Vandaag, exact 9 maanden na het opstarten van deze karperviswebsite, publiceer ik al weer bericht nummer 75. Hou ik het nog even vol? jazeker, ik ben niet zo van het opgeven. Hooguit pas ik nu en dan wat aan. En dat geldt niet alleen voor de website. Ook op visgebied sta ik mezelf soms een uitstapje toe.

Het is eind maart en ik heb deze maand nog geen karper gevangen. Wat ik wel heb gedaan de afgelopen tijd is onder andere mijn boilierecept aanpassen, mijn onderlijnen aanpassen en blanken. Of dit met elkaar in verband staat, of dat ik gewoon op de verkeerde plek vis, is moeilijk te zeggen. Ik heb wel een vermoeden en om dat vermoeden te bevestigen heb ik besloten van mijn goede voornemen af te stappen en toch weer een gemakkelijker water te bezoeken. Even één variabele buiten de vergelijking plaatsen om een indruk te krijgen van de andere, als u mij begrijpt. Of mijn vragen zijn beantwoord leest u als u op “lees verder” klikt. 

De afgelopen dagen is het weer overdag prima, maar de koude nachten zorgen dat het water nog niet lekker wil opwarmen. Online valt dit prima te volgen op de website van Rijkswaterstaat. Onderstaand grafiekje, dat ik heb gekopieerd van die website, geeft bijvoorbeeld de watertemperatuur van het Amsterdam Rijnkanaal bij Diemen weer. Het is duidelijk dat de watertemperatuur de afgelopen weken gestegen is maar nu alweer een tijdje bij 10 graden blijft hangen. Verder is duidelijk dat de piek overdag tussen 1500 en 1700 uur ligt. De temperatuur op bijvoorbeeld de Vecht zal hier niet veel van afwijken. Het IJmeer is zelfs nog een halve graad kouder.

Ondieper water zal ongetwijfeld wat warmer zijn en dus ga ik het daar nog eens proberen.  Een ondiep plasje in Amsterdam is het jachtterrein. Ik wil weer eens een vis vangen en een indruk krijgen of mijn boilies en onderlijnen in orde zijn. Twee dagen van te voren heb ik gevoerd met zo’n 3 kilo gekookte mais, hennep en tijgernoten, aangevuld met een pond zelfgemaakt oranje boilies en een pond zelf gedraaide Number Two boilies. Een emmer met in totaal vier kilo voer ging er dus in. Ik hoop dat de karpers in twee dagen de stek leeg eten en daarna nog even blijven zoeken naar nog meer lekkers. En dan kom ik. Als het me hier lukt karpers te vangen dan weet ik in ieder geval zeker dat mijn boilies en rigjes prima zijn. En dit geeft dan weer vertrouwen voor de pogingen op de Vecht en het IJmeer.

Zondagochtend om kwart voor 12 liggen beide hengels in. Ik zit prima verstopt tussen het riet, geen kip ziet me hier.

Het zonnetje is heerlijk warm, de jas kan uit en ik smeer mijn gezicht in met zonnebrand crème. Als ik het hier wat uurtjes wil volhouden moet ik verstandig zijn, verbranden is wel het laatste wat ik wil.  

De linker hengel ligt een stukje naar links, een aantal meters uit de kant en op de voerplek. Aan de haak hangt een Number Two boilie. De rechter hengel ligt meer recht vooruit, richting midden. Hier zit een oranje knikker aan de hair. Aan beide haken heb ik een oplosbaar kousje met boiliekruim geprikt. Dit moet zorgen voor een opvallend voerplekje rondom mijn aas.

Als ik nog geen 10 minuten na ingooien een karpertje zie springen op mijn voerplek stijgt het vertrouwen enorm. Toch duurt het drie kwartier voordat mijn linker hengel er vandoor gaat. Het karpertje weet niet te ontsnappen en na een korte dril kan ik het net onder de vis steken. De eerste is binnen. 66 centimeter lang en vol met schubjes. Tussen het riet probeer ik een selfie te maken met de karper, maar de ruimte is te beperkt. Hieronder de foto. De eerste is binnen, nu maar hopen dat er meer volgen.

Na een uur vissen besluit ik mijn rechter hengel opnieuw in te werpen. Op de plek waar ik deze had ingegooid zag ik een paar keer een kolk en op een gegeven moment zelfs een staart boven water, maar ik kreeg geen beet. Ik ben er dus niet gerust op dat mijn haak met aas vrij op de bodem ligt. Als ik indraai zie ik niets raars en even later gaat het geheel, met weer een kousje met boiliekruim, terug richting midden. Nog geen kwartier nadat ik opnieuw heb ingegooid is het al raak op deze hengel. Blijkbaar valt ook de oranje boilie in de smaak. Een korte dril later ligt wederom een schubkarper in het net. 71 centimeter is de vis.

