Om te voorkomen dat ik meer aan het schrijven ben dan aan het vissen vandaag een drie-in-één visverslag. De afgelopen dagen ben ik drie keer 2 uurtjes op pad geweest. Twee keer ging ik met de kano de Vecht op, 1 keer viste ik op karper. En er is weer van alles gevangen. Lees snel verder voor een kort verslag van mijn visactiviteiten.
De eerste twee uren
Allereerst vorige week donderdag. Een dagje thuiswerken scheelde me twee uren forenzen en dus was er wat tijd om na het werk en voor het donker nog even met de kano de Vecht op te gaan. Om kans te maken op enorme snoeken had ik bedacht dat ik prima met mijn twee 9-voets karperhengeltjes kon gaan slepen met zo groot mogelijk kunstaas. Links viste ik met een grote spinnerbait. Wat dit is heb ik enkele jaren geleden als eens beschreven. Klik hier voor de link. Rechts sleepte ik met een groot stuk rubber van zo’n 25 centimeter. Tot het donker werd heb ik geprobeerd grote snoekdames te verleiden. Dat lukte me niet. Geen aanbeten dus.
De tweede poging; spinneren uit de kano
Zaterdag aan het eind van de middag vond ik wederom 2 uurtjes om even snel de Vecht op te gaan met de kano. Dit keer had ik besloten met wat lichter materiaal eerst maar weer eens voor de actie te gaan. Links viste ik met een spinner. Rechts met een plugje. Thuis had ik snel nog een rood staartje aan mijn spinner geknoopt. Ik heb altijd de indruk dat dit extra aanbeten oplevert.
Al snel kwamen de aanbeten. Omdat ik altijd mijn weerhaken plat knijp schoot er ook nog wel eens wat los. Helaas gebeurde dat ook met de grootste snoek. Gelukkig bleef er ook genoeg hangen. Laat me u enkele foto’s tonen van een paar vangsten.
Na twee uurtjes was het wederom donker toen ik stinkend naar vis in Weesp aan kwam. Helaas stonk ik ook naar hondenpoep. Mijn kano-opstapplaats is in het donker een mijnenveld.
De laatste 2 uurtjes
Zondagavond vervolgens werd er nog even gekarperd. Een week geleden wist ik, na drie keer voeren binnen twee dagen, tijdens het vissen binnen een uur een mooie spiegelkarper te vangen. Een winnend recept moet je niet aanpassen. En dus voerde ik weer drie keer in twee dagen en ging ik vervolgens weer twee uurtjes vissen.
Wat ik wel moet opmerken is dat ik de helft van de grote 24mm boilies waarmee ik voerde in kleinere stukjes had gesneden. Dit om de drempel voor een vis om er van te gaan eten iets te verlagen. Het lijkt me dat ze nu eenmaal sneller een klein brokje pakken dan zo’n grote ronde bol. Ook zullen de gesneden blokjes waarschijnlijk wat meer geur en smaak uitwasemen dan de gestoomde buitenkant van een intacte knikker. Een mix van ronde boilies en kleinere blokjes leek me daarom een goede keus.
Ondanks de kou, de temperatuur kwam de hele dag niet boven de 10 graden en het miezerde continue, was ik tegen 8 uur ‘s avonds aanwezig. Even later lagen beide hengels te water en kon het wachten beginnen. Een kwartier, langer duurde het niet. Net toen een hond aan mijn hengel snuffelde begon deze te piepen en sprong in een curve. Bijna twee meter man sprong tegelijkertijd vanonder een grote paraplu overeind. De snuffelende hond kreeg een hartverzakking en schoot er net als de karper in paniek vandoor. Even later lag een mooie schubkarper op de mat. De hond heb ik niet weer gezien. Na mijn ervaringen een dag eerder voel ik me tegenover de hond wat minder schuldig.
Toch weer een snelle karperaanbeet op deze stek. Ik denk dat het voorspelbaar is waar ik volgende week weer twee uurtjes ga zitten. Even na 10 uur ‘s avonds reed taxi Jess weer voor. De buit was weer binnen.
Ondertussen voer ik weer dagelijks op mijn stek op de Vecht. Na een weekje een stapje terug gedaan te hebben wil ik vanaf nu weer elke week een avondje vissen op de Vecht. Ik heb nog een doelstelling. Project xxx is nog niet van me af. Mijn voerplek zal ik dagelijks blijven voorzien van wat voer. Het zou me heel erg verbazen als er niet nog een paar heel mooie vissen uit gaan komen. Ik hou u op de hoogte.