Recent kocht ik weer eens een karpertijdschrift. Wat me bij het lezen opviel was dat letterlijk alle schrijvers alleen maar wilden duidelijk maken hoe succesvol ze waren geweest. Er werd niets gedeeld over de gehanteerde strategie of stekkeuze. Geen informatie waar de lezer wat aan heeft. Behalve natuurlijk over het gebruikte want gesponsorde materiaal. Nauwelijks schrijftalent, nul aandacht voor de lezer, alleen maar zenden zonder met de ontvanger rekening te houden. Een zeldzaam staaltje egotripperij. Het blad ligt al weer in de oud-papierdoos. Hierbij een gratis tip: ga eens schrijven voor een lezer in plaats van voor jezelf. Het maakt in ieder geval zo’n tijdschrift een stukje leuker.
Het viswater is van ons allemaal. Tenminste als we onze contributie aan de hengelsportvereniging betaald hebben. Op de vrijgegeven plaatsen mogen we dan vissen. In principe ook als een ander daar al vist, maar dat doen we natuurlijk niet. Met een beetje fatsoen blijf je ver bij andere vissers uit de buurt. Zie je een ander verticalen onder een kansrijke brug, neem dan je verlies en sla deze brug over. Zit verderop op de kant een karpervisser? Dan vaar je er met een boog omheen. Je past je aan en bent genereus. Een volgende keer ben jij de eerste op de stek en past de ander zich hopelijk aan. En doet deze dat niet dan laten we dat gaan. Elkaar wat gunnen. Het maakt de (hengelsport)wereld een stukje mooier.
Sinterklaas en Zwarte Piet, we zijn er allemaal mee opgegroeid. Met een warm gevoel denk ik terug aan vroeger, aan de pakjesavonden met ouders en andere gezinsleden rond de keukentafel. Daar was absoluut niets racistisch aan. En toch is het tijd voor verandering. Nee niet omdat het moet van een actiegroep. Ook niet omdat we ergens schuldig aan zijn als we het houden zoals het is. Nee het is tijd voor aanpassing omdat we allemaal begrijpen dat de stereotype kenmerken van onze Piet aanstootgevend (kunnen) zijn voor mede-Nederlanders. En dat willen we niet. Het moet een kinderfeest voor al onze kinderen zijn. Laten we stoppen met onze grote mensen emoties en kansloze discussies en het feest teruggeven aan de kinderen. Aan alle kinderen, ongeacht hun kleurtje of dat van de Piet. Het maakt de wereld een stukje mooier.