Hoi! Na eerst een familieweekend en daarna een paar dagen Frankfurt heb ik even geen karpervisprojecten meer lopen. Dit weekend zal ik wel weer voorzichtig twee voerstekjes opstarten. Het water op de Vecht is nog boven de 10 graden en het weer is dit weekend relatief mild. Als ik nu niet begin ben ik te laat. Vanavond gaat er daarom voor het eerst sinds een week weer voer te water.

Dit weekend stond in het teken van klussen. Een badkamer moest een nieuw plafond en ook de bedrading kon wel wat aandacht gebruiken. Omdat er ook nog gevist moest worden nam ik vrijdag een dagje vrij. Het plan was om de hele dag te slepen met kunstaas. Eerst twee uren op de Vecht met grote pluggen. Daarna een aantal uren de polder in met kleiner spul om vervolgens weer op de Vecht af te sluiten.

Om 11 uur ging de kano te water. Links sleepte ik met een grote plug, rechts met een swimbait. Al na een minuut of 10 knalde de linker hengel krom. Mijn kunstaas had iets gehaakt. Helaas was het geen grote snoek die de hengel deed buigen, maar had de plug zich in iets op de bodem vastgezet. In zo’n geval peddel ik rustig terug en probeer het kunstaas in tegengestelde richting los te krijgen. Dat lukte dit keer. Een groot stuk kunstaas kwam mee van de bodem. Blijkbaar had in het verleden hier ook iemand vastgezeten en was zijn lijn gebroken. Bij het terugvaren had ik mijn plug uit het obstakel getrokken en het eerder verspeelde kunstaas mee opgepikt.

Op de Vecht wist ik verder gedurende de eerste twee uren tot mijn frustratie niets te vangen. Omdat een dag zonder snoek niet kan wisselde ik op een gegeven moment nog even de grote swimbait met een spinner. Hiermee haakte ik korte tijd later een flinke klont mosselen.

Na twee uren vissen bereikte ik het sluisje bij Fort Uitermeer. Hier moest de kano even de kant op en een kleine 100 meter verderop ging deze op de ‘s Gravelandse vaart weer te water. Waar het water op de Vecht nog 10,4 graden Celsius was was de temperatuur op deze ondiepe poldervaart een stuk lager. In het ondiepe water hebben de koude dagen voor een flinke temperatuur daling gezorgd. Met 7,7 graden kun je hier al wel spreken van wintervissen.

Links besloot ik nu te slepen met een Rapala Jointed plugje. Rechts met een Salmo Minnow. Iets kleiner kunstaas want op deze sloot verwacht ik geen metersnoeken. Beide plugjes hebben zich in het verleden al genoeg bewezen. Omdat niet iedereen dit kunstaas kent heb ik even wat beelden voor u gemaakt. Hieronder een foto van de Salmo Minnow.

Omdat een foto niet veel vertelt heb ik naast de kano ook even een plugje voortgesleept en hiervan een filmopname gemaakt. U kunt nu zien hoe deze plug zwemt.

Hieronder een foto van de Rapala Jointed. Deze was oorspronkelijk helemaal oranje, maar met wat groene verf en een watervaste stift heb ik deze in het verleden iets natuurgetrouwer gemaakt.

De Rapala Jointed is tweedelig en zwemt daardoor iets anders. Ook daarvan maakte ik een filmpje.

Terwijl ik langzaam over de ‘s Gravelandse vaart richting ‘s Graveland peddelde viel me op dat de temperatuur langzaam steeg. Toen op een gegeven moment het water 8,4 graden was kwam de eerste aanbeet. Op de Rapala. Helaas schoot het kleine snoekje al snel weer los. Twee minuten later beet een tweede snoek in de Salmo Minnow. Deze bleef wel hangen. Eindelijk een vis. Ik had er wel bijna vier uren voor moeten slepen.

Na terugzetten van de vis besloot ik de kano te keren. Dezelfde weg werd nu in tegengestelde richting afgelegd. Een half uurtje later knalde ineens weer de hengel met de Salmo Minnow rond. Een grote en moddervette snoek had het plugje gepakt.

Met zo’n 90 centimeter was de vis mooi aan de lengte. Opvallend was de dikke buik. Blijkbaar heeft deze vis hier genoeg te snacken.

Op de ‘s Gravelandse vaart zag ik op een gegeven moment een snoek jagen. Diverse keren knalde deze voor mijn neus uit het water. Ik heb mijn plugjes meerdere keren langs de plek laten zwemmen maar de vis had helaas geen interesse in het kunstaas.

Terug op de Vecht had ik nog maar net mijn peddel in het water gestoken of de Minnow plug was opnieuw gepakt. Een mooie snoek zag er dit keer wel een smakelijk hapje in. In de header ziet u hoe de vis aan de plug hangt. Hieronder een pasfoto van de vis.

Terwijl het langzamerhand begon te schemeren besloot ik de Rapala weer te vervangen door een spinner. Niet veel later bleek mijn gelijk. Een eerste aanbeet op de spinner bleef niet hangen, maar even later was het wel prijs. Een mooi snoekje had het draaiende metaalwerk gegrepen.

Terwijl het ondertussen echt donker was geworden viste ik gewoon door.

Tot mijn verbazing werd de Minnow nog een laatste keer gepakt door een snoekje. Blijkbaar jagen de rovers ook in het donker.

Om half 7 ‘s avonds peddelde ik Weesp weer binnen.

Zeven en een half uur was ik op het water geweest. De eerste 3,5 half uur bleven visloos, daarna volgden zeven aanbeten waarvan ik er vijf wist te verzilveren. Vier aanbeten kwamen op de Salmo Minnow, 1 op de Rapala Jointed en 2 op de spinner. Het lijkt me duidelijk dat de Salmo Minnow ondertussen 1 van mijn favoriete plugjes is.

Ik spreek u later weer, Tot dan!

Vorige bericht      Volgende bericht