Als ik toe ben aan het lakken plaats ik weer een update, met die belofte eindigde ik vorige week deel 2 van het hengelrestauratie project. En dus moet ik een nieuw blog plaatsen. De afgelopen week heb ik de hengels compleet gestript, maar niet voordat ik een aantal referentiepunten had opgeslagen. Druk op lees verder voor het hele verhaal.
Mijn doel is natuurlijk om de twee hengels die ik restaureer zoveel mogelijk in originele staat terug te brengen. Dat betekent dat de ogen die ik van de hengels af ga halen op exact dezelfde plek terug moeten komen. Wat betreft de afstanden tussen de ogen is dat eenvoudig. Ik plakte een stuk schilderstape tegen een deurpost en gaf daarop met een pen exact aan waar de ogen zaten. Als back-up maakte ik een lijstje waarop ik de afstanden tussen de ogen opschreef. Omdat ik twee hengels zou gaan strippen heb ik data van twee hengels. Een millimeter variatie is blijkbaar niet zo erg. Dat geeft me vertrouwen dat het qua locatie wel goed komt.
links roze tape op de deurpost, rechts een tabelletje met afstanden tussen de ogen.
Omdat een blank, dat is een kale hengel zonder ogen, een harde en een zachte kant heeft is het wel belangrijk dat de oriëntatie van de ogen op de plank ook perfect klopt. Als dit niet correct gedaan wordt heeft zo’n hengel de neiging onder spanning naar links of rechts te buigen, bijvoorbeeld tijdens het inwerpen. Dat dit een precieze worp serieus kan beïnvloeden spreekt voor zich.
Mijn doel is de oriëntatie aan te houden zoals Spinhoven bij de bouw destijds begin jaren 80 deed. Als ijkpunt laat ik het topoog zitten op het topdeel. Omdat één van de twee topdelen nog een heel klein stukje moet worden ingekort doe ik dat eerst. Met wat stoom laat het topoog los. 1,2 cm snijd ik van het topje af en dan plak ik het oog terug. Exact in lijn met de overige ogen. Beide hengels zijn nu even lang, precies 3,90 meter.
Voordat ik begin met strippen maak ik nog even wat close-up foto’s van de windingen met daarnaast een meetlint. Altijd handig om later de dimensies van de windingen nog even na te kunnen kijken.
Dat strippen doe ik door met een scherp mesje langs de voetjes van de ogen de windingen door te snijden. Hierna kan het oog er af. Ik markeer elk oog met een tapeje met daarop het nummer van dat oog geschreven. Dit scheelt later weer uitzoeken.
Daarna begint het monnikenwerk. De hengels moeten kaal geschraapt worden. Regelmatig sta ik ‘s avonds een kwartiertje op het terras en aan het eind van de week zijn de vier hengeldelen kaal. Nog wat extra tijd in het weekend besteed ik aan het nalopen van mijn werk. Nu zien ze er pico bello uit.
Dit is de stand van zaken nu. Als voorbereiding op het lakken heb ik van 1 hengel de beide delen subtiel gemarkeerd met een klein stipje rode verf. Nu weet ik zeker dat ik de hengels niet door elkaar haal.
Alle benodigdheden voor het lakken zoals lak, wasbenzine, fijn schuurpapier en kwastjes zijn in huis. Het MacGyveren is ook gelukt. De droogmolens zijn voorzien van een handige foam tube waar ik hengeldelen in vast kan zetten. Ik hoop van de week een keer ‘s avonds de eerste twee delen van een mooi laagje lak te voorzien. Zodra dat gebeurd is laat ik weer wat horen. Tot dan!