Vandaag krijgt u van mij het eerste visverslag van Project River Dance! Vorige week zaterdag begon ik op twee plekjes met voeren. Mijn plan was om met een vliegende start te beginnen en meteen flink te investeren in deze eerste week van Project River Dance. Vandaar meteen twee pogingen op het eerste deel Vecht.
Tijdens Project River Dance bevis ik de Vecht tussen Muiden en Vreeland. In tien weken ga ik tien stukken Vecht bevissen, steeds een ander deel. Het eerste deel waar ik ga vissen bevindt zich ongeveer in het midden tussen Muiden en Vreeland. Hieronder heb ik in rood weergegeven om welk deel van de Vecht dit gaat.
Twee mogelijk interessante stekken vallen meteen op. De eerste is de kom bij Fort Uitermeer. Hier heb ik al eerder op karper gevist. De andere is de brug waar de N236 over de Vecht gaat.
Fort Uitermeer
Mijn eerste poging was dus de kom bij Fort Uitermeer. Hier heb ik vorig jaar al eens een karper gevangen maar ook al meerdere keren geblankt. Deze kom bevindt zich tussen de Vecht en de sluis richting de ‘s Gravelandse vaart. Zaterdag begon ik met voeren. Dinsdagavond heb ik hier gevist. Bijna 3 uren geduld had ik. Toen riep mijn bed, er moest de volgende dag weer gewoon gewerkt worden. Helaas vergreep alleen een brasem zich aan mijn boilies. Een hele horde muggen vergreep zich aan mij. Ik zal aan deze vispoging verder geen woorden vuil maken. Voor donderdag stond de serieuzere poging op de agenda.
Fort Uitermeer
Donderdagavond; de brugstek.
Al sinds ik in en rond Weesp op karper vis trekt deze stek mij. Zo’n 70 meter ten zuiden van de brug ligt langs de kant een boom in het water. Tussen de boom en de brug bevinden zich nog een veld waterlelies, een serie palen, een klein baaitje en een rietkraagje. Kortom, alle ingrediënten voor een goede karperstek zijn aanwezig.
uitzicht vanaf de brug
Vijf dagen heb ik gevoerd. Vanaf de brug kon ik tot de rij palen, z’n 40 meter verderop, smijten. Een riante voerplek dus voor de karpers.
Donderdagavond zetelde ik me onder de brug. De hengels in het water, de benen in een waadbroek gestoken. Half 9 ‘s avonds lagen beide hengels in en kon het wachten beginnen. Ik zat op de schuine kant onder de brug. Niet echt comfortabel. De voeten in het water, een wolk muggen rond mijn hoofd. Met de weegzak over mijn hoofd kon ik al te veel bloeddonaties voorkomen.
Even na 10 uur vergreep een brasem zich aan een boilie. Staand in het water kon ik de vis voor mijn voeten onthaken. Met een zetje hervond de vis zijn evenwicht en verdween weer onder water. Daarna bleef het stil.
Rond half 1 kreeg ik een berichtje van mijn vriendin. Zij was ondertussen weer thuis. Ik overwoog net om ook op te ruimen toen de beetmelder van de rechter hengel het ineens uit gilde. Een gierende run! Ik glibberde over de kleibodem naar de hengel en kon meteen contact maken. Dit voelde zwaar! Toch nog karper. Met moeite kon ik de vis, die onderweg was naar de palen verderop, tegenhouden. Met woedende rukken bleef de vis het proberen. Gelukkig hield het haakje het en langzamerhand kreeg ik de vis dichterbij. Voor mijn voeten besloot deze daarop te proberen de andere kant op, onder de brug te komen. Ook dat kon ik gelukkig tegenhouden. Grote kolken aan de oppervlakte maakten duidelijk dat ik een vis van ruim boven de 10 kilo aan de haak had. Langzaam kreeg ik de vis weg bij de pijlers.
En toen, ik had alles onder controle, gebeurde het. De vis bevond zich ergens in het midden, een meter of 10 voor mijn neus en ik voelde de woedende dreunen op de hengel. De lijn bleef echter naar hetzelfde punt wijzen. Een paar rukken van de vis later was het voorbij. Ik voelde geen leven meer, alleen dode weerstand. De vis had een obstakel op de bodem bereikt en zich van de haak ontdaan. Mijn lijn zat ergens aan vast. Nog een minuut of 10 heb ik de hengel met open beugel laten liggen in de hoop dat de vis in beweging zou komen maar dit gebeurde niet. Ik heb uiteindelijk de lijn moeten breken.
Een desillusie was het. Ik kon en kan mezelf echter weinig kwalijk nemen. Er moet iets op de bodem gelegen hebben maar ik heb geen idee wat. Boven water was niets zichtbaar. Ik deed niets verkeerd. Ik was zo graag dit project gestart met een mooie karper, helaas zat het vandaag flink tegen. Komende week moet ik dan maar revanche nemen.
Voor nu hou ik het hierbij. Volgende week ga ik een ander deel van de Vecht bevissen. De voorbereidingen daarvoor starten vandaag. Ik spreek u later weer, tot dan!