problemen kon ik de vis landen en een plaatje schieten. Een filmpje van de vis in het grote net liet ik twee dagen geleden zien. Hieronder een foto van de vis op de mat.
Terwijl ik de hengel klaar maakte om opnieuw in te werpen schoot ook de andere hengel ervandoor. Dit keer was een spiegelkarpertje de boosdoener. Waar in voorgaande vispogingen op deze stek twee keer een spiegelkarpertje losschoot volgde nu een dril zonder problemen. Van deze vis moest de linker flank even op de foto samen met het item van dit jaar: de vispas.
Ik had de vis al herkend, dit was duidelijk een Special Carp. Dit type is door de Weesper visvereniging afgelopen jaar uitgezet nabij het Amsterdam Rijnkanaal in Weesp en in Driemond. Hierover plaatste ik in december 2019 een verslag. Deze vis terugvinden in het uitzetarchief zou niet moeilijk moeten zijn.
Terwijl ik de spiegelkarper terugzette verscheen er even verderop ineens een snoekvisser op de kant. Deze begon met zijn kunstaas precies daar te pielen waar ik mijn aas steeds had liggen. Een geïrriteerde schreeuw van mijn kant werd niet op prijs gesteld. Hij had me niet gezien achter het riet en dat kan ik me wel voorstellen. Gelukkig hoepelde de man wel meteen op.
Met twee hengels uit het water moest ik de boel even reorganiseren. Aan beide haken bond ik weer een oplosbaar PVA mesh kousje met wat boilies en kruim er in en even later lagen de snoepjes weer aantrekkelijk te wezen op de bodem. Dit keer duurde het misschien 10 minuten toen opnieuw de vaargeul hengel er vandoor ging. Ook nu was het me snel duidelijk dat een Special Carp aan de haak hing. Een fractie korter dan de eerste maar wel wat hoger. Mooi ook met een knik achter de kop. Als deze vissen lang genoeg blijven doorgroeien dan worden het monsters!
Ik maak me wel wat zorgen over de uitslag op de huid, dit zou toch kunnen wijzen op een iets verminderde weerstand. De vissen zijn natuurlijk nog geen jaar geleden uitgezet en komen uit een rustige polder. Mogelijk geeft het grote water met dito snoeken, druk bootjesverkeer en een nieuw menu toch wat stress. De spiegels zijn wel goed gegroeid, respectievelijk 14 en 15 centimeter, dus als ze de komende winter goed doorkomen zal het in komende jaren alleen maar beter gaan.
Na deze drie karpers ben ik nog ruim 2,5 uur blijven zitten. Er volgde nog een tiental brasems, blijkbaar worden deze actief rond de schemering. Of ze krijgen pas een kans als de karpers weg zijn. Karperaanbeten bleven verder uit.
Binnen het BVK bestuur ben ik met twee spiegeltjes volgens mij 2de geworden achter adviseur Wytze Tjoelker. Ik moet er wel bij zeggen dat De Vlaamse vertegenwoordiging op wat lastiger water vist dan ik. En dat Joris een prachtige oude spiegel van maar liefst 18 kg ving, een vis waar ik al mijn karpers van dit jaar graag voor zou willen inruilen. Op landelijk niveau lag de lat nog weer hoger. Vijf spiegelkarpers heeft de winnaar als mijn gegevens juist zijn. Ook dit jaar geen prijs voor mij dus.
Later deze week zal ik de vissen proberen te matchen. U hoort dan weer van me. Als afsluiter voor nu nog even een filmpje: geniet van het wegzwemmen van het eerste spiegeltje 🙂 Tot later!