Arrogant als ik ben, zou ik dit varkentje wel even wassen. De nieuwe stek heeft alles wat ik me kan wensen: een mooi gemaaid graskantje voor m’n stoel, een brug, een haven, wat stroming, een mooi taludje en twee plekjes voor m’n hengels, op respectievelijk twee en drie meter diepte. De auto kan ook nog eens op minder dan honderd meter afstand geparkeerd worden. En vanaf de brug kan ik het aas zo op de beoogde stek laten zakken—een paar handjes voer eromheen en de vis kan al bijna geteld worden. In de Randstad zou je hier nummertjes moeten trekken, maar hier in Friesland zijn er te veel stekken en maar weinig karpervissers. Tenminste op open water. Ik kon het bijna niet geloven en dus voerde ik voor de zekerheid ook nog op een back-up stek. Achteraf onnodig.

Lees verder →