Hoi! Afgelopen woensdag is er op snoek gevist, gisteravond stond karpervissen op het programma. Hoogste tijd dus weer voor een verslag. Leest u mee?
Mooie vissen vangen is een doel van mijn visserij, maar er is meer. Soms is het ook alleen al heerlijk om ergens een hele dag buiten op een prachtige locatie rond te hangen. Of om jezelf in goed gezelschap terug te vinden aan de waterkant. En er is natuurlijk ook nog de manier waarop je vist. De hele dag passief met een vette pens in een gemotoriseerde visboot rondvaren, kijkend naar een batterij hengels die een serie pluggen door het water slepen en wachtend op het moment dat je een arm snoekje kunt binnen takelen, zou bijvoorbeeld mijn ding niet zijn.
Het snoekvissen
Afgelopen woensdag bevond ik me in goed gezelschap aan de waterkant in Friesland. Het uitzicht was bijzonder aangenaam en we visten elk met een hengel met een dood visje eronder. Aan zelfgemaakte onderlijntjes. Mijn vader haakte als enige een grote snoek. De snoek bood flink weerstand en was bijna bij het net. En toen ging het mis. Ineens ging de grote muil open. De vis schudde met zijn kop. Het dode aasvisje schoot naar links, de snoek naar rechts en de haak de lucht in. Geen vangst dus, maar wel een dag waar ik met goed gevoel aan terug denk.
Mijn vader snoekvissend langs een Fries kanaal
Binnenkort maar eens revanche nemen op die vermaledijde snoeken. Maar eerst moest er nog gekarperd worden.
Het karpervissen
Al weer twee weken voer ik dagelijks mijn RB15 boilies op een vaste stek op de Vecht. Iedere dag ruim een kilo. Zo lang het water nog redelijk warm is kan dat prima.
Gisteravond waagde ik een vispoging. Om 9 uur ‘s avonds lagen beide hengels in. Links een grote RB15 boilie. Rechts een sneeuwmannetje met een nieuw pop-upje boven de RB15. Behalve wat aandacht van brasems en kreeften voor het sneeuwmannetje bleef het stil.
Snowman na kreeftenbezoek
Ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik ingedut was toen rond middernacht ineens de beetmelder begon te krijsen. Een paar tellen later stond ik met een kromme hengel in mijn hand. Het gespartel aan de ander kant van de lijn stelde niet al te veel voor. Niet veel later trok ik de vis in het net. Pas toen ik met een lampje de buit inspecteerde herkende ik de vis. Het was dezelfde rijenkarper die ik dit jaar al twee keer eerder ving. Ook destijds bood de vis weinig weerstand. Ik zag meteen dat de vis nu op topgewicht was. Mijn voeren betaalt zich uit. Mijn vriendin wilde haar studie wel even onderbreken om een foto te komen maken.
Op de foto met de rijenkarper die me steeds weer komt opzoeken
Met 82 centimeter was de vis exact even lang als bij de laatste vangst in augustus. Met 13,7 kilogram was ze echter bijna een kilo zwaarder en meteen mijn zwaarste vis van dit jaar.
Massieve rijenkarper
Waarom ik op een rivier van 40 km lengte steeds dezelfde vis vang is mij een raadsel. In totaal heb ik haar nu al 5 keer gevangen. Klik op de nummers voor de voorgaande vangstverslagen (vangst 1, de match, vangst 2, vangst 3, vangst 4). De vis in 2001 uitgezet in Amsterdam. De lengte is langzamerhand opgelopen van 79 cm naar 82 en het gewicht van 12 naar 13,7 kilogram. Ik vermoed dat mijn voortdurende voeren hier ook een rol in speelt.
Hopelijk komt er ook nog eens een andere karper uit de Vecht. Ik blijf volharden in mijn aanpak. Binnenkort wordt er weer gekarperd. Op drie stekken voer ik momenteel. U hoort dus snel weer van mij! Tot dan!