Hoi! Na drie weken waarin ik geen karper ving en er 1 verspeelde op de Vecht heb ik vandaag heugelijk nieuws te melden. De eerste vissen binnen Project River Dance zijn gevangen. Lees snel verder hoe een avond vissen in mineur begon maar zich volledig ten goede keerde!

Het beoogde deel van de Vecht was dit keer een bekend stuk. Na twee pogingen zonder vis besloot ik de karpers op de Vecht rond Weesp te gaan belagen. Hier heb ik tenslotte het meeste ervaring mee aangezien ik in Weesp woonachtig ben. Hieronder heb ik in een plaatje aangegeven om welk stuk Vecht het dit keer gaat.

Het deel Vecht van deze week

In dit gebied bevinden zich onder andere vier bruggen, een sluisje, drie havens en een doodlopende rivierarm die via duikers met de Vecht verbonden is. Verder zijn er de nodige rietkragen en waterlelie bedden.

Voor de voorgaande pogingen voerde ik steeds laat, in de schemering, rond een uur of 11 ‘s avonds. Deze week besloot ik dat anders aan te pakken. Rond 8 uur ging dagelijks het voer te water. Hopelijk zou dit vissen iets eerder activeren. Dat mensen me zien voeren en met vragende blikken nakijken neem ik maar op de koop toe. Tenslotte doe ik niets illegaals.

Vispoging 1 van episode 3 was gisteravond. Na vier dagen ruim voeren, steeds meteen na het avondeten, installeerde ik me gisteren om half negen aan de waterkant. Twee andere visstekken had ik eerst nog even van voer voorzien. Later deze week wil ik daar misschien nog een poging wagen.

Het was een uur later toen ik besloot de lucht te fotograferen. De wolken hadden een rode gloed en met een website als deze is het toch handig soms wat plaatjes te schieten. Vooral als je niks vangt…

Terwijl ik wat aan het fotograferen was hoorde ik ineens een piep. Ik reageerde er niet echt op. Na zes keer blanken is de scherpte er wat af. Pas toen de beetmelder ineens keihard begon te piepen en ik mijn beetrunner hoorde kwam ik in actie. Eerst moest de camera echter nog een veilig plekje krijgen, daarna moest ik de hengel nog pakken. Op het moment dat mijn armen zich strekten richting de hengel viel de aanbeet weg. Driewerf shit! Bij binnendraaien bleek dat de vis was gevlogen. Kwaad op mezelf besloot ik in het vervolg beter op te letten.

De bewuste foto

Rond kwart over 10 kwam mijn vriendin even langs met een koud biertje en kon ik mijn verhaal doen. Terwijl we zachtjes kletsten hoorde ik ineens een serie piepen op de rechter hengel. In een fractie van een seconde stond ik dit keer bij mijn hengel maar de aanbeet zette niet door. Een halve minuut later gebeurde hetzelfde op de linker hengel. De piepjes stopten meteen weer. Was dit misschien een school brasems die over mijn stek trok en even de lijn beroerde?

Toen rond kwart voor 11, ik was inmiddels weer alleen, opnieuw een waker omhoog knalde en meteen weer stil viel besloot ik van beide hengels de lijn maximaal slap te leggen. Ingooien dus, laten afzinken en vooral niet strak draaien. Ook de wakers zette ik nu op de lichtste stand. Alles om te voorkomen dat een karper door de lijn zou worden afgeschrikt. Dit bleek een goede set.

Even na 11 uur kwam de gehoopte aanbeet. Zonder enige twijfel karper! De beetrunner gierde het weer uit! De vis was al verrassend ver onderweg naar een obstakel toen ik de hengel krom trok, maar gelukkig had deze ook bij de eerste run meteen veel energie verspild. Met trillende knietjes kon ik de vis afstoppen en moe drillen. Met een zucht van verlichting kon ik na een paar minuten het net rond de vis omhoog trekken. Eindelijk een karper! En nog een grote ook! In het net zag ik bij het licht van mijn bijna uitdovende hoofdlampje een rijenkarper in het net liggen.

Helaas moest de fotografe even verstek laten gaan dus werd het een foto op de mat. Maar liefst 86 cm lang en 12,6 kg zwaar was deze vis. Mijn grootste rijenkarper tot nu toe.

Rijenkarper van de Vecht, 86 cm en 12,6 kg

Helemaal gelukkig met deze grote vis legde ik beide hengels opnieuw in. Met een paar handen gebroken boilies rond het aas hoopte ik dat er nog een vis zou langs komen.

Mijn plan was om tot half 1 ‘s nachts te blijven zitten. Toen de klok langzaam doortikte en het moment van weggaan dichterbij kwam begon ik te twijfelen. Zou ik er nog een kwartiertje aan vast plakken? Het voelde zo goed, ik wist zeker dat er meer vissen langs zouden komen als ik langer zou blijven. Gelukkig werd voor me besloten. Exact om 20 over 12 kreeg ik opnieuw een kneiterharde aanbeet.

De run was onhoudbaar en naar links, achter het riet langs. Hoe verder de vis kwam des te banger werd ik dat deze een obstakel zou bereiken. Met steeds meer uitstaande lijn durfde ik de slip wel steeds iets strakker te draaien en toen de vis uiteindelijk onder de immense druk tot stilstand kwam maakte ik van de gelegenheid gebruik om deze terug te trekken. Met de hand op de spoel en de gebogen hengel boven mijn hoofd liep ik langzaam achteruit. Een aantal meters wist ik zo te winnen. Door de druk keerde de vis en deze hielp vervolgens mee door terug te zwemmen naar de plek waar ik hem gehaakt had. Hier vonden nog wat schermutselingen plaats maar het enige effect was merkbaar energieverlies bij de vis. Het duurde niet lang en ook deze zat gevangen in het grote net.

Mijn vriendin was nu wel beschikbaar om een paar plaatjes te schieten en deed dat als vanouds voortreffelijk. Hieronder ziet u het resultaat.

Schubkarper van de Vecht, 85 cm en 9,9 kg

Deze vis haalde de 10 kilogram net niet, bij 9,9 bleef de unster steken. Met een lengte van 85 centimeter was dit toch ook weer een flinke vis.

Meteen na de foto’s ruimde ik mijn spullen op. De overgebleven boilies gooide ik in het water. De komende dagen blijf ik ook hier voeren. Met de twee andere stekjes waar ik nog voer heb ik nu drie plekken waar ik de komende dagen nog kans op een karper kan maken. Nu nog tijd vinden om ook daadwerkelijk te gaan vissen.

De hatelijke nul is van het bord. Met twee vissen van respectievelijk 12,6 en 9,9 kilogram staat de teller voor mijn prijsvraag nu op 22,5 kilogram totaal. Meedoen aan de prijsvraag kan nog altijd. Hoe u gratis kans maakt op leuke prijsjes kunt u zien als u op deze link klikt. De rijenkarper heb ik ondertussen gelinkt aan een uitzetting in 2001. Zodra ik bevestiging heb dat deze match inderdaad correct is zal ik u hier meer over vertellen.

Tot zover voor nu, hou de site in de gaten. Er gaat deze week meer gevist worden! Tot later!