Ik ben helemaal enthousiast over mijn nieuwe boilies. Zelfs verpakt in een gesloten zakje is de Scopex geur van boilie Zoet™ meters verderop nog te ruiken. Eergisteren heb ik vanuit de kano een stekje op de Vecht voor de derde keer aangevoerd met deze nieuwe boilie. Een kilootje bollen strak langs het riet. Ik ben overtuigd dat dit moet werken. Als er maar karper langs komt. Voor gisteravond stond het vissen op de agenda, de nieuwe bal moest getest worden.
Rond 19.00 uur barstte het noodweer los. Heftige regenbuien gingen vergezeld van de nodige donder en bliksem. Keessie, onze iets te dikke kater, houdt niet zo van onweer. Hij wurmde zich weer eens met zijn dikke reet onder een te lage kast. Zelf pakte ik mijn vistas in.
Als ik iets van plan ben laat ik me niet door een paar regendruppels van de wijs brengen. Voor het avondeten werd een stek waar ik in het weekend een poging wil wagen nog even snel met een emmertje voer bezocht. Meteen na het avondeten sprong ik in de auto en vertrok naar mijn stek op de Vecht. Exact om 9 uur lagen de beide hengels in.
Ik zat prinsheerlijk onderuitgezakt op een laag stoeltje onder mijn grote paraplu. Ondertussen was het zo goed als droog en ik voelde me een koning in mijn eigen wereldje. Enige onrust kwam van een koppel meerkoeten met twee jongen die overduidelijk mijn boilie Zoet™ ook konden waarderen. Regelmatig werd de lijn getoucheerd of de boilie aan mijn haak even opgepakt. Pas toen het begon te schemeren werd het rustiger op mijn stek.
Twee brasems haakten zich even maar schoten gelukkig ook al snel weer los. En toen, even na 11 uur, kwam de aanbeet. De spinnende baitrunner maakte duidelijk dat dit geen meerkoet of brasem was, maar dat een karper de boilie had gekeurd en goedbevonden. De dril stelde verder niet zoveel voor. De vis had te weinig massa om het me erg lastig te maken. Een mooi schubkarpertje zat even later in het net.
Na een telefoontje kwam mijn vriendin langs om een fotootje te maken. Na een proeffoto werd de vis uit het water gehaald, gemeten en in het pikkedonker op de gevoelige plaat gezet.
Met 70 centimeter en een geschatte 6 kg toch weer een mooi visje. Opvallend was het ronde buikje. Ik vermoed dat deze vis ook nog moet paaien. Na het fotomoment mocht de zoetekauw weer zwemmen.
Tot kwart voor 1 ben ik vervolgens blijven vissen, één brasem mocht ik nog verwelkomen.
Voor vrijdagavond staat de volgende vispoging op de agenda. Met de nieuwe boilie heb ik nog niet geblankt. Ik ben benieuwd hoe lang deze reeks stand houdt. Tot later!