Hoi! Zo saai als de titel klinkt, zo saai was het niet, maar ergens ontbreekt wel wat spanning. Laat me u vertellen waar ik mee zit.
Als tiener leerde ik karpervissen. Met een snoekbaarshengel en flinke dobber. Niet de meest verfijnde manier, maar zo ging dat daar in die tijd. Aanvankelijk ving ik, zoals de meeste karpervissers die ik kende, vaker niet dan wel karper. Maar dat maakte niet uit, altijd was er die spanning. Soms lieten die majestueuze dieren zich zien. Als ze uit het water sprongen en met een daverende klap terugvielen waarna het water nog minutenlang nadeinde. Of als het riet plotseling uiteen week wanneer onder water zo’n monster zich er tussendoor wurmde. En als er dan eens een karper op de kant kwam kon ik mijn geluk niet op.
Later ging ik meer vangen, maar de spanning bleef. Een lijnbreuk lag altijd op de loer en je was nooit zeker of de vis zich liet zien en het aas zou pakken. Zenuwslopende spanning die regelmatig leidde tot teleurstelling en soms tot een euforisch moment.
Gisteren, een dikke 30 jaar later, ging ik op een voor mij bekende en succesvolle stek vissen. Twee uurtjes later had ik de verwachte twee karpers gevangen. De spanning is weg. 20.000 extra schubkarpers in het Markermeer doen me de das om. Na een paar honderd van die vissen is het speciale er af. En met mijn topmateriaal, berekend op grote vissen, de gekochte boilies en het zelfhaak systeem is het al zo simpel. Twee karpers, het kon me weinig meer schelen. Het hadden bijna net zo goed brasems kunnen zijn.
De eerste van 80 cm
nummer 2, 76 cm
Al langer loop ik tegen dit probleem op. Ik val te vaak weer in die valkuil van willen scoren en terugvallen op zekerheidjes. Een naar een goedkope trip zoekende adrenaline junkie. Ik moet daarvan af. Terug naar mijn roots, ouderwets vissen, me vastbijten, uitdaging zoeken, lijden en gaan voor de zeldzame maar oh zo gewaardeerde droomvis waarvoor ik dit blog begonnen ben. Aan het eind van vorig jaar vertelde ik al wat mijn plannen waren voor 2022. Ik moet me daar beter aan houden.
Nog een keer ga ik deze week vissen, op een ander water. Een avondje alleen achter het riet. Daarna een weekje vakantie om nieuwe plannen te maken en daarna wordt het tijd ze in actie om te zetten. Houd mijn blog in de gaten. Het wordt hopelijk niet alleen voor mij spannender…Tot later!