Een bespiegeling is een vertelling over een sportvis gerelateerd onderwerp. Vaak zit hier een mening of gedachte achter die ik graag wil delen. Soms is het ook gewoon oppervlakkig geneuzel. Bij bespiegelingen zijn reacties mogelijk. Hieronder de zesde, over “vissen en beleving”.
Naast vissen op karper en hierover schrijven hou ik ook van lezen. Ik lees vooral veel over vissen. Wat ik echter niet doe is lezen tijdens het vissen. In ieder geval geen boek. Hooguit lees ik het water. Verder houd ik vooral mijn wakers of hengeltoppen in de gaten en kijk ik naar de natuur om me heen. Natuurlijk stuur ik wel eens iemand een berichtje, maar dan gaat de gsm na verzending snel weer in de jaszak. Want vissen is beleving. Ik wil intens vissen en dat kan alleen met volledige aandacht!
Afgelopen winter kocht ik tijdens een kortstondige vlaag van verstandsverbijstering een vistent. Gelukkig kwam ik, mede door een stevige reprimande van het thuisfront, snel weer tot mijn positieven. Binnen een week was het ding ongebruikt weer verkocht. Ze kent me soms beter dan ikzelf. Ik hoor met mijn hoofd in de wind te zitten, de natuur te voelen. En ik hoor wakker en attent te zijn. Als de investering groter wordt, des te lekkerder voelt de beloning. Slapend vissen, de gruwel…
Want vissen is beleving. Beleving beste mensen, daar draait het om. Als ik vis wil ik blootstaan aan de elementen. En ik wil de vis verdienen. Als je vist doe je dat attent en intens.
Op een vakantiepark was ik een paar jaren geleden getuige van een vadsige kerel die in zijn luxe vakantiewoning onderuitgezakt op de bank tv zat te kijken. Aanpalend aan zijn tuin bevond zich een karperputje vol uitgehongerde karpertjes. In de tuin lagen zijn drie hengels op de elektronische beetverklikkers. Het volume van de beetverklikkers stond lekker hoog zodat geen enkele aanbeet gemist werd. Door niemand op het park overigens. Bij een aanbeet kwam hij verstoord van de bank gewaggeld om snel even het zoveelste ondervoede karpertje zonder mondhoeken binnen te takelen. Even later hing hij weer onderuitgezakt op zijn sofa. Over gebrek aan beleving gesproken. Deze man was de verpersoonlijking van alles wat ik niet wil zijn…
Beleving en genieten gaan samen met respect en houden van. Houden van de omgeving waarin je zit en houden van wat je doet. Respect hebben voor de planten en dieren om je heen. En voor de vissen die je vangt. En dat, leve de kracht van herhaling, bij volle bewustzijn en met volledige aandacht. Als je gaat vissen is dat op dat moment het belangrijkste wat je doet in je leven. En de vis verdient niet minder dan dat.
Voor mij dus geen boek tijdens het vissen, geen tent mee, en zeker geen nachtjes slapen aan de waterkant. U weet nu waarom.