Als je gaat vissen heb je altijd een bepaald verwachtingspatroon. Vanaf mijn steigertje rekende ik eigenlijk wel op een vis of twee. Ik had drie dagen flink gevoerd en daar zouden toch wel een paar vissen op afgekomen zijn? Dat het echter compleet uit de hand zou lopen had ik niet verwacht. Druk op lees verder om te lezen over een hectisch visavondje!

Eerst even terug. Al een tijdje ken ik een mooi hardhouten steigertje. Nooit lag er een boot aan. Verboden aan te leggen stond er op. Blijkbaar hield iedereen zich hier goed aan. Vanaf de kant lag de steiger verborgen achter het riet. Ik was vrij zeker dat ik van die kant geen last zou krijgen van bezoekers. De privé grond erachter was ‘s avonds altijd verlaten. Als ik met mijn kano hier aan zou leggen kon ik hoogstwaarschijnlijk ongestoord vissen!

Alsof de bordjes in de aanbieding waren…

Ik weet dat vissen hier op de rivier graag langs het riet zwemmen, dus ik zou sowieso links en rechts van de steiger tegen het riet kans maken op karper. Maar aan de overkant ligt een woonboot met een steiger en een boothuis. Ook allemaal kenmerken van een goede karperstek. En een professionele visser deelde onlangs de wijsheid met me dat die extra vaargeul hengel vaak de grootste vissen oplevert. Et voilà, het plan was geboren. Met een hengel onder het riet, een hengel onder aan het talud in de vaargeul en een hengel richting overkant zou ik passerende vissen prima kunnen onderscheppen.

Met mijn dieptemeter en prikstop verkende ik afgelopen week de nieuwe stek. De deeper-dieptemeter is verbonden met een app op mijn telefoon en laat op mijn gsm niet alleen de actuele diepte zien, maar ook de eerder gemeten diepte. Zo krijg je dus een perfect kaartje van het bodemverloop. Strak langs het riet is het water zo’n 1,5 meter diep, vervolgens loopt de bodem schuin naar beneden naar 3 meter op zo’n 5 meter uit het riet. De bodem blijft dan vlak tot je dichterbij de overkant komt. Aan de overkant tussen de steigers staat nog steeds ruim 2 meter water. Hieronder heb ik dat schematisch weergegeven. Met een rode stip heb ik de plekken gemarkeerd waar ik wil vissen.

Drie keer voerde ik een kilo of 4: tijgernoten, boilies en pellets. Langs het riet en vervolgens steeds een klein handje links en rechts van de kano vanaf het riet tot tussen de steigers aan de overkant. Rustig heen en weer kanoënd tot de emmer voer leeg was. Een mooi voertapijt zou passerende vissen opvangen en wel even bezig houden.

Dinsdagavond moest het gebeuren. Vol verwachting peddelde ik rond half 8 richting de steiger. Zoals verwacht was deze leeg. Even later was de rodpod geïnstalleerd en kon ik de hengel naar de overkant uitroeien. Met de kano deponeerde ik het aas daar op een meter of 5 van de steigers. Lekker ruim voerde ik er een stuk of 30 vermalen boilies omheen en even veel intacte 14 mm knikkers. De twee hengels tegen riet en onder aan het talud kon ik vanaf de steiger inwerpen. Ook daar had ik vanuit de kano al enkele handen boilies en kruim gevoerd. Het wachten kon beginnen.

Nog geen 10 minuten later een piep op de hengel die naar de overkant lag. De hengeltop begon te buigen. De beetrunner stond dicht want bij een aanbeet mocht de vis geen ruimte krijgen. Ik trok direct de hengel krom. Met de hand op de spoel voelde ik de druk toenemen. Een karper! De lijn kwam omhoog. Snel de hengel naar rechts. De vis reageerde en draaide naar links, weg van de obstakels. Rustig kon ik de vis nu laten uitrazen. Een mooie spiegeltje had zich aan de sneeuwman vergrepen. Na een paar minuten vol schermutselingen zat de vis in het net. Yes, zo snel al!

74 cm en 6,6 kg

Na terugzetten maakte ik weer een paar handen boilies fijn met de boilie crusher, deed dit in een emmertje en voer opnieuw met de kano, het voer en de lijn met aas naar de overkant. Snel het aas weer op de stek, een paar handen voer er overheen en terug. Wie weet lagen er meer!

Dat er meer vissen op de stek aanwezig waren werd meteen duidelijk. Ik had de waker nog niet in de lijn gehangen of de hengeltop boog al. Eén enkele piep meldde de verklikker, maar het was voldoende. Een vergelijkbare dril zorgde dat er even later een schubkarper op de mat lag. Aan het buikje was niet te zien dat deze vis van mijn voer gegeten had. De vis had duidelijk onlangs gepaaid, het buikje zag er zo leeggelopen uit!

