Een kort verslag over het vissen van gisteravond. IJmeerstek vier is aan de beurt. Een plek waar ik eerder maar liefst zes runs kreeg in een paar uurtjes maar waar ik slechts twee vissen wist te vangen. Vijf dagen voerde ik een beetje. De vissen komen hier toch wel. Ik hoef ze alleen maar te laten wennen aan mijn boilies. Daarom voerde ik verspreid een aantal dagen maar 300 gram flink harde boilies per dag. Alleen de laatste avond gooide ik er met 700 gram wat meer in.

De vorige keer had ik nogal last van de mosselen op de bodem. Om de lijn van de bodem te houden viste ik dit keer met grote dobbers boven het lood. Deze dobbers laten de lijn vanaf het lood recht omhoog lopen zodat alleen de gecoate onderlijn op de bodem ligt. Eigenlijk zijn dit peildobbers, maar het werkt prima. Hieronder links de dobbers en rechts zoals deze in het water staat.

peildobbers voor verticale boltrig

Rond 8 uur was ik aanwezig en kon ik de boel opbouwen. Ik besloot eerst links en rechts vast een paar boilies te voeren. Daarna kon ik de rodpot opbouwen en hengels in elkaar zetten. De eerste hengel lag even later rechts in. Nu kon ik de tweede hengel in elkaar zetten. Ik was hier nog mee bezig toen een karper de boilie van de eerste hengel al gepakt had. De rodpot werd gewoon ondersteboven getrokken. Ik pakte snel de hengel, zette normaal druk en kon de vis even drillen. En toen ineens was het over. Nee, dit keer geen lijnbreuk maar een uitgebogen haak.

uitgebogen haak

Ik heb dit nog nooit eerder gehad. Ik vermoed dat de haak op een plek geprikt heeft waar hij niet diep genoeg kon indringen. Daardoor is de druk op de punt te hoog geworden en is de haak uitgebogen. Althans dat is mijn theorie. Afijn, de vis is er vandoor en mijn net is nog leeg. Gelukkig dit keer geen lijnbreuk.

Even later lag ook de tweede hengel in en weer even later, ik schat zo’n vijf minuten, had ik daar al beet aan. Een keiharde run, de vis vloog richting obstakels. Ik kon hem net op tijd tegenhouden. Een kort moment ontstond een impasse en toen opnieuw, los. Wel alle…

Aan de haak was niets te zien. De lijn was ook nog intact. Wel was de lijn boven de leader wat beschadigd. Enige dat ik kon bedenken is dat de vis opnieuw slecht gehaakt was. Ik verwijderde ruim een meter lijn en kon toen weer verder vissen.

Rond 9 uur kwam Mike even buurten. Hij vertelde over zijn vangsten van een week eerder waaronder een prachtige grote spiegel. Ook gaf hij zijn mening over de uitgebogen haak. Het merk is ook volgens hem prima. Een slechte inhaking en zware vis lijkt de oorzaak.

Het was rond half 10 toen ineens op mijn rechter hengel die vlakbij onder de kant lag een rochelende aanbeet kwam. De waker steeg wat, stopte, zakte een beetje en steeg weer wat. Even twijfel bij mij. Ik pakte de hengel toch maar en tot mijn verbazing stond ik ineens een karper te drillen. Zodra ik de lijn strak had wist de vis toch nog aardig partij te bieden. Ik zag al snel dat het een spiegel was, maar elke keer als de vis aan de oppervlakte kwam knalde deze meteen weer de diepte in. Een kleine 10 minuten duurde het, pas toen kon ik de vis boven het net trekken. Mike haalde het net snel omhoog. De vis was binnen. Een oude verweerde vis van 78 centimeter bij slechts 7,6 kilogram lag even later op de mat.

Rijenkarper vijf van de laatste weken, 78 cm en 7,6 kg.

Na wat fotootjes lieten we de vis weer zwemmen. Opnieuw een rijenkarper. U kent het verhaal ondertussen. Waarschijnlijk uitgezet in 2001 op een leeftijd van minimaal 2 jaar oud. Een vis die inmiddels dus 18 jaar oud is, of ouder. Volgens Joris Weitjens ziet deze vis er afgepaaid uit. Hij vertelt dat hij de laatste week meer foto’s krijgt van vissen in belabberde conditie. Blijkbaar is er ergens de afgelopen week nog een karper-orgie geweest. 

Tot even na middernacht ben ik blijven zitten. Helaas verder geen aanbeten meer, maar met deze oude verfomfaaide vis ben ik meer dan tevreden. Met drie aanbeten in vier uurtjes tijd ook. De Spicy Seven is gewoon een super goede boilie.

Wat betreft de losschieters heb ik me wel iets voorgenomen. De volgende keer maak ik de hair iets langer. De hair is het draadje waaraan de boilie onder de haak hangt. Hopelijk krijgt dan de haak iets meer ruimte om te draaien. Als het goed is is dan de inhaking iets beter en heb ik minder last van losschieters. 

Ik ben ondertussen ook op de Vecht alweer een kleine week aan het voeren. Komende week zal ik daar weer een poging wagen. Verder wil ik de komende dagen een keer snoeken. En voor project X heb ik snode plannen voor volgend weekend. Als het weer maar een beetje meezit. U leest hier later meer over.

Tot dan!