Na de mooie vissen van afgelopen dinsdag duurde het even voordat ik weer tijd had om een nieuwe vispoging te wagen. Achtereenvolgens een avondje Ajax supporteren, een avondje sporten en een overnachting in Limburg vormden een leuk tijdverdrijf. De zaterdagavond had ik echter gereserveerd voor het karpervissen en zo kwam het dat ik rond 21.00 uur me installeerde op 1 van mijn visstekken aan de Vecht. Dankzij onze burgemeester, die liever lui is dan moe, mogen kinderen niet meer zwemmen op de Vecht en dus had ik het rijk alleen.
De afgelopen dagen heb ik dagelijks op drie visstekken op de Vecht doorgevoerd en dus was ik vol vertrouwen. Het voeren vond steeds vroeg op de avond plaats, soms gewoon tussen de langsvarende bootjes. Dagelijks ging in totaal 2 kilo Sweet Sixty Nine boilies te water. Door vroeg te voeren hoopte ik vissen wat eerder op mijn stek te krijgen. Dat late vissen in het donker is toch minder mijn ding. Ik kon voor vanavond dus uit drie stekken kiezen en koos voor een plek waar ik rustig kon zitten en me achter een rietkraag schuil kon houden voor passerende vissen.
Om 21.10 lagen beide hengels in. Ook nu lagen de lijnen maximaal slap. Alles om geen vissen af te schrikken.
Het was nog binnen het halve uur dat de eerste aanbeet kwam. Zonder enige twijfel was dit karper. De beetrunner slip kon het nauwelijks bijbenen, zo hard ging de vis er vandoor. Ik liet me dit keer niet verrassen en stond binnen een tel bij de hengel. Een spectaculaire dril volgde waarbij de vis zelfs een paar keer boven water uit sprong. Ik heb dit eerder meegemaakt toen ik een boze IJsselmeerschubkarper ving. Ik had dus wel een vermoeden wat ik aan de lijn had. Toen ik uiteindelijk de vis in het net had bleek het inderdaad om een schubkarper te gaan. Uit ervaring weet ik dat deze vissen vrijwel allemaal qua lengte rond de 75 cm zitten en qua gewicht rond de 7,5 kg.
Na het fotograferen volgde het wegen en meten. Mijn vermoeden werd bevestigd. 74 cm lang en 7,4 kilogram zwaar was de vis. Het bolle buikje en de gele derrie die de vis op de mat achterliet lieten er geen twijfel over bestaan. Deze schubkarper had de afgelopen dagen duidelijk van mijn boilies gegeten. Na het meten en wegen mocht de vis het water weer in (zie header). Met een ferme staartslag schoot deze er vandoor.
Goedgemutst en vol vertrouwen zette ik mijn visavondje voort. Er zou vast nog wel een vis komen. Het duurde echter veel langer dan verwacht. Ruim drie uren na de eerste vis kwam uiteindelijk de tweede aanbeet.
Het was om kwart voor 1 dat dezelfde hengel er opnieuw vandoor ging. Een scene uit een tekenfilm speelde zich vervolgens af. Ik schoot overeind en deed een poging zo snel mogelijk bij de hengels te komen. Hierbij slipten mijn schoenen over het natte gras. Ik rende daardoor op de plaats zonder een meter vooruit te komen. Uiteindelijk kwam ik meer glijdend en slippend dan lopend bij de hengel. Ook het afremmen viel niet mee, bijna kukelde ik nog voorover de Vecht in. Het ging allemaal maar net goed. Uiteindelijk kon ik de hengel grijpen. De vis zat er gelukkig nog aan.
Deze vis had er zo mogelijk nog meer zin in dan de eerste. Diverse keren trok de vis flink wat meters lijn van de molen. Gelukkig konden de parabolische hengel en soepele slip de klappen goed opvangen. Na een aantal minuten touwtrekken capituleerde de vis uiteindelijk en even later vond opnieuw een schubkarper zichzelf terug in mijn net. Het formaat was toch wat kleiner dan verwacht op basis van het gevecht. Het was duidelijk dat de vis niet veel groter was dan de vorige karper.
Om te voorkomen dat ik een tweede aanbeet zou krijgen terwijl ik met deze karper bezig was haalde ik mijn andere hengel binnen. Ook legde ik unster, camera en meetlint klaar. In de korte tijd dat ik daarmee bezig was wist de vis in het net zichzelf van de haak te ontdoen. Dat scheelde mij weer gedoe, nu kon ik ook de hengel waarmee ik de vis gevangen had wegleggen.
Deze tweede vis bleek iets langer maar ook iets lichter te zijn dan de eerste. 76 centimeter en 7,1 kilogram waren de statistieken.
Meteen na het terugzetten van deze vis besloot ik op te ruimen. Een frisse douche, een aangenaam gezelschap en een slaapkamer met airconditioning wachtten thuis op me.
Deel drie van Project Rover Dance zit er nu op. Nog 7 delen te gaan. Na drie delen staat de teller nu op vier vissen en een totaal van 37,0 kilogram. Op verzoek hieronder een tabelletje met de vangstgegevens.
Ik heb nog twee weken voor de boeg voordat ik een weekje vakantie heb. De voorbereidingen voor het vissen in die twee weken zijn al weer in volle gang. Hopelijk kan ik nog wat mooie visavonturen beleven en een paar mooie karpers vangen.
U kunt nog altijd meedoen aan mijn prijsvraag. Raad hoeveel kilo karper ik in 10 weken tijd in totaal vang op de Vecht en win mooie prijsjes. Uw antwoord kunt u mailen naar info@droomvissen.nl. Meer informatie over de prijsvraag kunt u hier vinden.
Zodra er weer gevist is hoort u van me, bedankt weer voor het meelezen en tot later!