Hoi! Vier dagen op rij vertrok ik ‘s avonds tegen negen uur om wat boilies te strooien. Doel is mijn stek voorbereiden voor mijn eerste karpervisavontuur van 2022. Dit is een stek waar ik alleen maar met de kano kan vissen. Het aas moet 70 meter verderop strak tegen een paar boten gedeponeerd worden. Daar is de hot-spot, daar verblijven de vissen graag. En dus voer ik vanaf de ene oever met toestemming van de beheerder, maar vis ik vanaf de andere. En vaar mijn aas uit tot exact op de hotspots.

Op deze afstand is vissen met normale vislijn niet mogelijk. De 10 tot 20 procent rek die elke nylon lijn heeft zou betekenen dat een vis 7 tot misschien wel 15 meter ruimte krijgt om de steigers te bereiken en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Dus vis ik grotendeels met rekloze gevlochten lijn. Aan het eind knoop ik nog 10 meter fluorocarbon. Dit heeft wel wat rek, een beetje elasticiteit om de ergste klappen op de vangen voorkomt dat een haak uitscheurt. Eén tot 2 meter ruimte heeft een vis dan maximaal. Minder dan de breedte van een boot. 

Vissen tegen de boten

Vismaat Mike is ook van de partij. Met zijn hengels besluiten we te gaan zoeken. Zijn eerste komt ondiep, de tweede op de rand vaargeul en de derde er midden in. Ik heb gespreid gevoerd dus wie weet. We zijn benieuwd waar de aanbeten vandaan gaan komen. Omdat ik toch de meeste verwacht van mijn hengels bij de boten en steigers spreken we af om de beurt een hengel te pakken bij een aanbeet. 

Rond 18.00 uur liggen onze hengels in. Wat gemalen boilies strooi ik rond mijn aas. Met de kano is dit natuurlijk mogelijk. Ik laat het aas exact op de goede plek zakken en strooi er een paar handen kruim omheen. Lekker veel geur en mijn boilies als kers op de taart. Omdat ik niet zit te wachten op brasem aanbeten op deze afstand vis ik aan de ene hengel met een 27 mm boilie en aan de andere met twee 20 mm boilies op de hair. Als er iets bijt moet het groot zijn.

Al gauw krijg ik een aanbeet op de 27 mm boilie. Snel pak ik de hengel en zet druk op de vis. Deze kiest gelukkig het ruime sop en rustig kan ik deze dichterbij draaien. Het voelt niet groot, maar zal toch wel een karper zijn. Tot mijn verbazing is het dat niet. Een grote witte vis hangt aan de haak. Volgens mij is het geen winde, daarvoor zijn de schubben te regelmatig. En de bek doet ons ook aan een baars denken. Zou het een roofblei zijn? Op een 27 mm zoete boilie? 

Als ik later deze week wat deskundigen raadpleeg zijn de meningen verdeeld en wordt zelfs geopperd dat het een hybride is. Half roofblei, half winde. Als een bezoeker van mijn blog het zeker weet, laat dan a.u.b. een berichtje achter. Ook als u het niet weet mag dat trouwens. Reacties worden altijd gewaardeerd.

Nu ik de eerste aanbeet verzilverd heb is de tweede aanbeet voor Mike. En dat laat hij zich geen twee keer zeggen. Terwijl ik de hengel waar ik de roofblei mee ving prepareer zodat ik deze weer kan uitvaren gaat de andere ervandoor! De waker knalt omhoog. Mike grijpt de hengel en drilt ietwat onwennig op mijn materiaal zijn eerste vis van het jaar. Dit keer is het wel karper! Opnieuw komt de vis direct onze kant op en gelukkig doet ook deze pas moeilijk als hij (of zij) een stuk dichterbij is. Zeker een minuut of 8 duurt het voordat ik de karper kan scheppen. Binnen! Ik ben superblij. Twee mooie vissen binnen een uur. De nul is er af en er komt vast nog meer!

De roofblei was 61 cm, deze schubkarper 73.

De schubkarper mag weer zwemmen en ik kan nu twee hengels klaarmaken om uit te varen. Dat doe ik bij voorkeur 1 voor 1. Iets meer geduld, dat scheelt veel gedoe. Geen bochten in de lijn, of gekruiste lijnen, en maar 1 haak die ik moet beschermen tegen beschadiging. Een minuut of 20 later liggen beide hengels weer in. Hopelijk komt er nog meer!

En dat kom er, misschien een kwartier liggen de hengels in als de volgende er vandoor gaat. Snel pak ik de hengel. Terwijl ik de hengel krom trek gaat zowaar de andere er ook vandoor. Twee aanbeten tegelijk! Mike pakt snel de tweede hengel en zo staan we naast elkaar vissen te drillen op grote afstand. Tijdens een dril trek ik de hengel iets meer krom dan Mike. Dat mijn vis iets eerder dichterbij is zegt dus niet veel. Zodra ik de kans heb schep ik mijn vis. Dan kan ik met het tweede net Mike zijn vis landen. Zonder problemen lukt dat. Beide hebben we een karper. Ik een brute schubkarper met zwanger buikje, Mike een rijenkarper. Zijn vis herken ik meteen. Het is een bekende…

Mijn schubkarper, 77 cm

Op de foto hieronder Mike met zijn rijenkarper. Ruim 80 cm en 11.4 kg en met een opvallend gaatje in de staart.

De rijenkarper is sinds de uitzetting in 2001 en met de vangst van Mike erbij 6 keer gemeld. Zelf ving ik de nu 23 jaar oude karper in 2017, 2020 en 2021. Hieronder een foto van mijn vangst in 2020. Destijds was Mike ook van de partij. Klik op de foto voor het vangstverslag.

Dezelfde rijenkarper in April 2020. Let ook op het gaatje in de staart.

Na retourneren van de vissen kon ik opnieuw twee hengels prepareren. Nieuwe onderlijntjes, nieuw aas, emmertje met voer in de kano. Al met al duurde het zeker twintig minuten voor de hengels weer op hun plaats lagen. Langzamerhand begon het te schemeren. Rond half tien zouden we gaan opruimen. Ik was al bezig mijn tas in te pakken toen opnieuw een waker tegen de hengel knalde. Op de valreep toch nog een aanbeet voor mij. In de schemering voelde ook deze vis goed aan. Alles ging voortvarend en even later had ook ik mijn tweede karper van de avond in het net. Een lange torpedo van tegen de 80 cm mocht nog even op de foto en daarna snel weer zwemmen.

Genietend ruim ik mijn spullen weer op. Ook Mike is zichtbaar in zijn nopjes met de vangsten. Plannen voor een volgende keer vissen zijn ondertussen gesmeed en er wordt ook al weer wat gevoerd. Maar eerst ga ik komende week met de penhengel op stap. Daarover een volgende keer meer. Tot dan!

vorige bericht   volgende bericht