Ik doe het weer. Alles werkt weer naar behoren en hopelijk blijft dat nu weer jaren zo. Meteen heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om de waterkant te bezoeken. Nou deed ik dat de afgelopen week toch al met zakjes met voer, maar dit keer is er ook gehengeld.
Zondagmiddag, ik heb net wat rigjes geknoopt en op de agenda staat om boilies te gaan maken, maar het weer is zo lekker dat ik besluit in plaats daarvan weer eens met een hengel onder de arm naar de “Palenplas” bij het Sciencepark in Amsterdam te gaan. Gewoon weer eens vissen zonder voorbereiding.
net wat rigjes geknoopt
De “Palenplas” is een niet al te groot en vrij ondiep water tussen Sciencepark en A10 waarin redelijk wat karper zit. Ik heb hier jaren geleden wel eens gevist en eigenlijk altijd wel wat gevangen. Karpers zijn er over het algemeen niet groot, maar er zit wel vrij veel vis in. Tenminste toen. Nu kwam ik er achter dat het sciencepark nogal oprukt en de leuke stekken van weleer niet meer bestonden of niet meer bereikbaar waren. Tenminste niet van waar ik geparkeerd had. En gezien de korte tijd die ik wilde investeren moest ik het doen met waar ik was. Ik ben maar bij het gemaaltje bij het begin van dit water gaan zitten. Ik had niet gevoerd maar met wat verkruimelde boilies rond mijn aas, gedoopt in een soep van zoete mais dat ik in de blender tot smoothie had verwerkt, samen met wat stroop en wat geurstof, had ik wel vertrouwen.
Links het gemaaltje bij de Palenplas
Ondertussen was het begonnen te regenen en het gemaaltje pompte langzaam water richting Amsterdam rijnkanaal. Een kleine stroming was dus zichtbaar in het water voor mijn neus. Na een klein kwartiertje ineens een run en de eerste vis aan de Old Russian boilie. Helaas een halve meter pokdalige brasem. Het stonede beest zag er niet uit en bleef na terugzetten een plotselinge dood veinzen. Pas toen ik hem een zetje gaf verdween ie weer onder water.
Lelijke brasem veinst hartstilstand
Na opnieuw ingooien heb ik nog ruim anderhalf uur gewacht maar kreeg geen aanbeet meer. Bij ophalen bleek waarom, een enorm boeket riet had zich onder water rond mijn lood en haak verzameld en zo dit ontoegankelijk gemaakt voor hongerige karpers. Ik heb misschien wel 85% van mijn vistijd dus voor niks langs het water gezeten. En dat in de regen…
‘s Avonds wou ik revanche en heb nog twee uurtjes gevist op de Vecht. Mijn voerplek bij de Zwaantjesbrug heb ik getest. Feitelijk is dit een stek aan de “smal Weesp”, een water dat van de Vecht, door Weesp, naar het Amsterdam Rijnkanaal loopt. De afgelopen dagen zag ik constant een redelijke stroming richting Vecht maar vandaag kolkte het water de andere kant op. Ik heb hier nu 10 keer gevoerd en moet eerlijk zeggen dat ik er helemaal geen vertrouwen in heb. Het stroomt me veel te hard, dit hier is een trekgat. Als ik karper was zou ik hier zo snel mogelijk langs zwemmen.
Zwaantjesbrug in Weesp
Ik heb wederom met 1 hengel gevist, een tweede voegt hier niets toe. Na een uur heb ik een keer opnieuw ingegooid en kwam er achter dat de hele meuk rond het lood gedraaid zat. Geen idee of dit bij inwerpen gebeurd is of door de stroming, maar dit was een verspild uur. Het volgende uur gebeurde er ook niets, behalve dat het weinige vertrouwen in deze stek tot nul afnam. Ik vind deze stek ook niets, in het donker, zo midden in Weesp, met betonnen oevers. Ik hoor in het licht, met natuurlijk uitzicht en mijn billen in het gras. Gelukkig heb ik nog een stek over. Hier blijf ik rustig doorvoeren tot het moment van oogsten daar is.
Ik heb het weer gedaan. Ik heb weer ouderwets zitten prutsen aan de waterkant. Een gezond stel hersenen en goede voornemens zijn mooi, maar als je er niks mee doet kun je net zo goed op de bank gaan hangen en stompzinnige spelshows op tv gaan kijken. Of gaan brallen op internet fora. Tijd om te bezinnen.
Ik wil de komende week weer een keer een karper vangen. Gelukkig heb ik nog een kaart in mijn mouw. En die andere stek op de Vecht gaat zeker uitbetalen. Als het niet dit jaar is dan wel in het voorjaar. Daar voer ik gewoon door.
Tot later!