Hoi! Na het karper festijn van afgelopen zondag zou u misschien verwachten dat de karper zin enigszins gestild is maar niets is minder waar. In tegendeel, de zin neemt alleen maar toe. Nu de lente is gearriveerd en de zomertijd is ingegaan wordt het alleen maar erger. Gelukkig kan er nu ook ‘s avonds weer prima gevist worden. Aldus werd gedaan.

Woensdagavond na werktijd installeerde ik me rond 17.30 uur op mijn vaste stek aan de Vecht. Vorige week vrijdag had ik hier ‘s avonds over een flink gebied ruim 3 kilo mais en een kilo boilies gevoerd. Daarna op zaterdag, zondag, maandag en dinsdag voerde ik steeds ruim een pond gemengde boilies. Dit voeren gebeurde steeds geconcentreerder, steeds meer richting mijn visstek.

De visstek op woensdagavond

Even de logica hierachter: mensen, maar ook dieren zijn van de gewoontes. Ze zitten vaak op dezelfde plek, volgen dezelfde routes en wijken niet snel af van hun normale patroon. Ook vissen zullen waarschijnlijk relatief vaste routes volgen, alleen zien wij die niet. Als ik te geconcentreerd ga voeren mis ik misschien de routes en dan loop ik karpers mis. Daarom begin ik gespreid en vooral in de buurt van plekken waarvan ik verwacht dat vissen er regelmatig komen en ga steeds geconcentreerder richting mijn stek voeren naarmate de dagen verstrijken. Zo probeer ik vissen naar mijn stek te lokken en van hun gewone routes af te leiden. Tenminste voor zover die niet over mijn stek lopen. Want routes die over mijn stek lopen wil ik daar graag houden natuurlijk.

Tot zover de theorie, nu terug naar woensdagavond. Ik had dus 5 avonden gevoerd en zat nu aan het water. Het plan was om tot 22.00 uur te blijven. Vier en een half uur vissen lag mij in het verschiet. De linker hengel lag iets verder uit de kant richting de vaargeul, met onder de haak een oranje 18 mm boilie. De andere hengel kwam dichterbij, vlak achter het riet, met onder de haak twee 14 mm “Number Two” boilies. Er omheen een paar handjes boiliekruim.

Helaas kan ik u nu niet verblijden met verhalen over- of foto’s van karpers. Het werd namelijk een brasem festijn. Achtereenvolgens waren ze 50, 55, 46, 54 en 48 centimeter. Een foto van de grootste zal ik hier laten zien.

55 cm brasem aan de oranje boilie

De serie werd onderbroken door een winde van 56 centimeter. Deze kwam als vijfde op de mat. Hier een foto van de winde, het is een net wat andere vis dan een brasem. De winde pakte trouwens de “Number Two” boilies.

Noemenswaardig is verder dat brasem 2 en 3 tegelijk kwamen, een dubbelrun dus. Vlak voordat ik wegging had ik brasem nummer 6 er nog even aan. Die schoot helaas vlak voor het net los. Een paar minuten later had ik weer beet. Ik had de indruk dat deze vis sterker was dan de eerdere vissen en helaas schoot ook deze los. Tot mijn verbazing was bij die laatste aanbeet niet alleen de boilie, maar ook de halve hair verdwenen. Alsof deze er af gebeten was. Ik zal er nooit achter komen wat hier gebeurde.

De eindstand tussen Oranje en “Number Two” was 3-3, bij mij doet Oranje niet onder voor de tegenstander. De KNVB kan hier een puntje aan zuigen.

Voor komend weekend zijn de plannen nog onzeker. Het wordt dus een verrassing waar en wanneer er weer gevist gaat worden. Maar wees gerust, dat er gehengeld gaat worden is zeker. Ondertussen blijf ik voeren op de Vecht, die karper komt vanzelf.

Tot later!