Hoi! Afgelopen dinsdag zal me nog lang bijblijven! Vijf uurtjes vissen leverden zes gevangen schubkarpers op. Drie daarvan waren boven de tien kilogram en één zelfs boven de vijftien! Die laatste betekende meteen een nieuw record schubkarper voor mij. En dan heb ik ook nog een grote karper gemist. Het is duidelijk dat mijn voertactiek werkt! Druk op lees verder voor het verslag!
Het wordt ‘s avonds al vroeg donker en daarom was ik deze keer iets eerder ter plekke. Rond half 8 stonden de steekstokken diep in de bodem gedraaid, lagen de hengels op de rodpod en lagen mijn aasjes op de bodem. Wie weet kon ik bij daglicht nog een vis vangen en weer eens een man-vis foto proberen te maken.
Mijn nieuwe kano-steekstokken en rodpodhouder zijn ideaal voor deze visserij
Er staat hier een metersdikke rietkraag, hengels op de kant plaatsen is onmogelijk en ik moet er bij een aanbeet snel bij zijn. Vandaar dat ik speciaal voor deze kanovisserij handgemaakte steekstokken heb geregeld. Hierbij moest een aangepaste rodpodhouder en deze werd door Tim Gerritsen geleverd (Timmy’s Carpboat Products)(#nospon). Mijn kano kan ik met behulp van die steekstokken ook goed vastzetten en één van de twee steekstokken heeft zelfs een schepnethouder. Hier is goed over nagedacht. Bij een aanbeet moet ik er snel bij zijn, ik sta daarom de hele avond achter mijn hengels in het water of zit op de punt van mijn kano.
Het duurde misschien een half uurtje toen de eerste vis zich meldde. Een schubkarper van 84 centimeter had de boilie gepakt. Met een enorme dot wier om de neus hield de vis zich vrij rustig. Alleen voor de kant besloot de karper zich nog even in het riet te boren. Gelukkig zat de haak goed vast en kwam hij er zelf weer uit. Snel in de beginnende schemering even een man-vis foto!
Ik heb de vis niet gewogen maar schat deze op zo’n negen kilogram.
In het volgende uur kwamen nog drie schubkarpers op de mat. Respectievelijk waren ze 89, 79 en 74 centimeter. Alleen de eerste van deze drie heb ik gewogen, deze was duidelijk boven de 10 kilogram en dat telt ie mee voor mijn doelstelling. 11.2 kilogram gaf de weger aan. Omdat het ondertussen donker was maakte ik alleen even wat foto’s op de mat.
Het viel me op dat de gevangen karpers steeds kleiner werden en toen ik ook nog een kleintje eraan kreeg dat losschoot en vervolgens een spookaanbeet besloot ik rond 22.00 uur om beide boilies te vervangen door 30 mm ballen. Die kleine schubkarpers verstoren alleen maar de boel. Elke keer indraaien, onderweg de haak beschadigen en dus onderlijnen moeten verwisselen, nieuwe boilies eraan doen en dan weer uitvaren is ook een heel gedoe. Dat overstappen op 30 mm boilies een gouden greep bleek wist ik toen nog niet.
Twintig minuten bleef het stil, toen klapte de rechter waker omhoog en boog de hengel. Snel het elastiek dat de hengel vasthoudt los en druk op de vis. Ondanks de zwaar afgestelde slip lukte het de karper toch om een paar meter lijn van de molen te trekken. Dit zegt echter niet veel, ik heb dit ook met kleinere schubs wel meegemaakt. De vissen hier zijn loeisterk! Vanwege de grote boilie reken ik toch op een bovengemiddelde vis. Langzaam weet ik de vis dichterbij te krijgen. Het voelt zwaar, maar ook dat zegt niks. Overal staat wier en ik heb al een paar keer een enorme dot groen naar binnen getakeld. Met vijf kilogram wier rond de kop voelt elke vis groot. Als ik de vis dichterbij heb zie ik in het licht van mijn hoofdlampje inderdaad een flinke kluit wier aan de lijn hangen. De vlek eronder is duidelijk karper maar in het donker kan ik niet inschatten hoe groot hij is. Wel krijg ik langzamerhand het gevoel dat dit best wel eens iets speciaals kan zijn. Als de vis me voor de kant nog een hele tijd bezig houdt voordat ie capituleert weet ik het wel zeker. Dik boven de tien kilogram. Pas in het net krijg ik bevestiging dat ie enorm is…
Snel zet ik wat spullen klaar: mijn gsm op de filmstand, de verlichting aan. Ook het hoofdlampje zet ik op maximaal en zo verlicht ik de omgeving van de onthaakmat. Tijdens het wegen en meten film ik en daarna poseer ik even met mijn buit. De vis is echt massief! 91 centimeter lang, een edelschub, hoog gebouwd en met een flinke brede rug. De weger geeft 17.1 kilogram aan. Mijn derde dertiger van dit jaar en mijn eerste 15kg-plus schubkarper ooit.
Uit de man-vis film knip ik een paar foto’s. Perfect zijn ze niet, maar goed genoeg om te zien hoe groot deze vis is en hoe blij de vanger!
Dan mag hij weer zwemmen. Rustig vertrekt de karper in het donkere water. Wauw, wat een vis. Ik ben helemaal hyper!
Beide hengels vaar ik vervolgens nog eens uit, allebei met een nieuwe 30 mm boilie er aan.
Een volgende aanbeet verknal ik. Een combinatie van factoren speelde een rol. Mijn nieuwe onderlijntjes waren op en dus had ik aan één van de hengels een oude onderlijn uit mijn rigbox gehaald. Een onderlijn met een lichtere Korda wide gape haak. Terwijl ik met het thuisfront appte over hoe lang ik nog zou blijven kwam de aanbeet. Eerst moest toen de telefoon veilig weggestoken worden, ik sta tenslotte in het water, daarna kreeg ik het elastiek door de spanning op de hengel niet snel genoeg los. De hengel in de steunen geeft maar beperkt mee en dat kostte me vervolgens de vis. Toen er niks meer was dat mee kon geven boog de haak uit en schoot de vis los. Zonde, dit was weer een buitencategorie vis!
Als doekje voor het bloeden kwam binnen een paar tellen op de andere hengel ook een aanbeet. Deze keer was ik er meteen bij. Mijn zesde schubkarper van de avond. 84 centimeter en 10.4 kilogram. Even lang als de eerste vis maar duidelijk zwaarder. Een two-tone. Meteen daarna besloot ik op te ruimen. Wat ik nu niet vang komt een volgende keer wel. Bij vertrek liet ik weer een aantal kilo’s boilies achter.
Ondertussen heb ik ook op de Vecht twee avondjes kort een poging gewaagd. Opgeteld viste ik daar twee en een half uur. Alleen een brasem kwam op de kant. Op de, nu bevestigde, grote-vissen-stek zal ik volgende week weer een avondje mijn best doen iets te vangen. Er is vast meer te halen. Nog zes 10 kg-plus karpers te gaan. Tot later!