17 Oktober: even snel

snoekvissenEen korte update. Ik werkte gisteren thuis en dat scheelt me op een dag 2 uur forenzen. Tijd over dus. Om 5 uur pakte ik daarom de fiets met kanokar en kano en reed richting Fort Uitermeer. Eerst was het plan om op de ‘s Gravelandse vaart te gaan snoekvissen maar onderweg bedacht ik me. Op de Vecht is altijd kans op een joekel en “size does matter”. Ik ging dus bij Fort Uitermeer met de kano de Vecht op.

Eerst sleepte ik langs de kant met plugjes, gewoon eens kijken hoe dat ging. Er gebeurde niet veel, de hengels schudden er lustig op los maar behalve een gehaakte rietstengel bleef de poging vruchteloos. Onder een brug besloot ik de shads weer aan te binden. Het is hier wat dieper en verticalen lukt dan prima. Midden onder de brug kreeg ik een keiharde aanbeet. Een woeste snoek van rond de 80 centimeter probeerde te ontkomen maar moest even later toch even plaatsnemen in het net. 

snoekvissen op de Vecht

80 cm snoek van de Vecht

Een pasfoto later mocht de vis weer zwemmen. Dat de vis de shad finaal gesloopt had heb ik hem (of haar) vergeven.

Ondertussen was het rond 18.30 uur. Ik had nog een half uurtje voor het donker werd en heb daar in de omgeving met shads nog even geverticaald en wat gesleept. Een klein snoekje vergreep zich bij dat slepen aan het kleine rubbertje dat aan mijn lichte spinhengel zat maar helaas schoot deze vlakbij de kano weer los. Geen vangst en dus ook geen foto.

Bij het opladen van de kano op de kano-fiets-kar viel vervolgens mijn fiets om. Ik had de kar al aan de fiets bevestigd en dat was niet handig. Er ging dus iets kapot. Dat iets was de aansluiting van de kar aan de fiets. Ik heb de kano daarom naar Weesp moeten peddelen, in het donker over de Vecht. Eerlijk gezegd een heerlijk tochtje. De fiets en kanokar heb ik later met de auto opgehaald. Nu moet ik op zoek naar iemand die kan lassen. Een klein probleempje na een toch verder wel succesvol anderhalf uur vissen.

Al weer enkele dagen ben ik met mijn Spicy Seven boilies en wat mais aan het voeren op de Vecht. Op een nieuw plekje ga ik toch weer proberen nog een paar karpers te haken. Daarover later deze week meer. 

Tot dan!