20 December-visverslag

De eerste keer vissen met de nieuwe winterboilies zit er op. En de boilies vallen in de smaak. Maandagmiddag zit het werk er onverwacht al vroeg op en lukt het me net voor de schemering aan de waterkant aanwezig te zijn. Vandaag, dinsdag, dus het eerste december-visverslag

Drie keer heb ik nu gevoerd op dezelfde stek als waar ik in november mijn eerste Vechtkarper wist te vangen. Rond 4 uur ‘s middags ben ik ter plekke. Vers geknoopte rigjes met vlijmscherpe haakjes bevestig ik aan de hoofdlijn. Een boilie gaat op de hair. De ene gooi ik meteen links tegen de rietkraag, de andere komt rechts van de opening tegen het riet. Wat boiliekruim gaat erbij en het wachten kan beginnen.

Exact 5 minuten duurt het tot de eerste keer mijn beetmelder begint de piepen en de beetrunner lijn afgeeft. Rustig wacht ik af, dit is geen karper, de boosdoeners kwamen een minuutje eerder aangepeddeld en zijn zwart met witte befjes. Meerkoeten dus. In paniek gaan ze er vandoor als ze merken dat de boilie vast zit aan een lijn. Blijkbaar vallen de boilies in de smaak en ligt er niets meer op de bodem. Eén keer duiken en meteen mijn haakaas, dan zijn de overige boilies dus weg.

Als ik opnieuw ingooi duurt het langer. Weer krijg ik bezoek, dit keer niet van gevogelte maar van een visser. Een oudere heer, van Klaveren is de naam, komt mijn wachttijd opleuken met anekdotes over de Vecht. Hij woont zijn hele leven al aan de Vecht en was vroeger beroepsvisser op deze rivier. Hij wijst me op een kuil in het landschap waar in de tweede wereldoorlog een bom ontplofte en vertelt over enorme vangsten tijdens een strenge winter. Blijkbaar volgden vissen op het IJsselmeer de routes van de ijsbrekers, en kwamen zo via Muiden de Vecht op.

Een aanbeet verstoort het gesprek, maar de weifelende piepjes maken duidelijk dat dit een brasem is. Ook ik twijfel, in het water onthaken of toch het net erbij? Uiteindelijk besluit ik tot het laatste. Terwijl ik het net onder de vis steek schiet deze echter los. Het is prima zo.

Na een uurtje besluit van Klaveren zijn vrouw op te zoeken voor een warme maaltijd en een uurtje later doe ik hetzelfde. Om half 8, na drie en een half uur vissen, besluit ik op te ruimen. Meerkoeten en brasems vinden de boilies lekker. Nu rustig doorvoeren, dan komt die karper vanzelf.