Hoi! Laat me u allereerst een heel gelukkig 2021 wensen. Natuurlijk heb ik weer de nodige plannen en wensen voor dit nieuwe jaar, maar daarover zal ik een andere keer vertellen. Eerst is er weer gevist. En daarbij kan ik meteen een tweede materiaal update geven. Lees dus snel verder!
Een paar weken geleden liep ik tegen een buitenkansje aan. Ik kon, zonder te investeren, in het bezit komen van een spodhengel. Dit is een zwaar kaliber werphengel waarmee je loodzware spods kunt werpen. Zo’n spod is een soort voerkorf. Deze vul je eerst met voer, werp je vervolgens in, en in het water keert deze zich om en leegt zichzelf. Hieronder een aantal spods van verschillende formaten op de foto.
Verzameling spods
De spod wil onderweg nog wel eens wat voer verliezen, zeker als je er kleiner spul in doet. Om met erg klein spul te voeren kun je daarom beter de spomb (kort voor spod-bomb) gebruiken. Een spomb is een bom-vormige gesloten spod die open knalt als hij het water raakt. Met een spomb kun je zo op afstand een voerplek maken met erg klein spul. Perfect voor in de winter dus.
De spomb vullen met klein voer
Gisteren ging ik met mijn nieuwe spodhengel, spomb en een emmertje voer op stap. Een tiental spombs vulde ik en wierp ze met mijn spodhengel op de stek. Het betreffende water zit vol hongerige vissen en met dat kleine spul verzadig je ze niet snel.
Mijn uitzicht naar rechts
Vandaag heb ik een paar uurtjes op deze stek gevist met de method feeder. Aan de lijn twee korfjes met minipellets erop en aan de hair onder de haak twee maiskorrels. Binnen een paar minuten knalde de eerste hengeltop krom. Een flinke brasem had de mais gegrepen en veroorzaakte nogal wat onrust op de stek.
Natuurlijk hoopte ik op karper maar met deze temperatuur (buitentemperatuur 5 graden Celsius, het water een paar graden kouder) ben ik blij met elke vis. Na de brasem bleef het een tijdje stil. Ik besloot mijn aas een stuk te verplaatsen, beide hengels wierp ik een stuk naar rechts in, de ene zo’n 30 meter verder, de andere 40. Opnieuw kwam er vlot een aanbeet en opnieuw was het een brasem.
Toen het ook hier weer stil viel besloot ik dezelfde truc uit te halen maar dan naar links. Hier bleven de aanbeten helaas uit. De laatste 30 minuten viste ik weer op mijn eerste stek. Tegen de schemering had ik nog een aantal keer een lijnzwemmer, zag ook een paar keer een grotere vis draaien in de buurt van mijn aas, maar bijten deden ze niet. Het bleef dus qua vangsten bij de twee brasems.
De snelle aanbeten geven te denken. Er zit duidelijk vis op de stek, maar op dit ondiepe water is een stek ook snel verstoord. Jezelf vast pinnen op één locatie is daarom niet handig. Een volgende keer ga ik het iets anders aanpakken. Bij aankomst zal ik op drie à vier locaties met redelijke afstand ertussen steeds twee voerplekjes maken. Deze kan ik dan om de beurt bevissen. Als een stek door een vangst verstoord is laat ik wat voer achter en vertrek naar de volgende. De vorige stek zal tot rust komen en ik kan op een volgende stek kijken of er vis op me ligt te wachten. Wellicht kan ik zo het aantal vangsten wat omhoog krijgen en uitvogelen waar de karpers liggen. Ik heb er nu al weer zin in.
Ik spreek u later weer, tot dan!