Nog geen 5 minuten nadat ik het spul opnieuw heb ingegooid is het wederom raak, opnieuw op de oranje boilie. Nummer 3 is binnen. Dit keer 64 centimeter schubkarper. 

Als ik de vis terug zet en opnieuw wil inwerpen zie ik dat mijn haak beschadigd is. Het puntje is krom. Een nieuw onderlijntje is snel bevestigd en het spul kan weer te water. Hierna is het even stil. Een klein uurtje geen leven en ik besluit beide hengels opnieuw in te werpen. Een vers kousje met voer onder de haak en het wachten kan weer beginnen. De vorige keer resulteerde verversen van het aas binnen 5 minuten in een aanbeet en ook nu duurt het zo lang. Karper nummer 4 is het haasje.  Dit keer 67 centimeter schubkarper. En de tussenstand Number Two-Oranje is nu 1-3.

Om 1500 uur besluit ik alles weer opnieuw in te gooien. Ik ga er voor zitten, meestal is het hierna vrij snel raak. Dit keer duurt het wat langer, maar liefst een half uur duurt het tot de linker hengel er weer vandoor gaat. Net als ik besluit een kopje koffie in te schenken knalt de waker omhoog en de hengel krom. Koffie vliegt door de lucht als ik in een reflex de hengel beetpak. Number Two haalt weer in. Een prachtig goudkleurig schubkarpertje mag even op de onthaakmat poseren. 58 centimeter is het druktemakertje. 

Tevreden stuur ik het thuisfront een berichtje. Stiekem hoopte ik wel op 5 karpertjes en dat is nu gehaald. Als er meer volgen is dat bonus. 

Het wordt wat saai, maar exact een half uur later is het weer de Oranje boilie die door een schubkarper wordt gepakt. Dit keer een sterkere vis, meerdere keren trekt de vis lijn van de spoel. Na een dril van een paar minuten kan ik het net onder de vis schuiven. Eenmaal op de mat is duidelijk waar de kracht vandaan kwam. Deze vis heeft niet alleen meer lengte maar ook een flinke buik. Een vrouwtje vol kuit vermoed ik. 71 centimeter boze schubkarper kan na een fotootje weer terug. Woest schiet de vis er vandoor als ik haar weer laat zwemmen. Dat was nummer 6.

Opnieuw moet ik de onderlijn vervangen, maar gelukkig heb ik er nog 1 klaar liggen in mijn vistas. Een half uurtje later is het wederom de oranje boilie die afstand neemt. Een flinke karper van 77 centimeter maar liefst is de boosdoener. Ik heb nog nooit eerder in mijn leven zoveel karpers op een dag gevangen en voel me eigenlijk een hebbert als ik opnieuw ingooi. Ik besluit dat ik nog een kwartiertje blijf. Dan heb ik exact vijf uren gevist en ben ik mooi op tijd thuis voor het avondeten.

En wederom is het raak. Even voor 5 gaat wederom de rechter hengel met oranje boilie ervandoor. Een verfomfaaid schubkarpertje met rugnummer 8 mag even poseren voor een plaatje. 69 centimeter is deze vis. Een mooi nummer om mee af te sluiten.

Na deze vis besluit ik niet meer in te gooien, het is mooi geweest. Even wat statistieken: in vijf uurtjes vissen 8 aanbeten en alle 8 gevangen ondanks dat ik weerhaakloos vis. Geen losschieters of verspeelde vissen dus. Drie karpers wisten zichzelf te onthaken in het net terwijl ik de camera en het meetlint klaar legde. Van de overige vijf waren vier gehaakt in de onderlip en 1 in de bovenlip. Zes vissen ving ik op de oranje boilie, twee op de Number Two boilie. In totaal ving ik 543 centimeter karper. 

Ik kan er weer even tegen, ik heb bevestiging dat de boilies werken. Ik durf niet te zeggen dat de ene boilie beter is dan de andere, daarvoor kunnen te veel factoren een rol gespeeld hebben. Wel is duidelijk dat beide in de smaak vallen en dat er met mijn onderlijntjes niets mis is.

Komende week ga ik weer een poging op de Vecht wagen, daar onderhoud ik al weer enkele dagen een voerplekje. Hierover volgt eind van de week een update. 

Tot dan!