Al vijf jaar is Droomvissen misschien wel het meest actieve blog van een karpervisser in Nederland. Ik heb in ieder geval geen andere actieve blogs van personen kunnen ontdekken die in de afgelopen 5 jaar al 400 berichten hebben geplaatst. Nou zegt kwantiteit natuurlijk ook niet alles, maar het nog steeds groeiende bezoekersaantal vertelt me dat er genoeg mensen zijn die mijn updates kunnen waarderen. Vandaag heb ik voor u een unicum: twee visverslagen op 1 dag. Dan ben ik meteen weer helemaal bij!
Een paar verslagen geleden vertelde ik over mijn visserij vanaf een hardhouten steigertje. Een hectische avond werd dat met 10 aanbeten en helaas ook een stel losschieters en lijnbreuken. Na wat piekeren besloot ik het steigertje nog eens te bezoeken. Dit keer wilde ik niet meer naar de overkant vissen, want lijnbreuken door rommel op de bodem wil ik vermijden. Ik liet dus een hengel thuis. Van de overgebleven twee hengels verwijderde ik eerst 10 meter lijn. Dit om zeker te weten dat ik geen mogelijke beschadigingen in mijn lijn had.
Afgelopen dinsdag, 6 juli 2021. Het stormde aanvankelijk nogal en met de twee persoonskano viel het niet mee koers te houden. Gelukkig bereikte ik het steigertje zonder noemenswaardige problemen. Het is meestal goed vangen met harde wind, zeker als die zoals nu recht op je stek staat, maar op een steigertje is alles waar de wind vat op krijgt ook meteen weg. Oppassen dus!
Met de hengels viste ik onder de eigen kant op ongeveer 15 meter van het steigertje. Van de ene positioneerde ik het aas tegen het riet, de andere kwam onderaan het talud op zo’n 3 meter water. Hier had ik de afgelopen dagen ruim gevoerd met boilies, tijgernoten en pellets. Met de kano strooide ik meteen ruim een lading boiliekruim op de stek en daaroverheen een aantal handen boilies. Het wil hier nog wel eens druk worden onder water. Te veel voeren doe je dan niet snel.
Terwijl ik wachtte op de eerste aanbeet verbaasde ik me over het leven in het water. Regelmatig zag ik een grote vis draaien en nu en dan sprong er wat. Op een gegeven moment zelfs vlak voor mijn steiger. De koolhydraatrijke hapjes en het vele zuurstof in het water door de harde wind zorgden dat de vissen het op hun heupen hadden! Eén springende vis wist ik vast te leggen.
Het stikte dus opnieuw van de karper op mijn stek. De eerste aanbeet liet dan ook niet lang op zich wachten. Al binnen een kwartier knalde de dieper gelegen hengel krom. Ik liet de vis rustig begaan. Relaxt drillen als het mogelijk is, is mijn nieuwe motto. De lange schubkarper hield het nogal even vol. Zeker 10 minuten duurde het touwtrekken. Langzaam voelde ik mijn arm verkrampen. Die hengels van 3.85 lang zijn niet altijd een voordeel. Gelukkig kwam daar dan toch het moment dat de vis naar zuurstof happend aan het oppervlak lag. Even later was het water vervangen door mijn mat en kon ik een foto maken.
De eerste, 81 cm lang.
Tien minuten later kondigde de tweede vis zich al aan. Een rare haperende aanbeet zei me dat een karpertje de riethengel had gepakt. De vis kwam op me af.
Dit keer was ik maar wat blij met mijn lange hengels. De vis was langs de kant achter een paal langs gezwommen maar het lukte me de lijn eroverheen te krijgen. Gelukkig was het een kleine schubkarper en geen IJsselmeerbeer, anders was dit mogelijk heel anders afgelopen. Een aantal schermutselingen voor de steiger volgde maar alles ging goed. Even later zat de vis in het net. Twee uit twee, dat begint er op te lijken!. Dat ik te vroeg juichte bleek even later…
Binnen een half uur vissen twee karpers, dat is natuurlijk enorm goed. Toen een minuut of 20 later ook een derde aanbeet volgde hield ik me aan mijn plan. Laat de vis maar even begaan. Terwijl de baitrunner lijn afgaf pakte ik rustig de hengel, schakelde de zwaardere slip in en trok de hengel kalm krom op de vis. Deze moest nu ongeveer een meter of 25 verderop zitten. Wat uitstaande lijn werkt als een prima buffer. Maar deze keer dus niet. Op de 2000 jaar oude rivierbodem ligt nogal wat rommel. Een paar tellen voelde ik de vis trekken en toen was het over. Opnieuw een lijnbreuk. Verdikkeme. Daar moet ook iets liggen! Dat kan natuurlijk van alles zijn. Een tak, een basaltblok, een klomp klei. Overal groeien mosselen op en als die de lijn raken is het over. Wat nu? Toch maar weer strakker drillen en minder ruimte geven?
Terwijl ik het losse stukje lijn binnen draaide besloot ik in het vervolg toch maar minder ruimte te geven. De riethengel draaide ik in en plaatste ik snel op de diepere stek. Daar zat blijkbaar vis. De baitrunner zette ik nu een stuk zwaarder. De waker hing nog maar net in de lijn of er volgde al een aanbeet. Een klein druk schubkarpertje hield me een paar minuten bezig. Tot deze ineens omdraaide en als een malle wegschoot. Ik zag het gebeuren. Het haakje rolde eruit. Aaarghhh! Niet weer!!!
Daar gaan mijn goede statistieken. Twee uit vier gevangen is opnieuw niet goed. Het meest baalde ik nog van de gebroken lijn. Opnieuw een stuk lood kwijt en een vis met een haak in de lip. Die haak zijn ze meestal snel kwijt, maar zeker weten doe je het natuurlijk nooit. Voor nu stop ik even op deze stek. Ik moet een oplossing verzinnen voor die lijnbreuken anders word ik gek. Wie nog steeds durft te zeggen dat vissen ontspannend werkt heeft er helemaal niets van begrepen.
Misschien moet ik me verdiepen in hoe te vissen met een voorslag. Want ik ga daar niet mee vissen als ik niet 100% zeker ben dat een vis de boel bij een eventuele lijnbreuk kwijt kan raken. Gelukkig zijn er in deze omgeving qua visstekken nog opties te over. Gewoon veiligere stekken zoeken is misschien wel verstandiger. Qua aanbeten mag ik helemaal niet klagen. Gemiddeld minder dan een uur per aanbeet is op open water natuurlijk fantastisch. Dat geeft wel ruimte om iets anders te proberen. Als ik er uit ben hoort u het meteen.
De afgelopen dagen heb ik twee alternatieve stekken voorbereid. Dit weekend ga ik, terwijl ik een oplossing verzin, weg van de nieuwe stekken met onbekende obstakels en terug naar plaatsen waar ik de bodem wel goed ken. Hoe dat afloopt leest u over een paar dagen op deze site. Ik ben weer bij, dus vanaf nu weer actuele blogs! Tot later!