Ik loop een beetje achter, u heeft twee visverslagen van me te goed, vandaag de eerste.
We beginnen bij vorige week. Met Mike zou ik na anderhalve week voorbereiding op een avond ons nieuwe water gaan bevissen. Maar zoals dat soms gaat kwam er iets tussen. En dus moest ik improviseren. Op een drukke stek waar eigenlijk altijd wel iets te halen is voerde ik daarom kort voor het vissen een paar keer flink. Anderhalf uur viste ik. Daarin ging van alles mis, maar er kwam ook een karper op de kant.
Eerst over de karper. Supergroot was de vis niet, maar wel beresterk. De vis werd maar niet moe. Na een uitputtende dril waarbij de vis steeds maar weer energie vond om er vandoor te gaan trok ik uiteindelijk toch aan het langste eind. Een mooie schubkarper van geschat een zo’n 8 kilogram was even van mij. Toen ik de vis uiteindelijk in het net had maakte ik me al zorgen. Ze zwemmen hier ook van bijna drie keer zo zwaar. Als deze vis het me al zo lastig kon maken, wat zou er dan gebeuren als ik een echte joekel zou haken?
Met een berenconditie.
Een winde (zie header) ving ik nog, voordat de ellende begon. Twee karpers wist ik vlak na elkaar nog te haken, maar beide vissen losten te haak na een paar minuten spektakel. Beide vissen voelden niet overdreven zwaar aan maar waren wel erg wild en snel. Bijzonder frustrerend… Met dit warme weer zijn de vissen gewoon te energiek voor deze stek. Ik kan ze niet ongeremd laten gaan, op 22 meter staan een paar palen en de vissen kiezen steevast voor een koers richting deze obstakels als ze er vandoor gaan. Ik moet druk zetten. Uiteindelijk lost de haak me te vaak. Voorlopig hier maar even niet vissen. Eerst moet het water weer wat kouder zijn. Enigszins chagrijnig haakte ik af.
Hopelijk valt alles binnenkort weer eens mijn kant op. Daar ben ik wel aan toe. Tot later!