Na opnieuw een enigszins verwachte blank op de Vecht is het soms toch lekker als je een plekje kent waar meestal wel een vis op de kant komt. En daarom had ik tijdens mijn voorbereidingen voor Project River Dance een back-up plan voorbereid. Terwijl ik voerde op stek 7 ging er ook op een bewezen Vecht-stek dagelijks wat voer te water. Een dag na de blank heb ik geprobeerd me te revancheren. Of dat gelukt is leest u als u op lees verder klikt.

Donderdagavond was ik een avondje vrij van verplichtingen. Ik besloot daarom om er een keer een lange visavond van te maken. Al om half 6 werd ik aan de waterkant afgezet. Na de nodige voorbereidingen vloog zo rond 6 uur twee keer een klont lood met daaraan een vernuftig rigje en vlijmscherp haakje door de lucht. Wat gebroken boilies volgden. De tafel was gedekt.

Ook op deze stek maakten duikende meerkoeten me het leven zuur. Het vroege voeren heeft duidelijk effect op de koeten. Ook hier weten de zwarte mormels mijn boilies te waarderen.

Op de Vecht gebeurde verder van alles. Zeil- en motorboten, roeiers en vissersbootjes voeren af en aan. Twee snoekvissers in bootjes besloten letterlijk in elkaars vaarwater te gaan zitten. De jongste snoekvisser besloot daarna om ook nog even op nog geen 10 meter van mijn stek met zijn bootje te gaan klootviolen. 40 kilometer Vecht en toch geen rekening houden met een ander. Allemaal niet echt collegiaal. Ik heb me maar stil gehouden. Ik had de tijd. Drukte op het water zijn karpers hier wel gewend.

Natuurlijk hoopte ik op een snelle aanbeet, maar wederom bleek dat de visserij op de Vecht taai is. Pas rond 10 uur kwam de aanbeet. Deze had zichzelf al aangekondigd. Een enkel piepje vijf minuten eerder zorgde dat ik scherp als een mes naast de hengels zat. Zoals gehoopt knalde plotseling de waker omhoog, begon de beetmelder te jammeren en gaf de beetrunner lijn af. Duidelijk karper.

In het donker kon ik niet zien of het een spiegelkarper was of een schub. Mijn hoofdlampje zat nog in de vistas. Ik had wel al snel door dat de vis niet heel veel massa had. Desondanks kostte het me toch nog wel een minuut of 5 voordat ik de vis boven het net kon trekken. Mijn grote net met armen van 1,25 leidt nog wel eens tot opgetrokken wenkbrauwen en grappig bedoelde opmerkingen over walvissen, maar in het donker komt het goed van pas. In 1 keer scheppen was de vis binnen.

Nu had ik tijd het lampje te pakken. In het schijnsel zag ik een prachtig mooie bolle schubkarper in het net zitten. Vanwege de hogere bouw en het perfecte schubbenpatroon vermoed ik dat het een uitgezette edelschubkarper is. Hieronder ziet u de foto.

Een edelschubkarper? 71 cm en 7,1 kg.

De afmetingen waren vrij standaard, 71 cm en 7,1 kilogram. In het donker schoot ik op gevoel een paar plaatjes. Daarna mocht de vis weer zwemmen.

Na deze mooie vis hoopte ik uiteraard op meer. Helaas bleef het bij 1 karper. Wel haakte ik nog een brasem maar deze hoefde het water niet uit. Tot half 2 heb ik aan de waterkant gezeten. De laatste twee uurtjes in een miezerregen. Dit keer maakte dat niet uit. Het net was toch al nat.

Toch weer een karper van de Vecht. Mijn 10de ondertussen dit jaar. De avonden met meerdere vangsten blijven helaas uit, maar de aanhouder wint. Na mijn vakantie ga ik er weer vol goede moed tegenaan. Er gaan dit jaar nog topavonden komen.

Tot later!