11 oktober: ‘t zit even tegen

Wie mijn website de laatste weken gevolgd heeft zou kunnen denken dat ik altijd wel wat vang. En dat is het leuke aan vissen, net als je denkt dat je het helemaal door hebt lukt ineens niks meer. Vandaag een kort verslag van drie faliekant mislukte vispogingen op respectievelijk snoek, snoek en karper.

Poging 1. Afgelopen zondag 8 oktober besloten mijn vriendin en ik om eindelijk eens een fluisterbootje te huren bij ons stamcafe “het Helletje” in Weesp. De kastelein Pieter Kors heeft drie bootjes met elektrische aandrijving op de Vecht liggen voor verhuur. Accu’s met zo’n 300 Ah staan garant voor uren vaarplezier. 

fluisterbootje huren weesp

Ik zag mijn kans schoon. Met mijn vriendin aan het roer en de aandrijving minimaal moest ik prima kunnen snoekvissen. Het varen ging prima, aan de kapitein lag het niet. Mijn rubbertjes deden ook goed hun best maar een snoek verleiden zat er niet in. Na 3 uren varen waarvan zeker de helft met de hengels in het water kon ik helaas geen vangsten bijschrijven in mijn logboek.

Poging 2: Maandagmiddag moest ik revanche nemen. In navolging van mijn buurman, die recent een enorme snoek haakte vanuit de kano, kocht ik ook een flinke rubberen vis. 

Iets eerder thuis uit het werk kon ik niet wachten om met de kano de Vecht op te gaan. Aan de ene hengel de rubberen joekel, aan de andere een standaard shad. Helaas bleef ook deze poging zonder resultaat.  Van 17.30 tot 20.00 uur heb ik gepeddeld maar kon wederom geen snoek verleiden. Twee keer dacht ik een aanbeet te voelen maar helaas bleef er niets hangen. Opnieuw een blank dus.

Drie maal is scheepsrecht, de doorzetter wint en meer van dat soort lariekoek. Dinsdagavond werd er aldus weer gevist. Poging 3, ditmaal op karper. Al weer 8 dagen op rij voerde ik dagelijks een aantal handen boilies op mijn voerplekje op de Vecht. Anderhalve week geleden zat ik hier op vrijdagavond vruchteloos 7 uur te blanken. Nu, ruim anderhalve week later zou er toch wel wat bijten? 

Dat vrouwe fortuna me niet gunstig gezind was bleek al bij het inladen van de auto. Ongelukkig kwam 1 van mijn oude CJWtjes in aanraking met de bestuurdersstoel en ineens was de hengel 20 centimeter korter.

weer 1 minder…

Een nog oudere hengel die ik nog had staan verving het gebroken exemplaar en om half 8 lagen beide boilies heerlijk te geuren op de bodem van de Vecht. Vier uren later haalde ik ze nat en stinkend weer naar boven. Ik ben het helemaal kwijt. 

Ik ga uithuilen, me bezinnen en dan keihard terugkomen. Er moeten nog wat mooie vissen uit dit jaar. Hou de website in de gaten!

Tot later!