72 cm, leeggelopen

Een minuut of 10 later had ik de hengel opnieuw uitgevaren en was net de waker in de lijn aan het hangen toen de linker hengel afliep. Wat gebeurde er! Ze waren overal! Een korte dril volgde waarbij de vis vooral zijn best deed zich in het riet te boren. Gelukkig kwam deze niet ver, de rietkraag is te dicht en er is geen ruimte. En toen ineens voelde ik de haak losschieten. Wel alle. Waarom nou toch.

Hierna miste ik vervolgens nog eens twee vissen. De ene van de rietstek schoot op vergelijkbare wijze los, de andere, van de overkant, brak de lijn al voordat ik mijn hengel te pakken had. Ik besloot de riethengel iets verder te gooien. Ik had al een paar keer wat vuil op de haak gezien, misschien lag ik precies op een hoop rottende rietstengels te vissen. De hengel aan de overkant haalde ik wat dichterbij. Mogelijk had de vis toch de steiger bereikt.

Gelukkig ving ik even later weer een vis. Deze kwam van de middelste hengel die in de vaargeul lag. Hier kon de karper weinig gevaarlijke obstakels vinden. Ik had geduld en hield contact. Zo liet ik de karper op afstand zijn energie verspillen. Ik wilde natuurlijk ook niet een frisse pas gehaakte druktemaker dichtbij krijgen want onder de steiger waar ik op zit staat ruim 2,5 meter water. Ik zit er niet op te wachten dat zo’n vis daar onderdoor vlucht. Mijn tactiek lukte prima en even later lag een potige schubkarper op de mat.

Een 80 cm lange potige jongen

Een fotootje later mocht de schubkarper weer zwemmen. Drie op de kant en drie gemist, en dat in minder dan anderhalf uur. Ik heb wel eens minder activiteit gehad. En ik wist dat er meer vissen waren. Nu en dan kreeg ik lijnzwemmers op de hengels links. Er waren er meer!

Toen ik een kwartiertje later besloot mijn riethengel te controleren, ik wou toch weten of de haak nu wel schoon bleef, werd er bij het omhooghalen van de hengel ineens teruggetrokken. Even schoot de vis zelfs door de slip! Wat was dit? Een karper vals gehaakt? Of een flinke snoek die het bewegende aas meteen greep? Helaas zullen we het antwoord nooit weten. Ook deze vis schoot los.

Ik controleerde de haak, deze was schoon, en wierp de hengel weer in. Meteen ging ik weer naast de rodpod zitten. Bij een aanbeet wilde ik er zo snel mogelijk bij zijn. En het duurde weer niet lang. Een piep op de afstand hengel. Al voordat de top bewoog trok ik de hengel weer omhoog en meteen naar rechts. Het trucje lukte opnieuw. Een duidelijk zwaardere vis draaide naar links, weg van de gevaarlijke stek. De vis stak aan de uitstaande lijn de rivier over. Links onder de kant tegen het riet besloot de vis nog even vervelend te doen maar uiteindelijk ging alles goed. Een mooi gekleurde spiegel met een handvol flinke schubben op de zijkant was even de mijne. Even, want ik zette de vis natuurlijk ook netjes weer terug (zie header).

81 cm, 9,65 kg

Over wat er hierna gebeurde kan ik kort zijn. Nog twee keer kreeg ik een aanbeet van de overkant en beide keren brak de lijn al voordat ik de hengel beet had. Na de derde lijnbreuk besloot ik te stoppen. Drie keer lijnbreuk is te veel, ik moet eerst een oplossing bedenken voordat ik hier weer verder vis. Na de eerste lijnbreuk ging ik dichterbij vissen, na de tweede heb ik ook nog eens 20 meter lijn van mijn molen verwijderd. Na de derde is mijn conclusie dat er onderwater ergens halverwege een obstakel vol mosselen moet liggen. Misschien moet ik een lange dikke voorslag aan mijn lijn doen. Of toch een stuk dichterbij vissen. Hoe dan ook, zonder plan en mogelijke oplossing verder vissen doe ik niet.

Ze groeien overal op

Gelukkig vis ik met platgeknepen weerhaak. Negen van de tien keer weet een vis mijn haak er in het net al uit te krijgen terwijl ik mijn onthaakmat, camera en meet- en weegapparatuur klaarleg. Ook nu zal dat de vissen wel lukken. Ondanks het succes van vier gevangen vissen in 2 uurtjes tijd vormen de gemiste vissen toch een domper op de vreugde. Binnenkort zal ik hier revanche komen nemen. Dan met een aangepast materiaal en met maar twee hengels. Misschien dat nog meer aandacht per hengel ook missers scheelt.

Voor komend weekend heb ik een heel ander avontuur op de planning. Een ander waterstelsel zal ik dan bezoeken. Hoe dat afloopt leest u over een paar dagen. Ook heb ik nog matching nieuws voor u. Ook dat komt de komende dagen online! Tot dan!

vorige bericht   volgende bericht