Nǐ hǎo. Op dit moment zit ik aan de andere kant van de wereld te typen. De afgelopen dagen hier waren erg druk en de komende dagen blijft dat nog even zo. Dat is niet erg, ik heb toch geen hengels mee. Desalniettemin heeft u nog wel wat karpervis-informatie van mij te goed. Ik heb namelijk voordat ik vertrok nog een keer een vispoging gewaagd op de Vecht.
Sommige delen van de Vecht zijn in mijn ogen wat minder interessant dan andere. Elke visser zal dit herkennen. Als je langs het water loopt of fietst spreken bepaalde stukken je al meer aan dan andere. Een reden kan zijn dat er nergens gevist kan worden omdat de oever overal privé terrein is of omdat een metersdikke rietkraag vissen en vangen onmogelijk maakt. Of een deel is minder interessant omdat er geen duidelijke aanknopingspunten voor trekroutes of holding area’s zijn. Geen interessante visstekken zoals bruggen, verbredingen, aftakkingen, waterlelies of obstakels.
Van de laatste 5 delen Vecht die ik nog moet bevissen kan ik u vertellen dat ik drie delen erg interessant vind en hier mogelijke hotspots verwacht. Van de andere twee stekken biedt 1 nog wel redelijk wat mogelijkheden vanaf de kant. Het overgebleven vijfde deel biedt weinig houvast en is mijns inziens nauwelijks interessant. En daar viste ik afgelopen week.
Dit Vechtdeel bevindt zich tussen Muiden en Weesp. Vanaf de kant is er nauwelijks te vissen. Alleen aan de Weesp-kant is er toegang vanaf het industrieterrein. Aan de Muiden-kant is in het voorjaar nog te vissen maar nu, met een meters brede rietkraag, gaat dat niet meer. In het voorjaar heb ik hier nog wel eens gezeten (klik hier voor het verslag) en kwam er toen achter dat vanaf twee woonboten vrijwel continue een batterij hengels opgesteld stond. Niet echt een plek om eens een gokje te wagen dus.
Het industrieterrein werd daarom mijn jachtgebied. Hier heb ik drie dagen op rij ruim gevoerd en de dag erna, dat was vorige week donderdag, een aantal uren gevist. Ik hoopte dat mijn voeren de interesse van een langs de kant trekkend visje had getrokken en deze in de omgeving was blijven hangen in de hoop op meer van dat lekkers.
Op de foto hieronder ziet u hoe ik mijn hengels had opgesteld. Links onder de hengeltop en vlak onder de kant staat meteen anderhalve meter water. Hier viste ik met mijn linker hengel. Het aas van mijn rechter hangel lag tegen de paaltjes een tiental meter verderop. Hier stond al 2,5 meter water.
Helaas had ik weinig tijd, van half 9 tot half 12 heb ik gevist. Exact nul keer hoorde ik een piepje. Misschien heb ik teveel gevoerd. Misschien had ik langer moeten vissen. Meer zat er echter dit keer niet in.
Van bevriende karpervissers hoorde ik dat zij ‘s nachts op de Vecht hun hengels uit het water hebben gehaald om nog een paar uurtjes rustig te kunnen slapen. Zij vielen blijkbaar met hun neus in de boter. Wel kwamen bij hen alle aanbeten na middernacht. Het gaat hier om ervaren vissers die hun stek al maanden onderhouden en die veel energie investeren in hun visserij. Het blijkt maar eens te meer dat karpervissen op de Vecht een taaie visserij is en alleen nog taaiere mannen hier structureel succesvol kunnen zijn.
Ik heb me echter voorgenomen me niet te laten kennen en hou me vast aan het feit dat de volgende vier Vechtdelen alle vier interessanter zijn dan deze. En dat ik volgende keren meer tijd en energie in mijn vissen kan steken. Zo zal ik het voeren iets aanpassen, wat langer en tot later kunnen vissen en meer dan 1 poging per vechtdeel kunnen wagen.
De inschrijving voor de droomvissen-prijsvraag is trouwens gesloten. 10 mensen hebben besloten een gokje te wagen. Geschatte gewichten lopen uiteen van 37,0 kilogram tot 144,5 kg. Ik wil de deelnemers bij deze alvast bedanken voor hun vertrouwen. In het weekend land ik weer op Nederlandse bodem, dan beginnen de voorbereidingen op de volgende pogingen. Ik spreek u na het weekend weer! Tot dan.