18 Augustus: Achter de rovers aan

Een dubbelverslagje. Vanwege de vele planten in diverse waterstelsels heb ik me er een beetje in verdiept welk kunstaas daar nou geschikt voor is en het blijkt dat je een spinnerbait goed tussen het groen door kunt jassen zonder steeds vast te zitten. Ik heb er dus twee besteld. Woensdag kwamen ze binnen en heb ik er meteen 1 uitgeprobeerd.

Hieronder een foto van hoe zo’n ding er uit ziet. Met de balpen ernaast kunt u het formaat van dit ijzerwerk inschatten.

spinnerbait

Spinnerbait

Als je dit door het water trekt bootst dit een visje na. Terwijl de twee spinnerbladen draaien beweegt het ding eronder, met daarin de haken, zich golvend door het water. Een snoek zou er in moeten trappen. Een online filmpje van de actie van een spinnerbait in het water is hieronder te zien:

Woensdagavond heb ik er dus nog even mee staan smijten in de ‘s Gravelandse vaart. Deze sloot staat vol planten. Ik was vergeten een schepnet mee te nemen maar zag geen probleem hierin. Een snoek met de kieuwgreep uit het water pakken zou moeten lukken.

De sloot staat vol lelies, maar ook langs de kanten staat riet. Je kunt dus niet overal bij het water komen. Op het tweede plekje waar ik bij het water kon voelde ik bij het binnendraaien ineens een harde dreun op de hengel. Een flinke snoek had het gevaarte van tussen de lelies gegrepen. Een donker gekleurde rover deed zijn best te ontkomen tussen de planten. Dat lukte natuurlijk niet. Terwijl ik de vis moe drilde was ik aan het kijken waar ik de vis het beste kon pakken. Ik wou tegelijkertijd een foto maken. Voor de kieuwgreep moet de vis flink moe zijn en net toen ik me op de knieen wou laten zakken ging het mis. De snoek schoot los. Naar schatting was de vis zo’n 80 centimeter maar ik kan er ook 10 naast zitten. Helaas niets gevangen dus maar de spinnerbait werkt!

Donderdagmiddag had ik wat meer tijd. Met zowel mijn utralichte spinhengeltje als de stevige plughengel ging ik naar de Angstel bij Loenersloot. Hier heb ik vorig jaar een flinke baars achter een baarsje aan zien zwemmen dat ik aan de hengel had. Ook ving ik een stukje verder vorig jaar een metersnoek. Eerst heb ik een tijdje met de Spinnerbait staan smijten, maar helaas geen aanbeet. Met het lichte hengeltje en het roze rubbervisje op de dropshot manier ving ik wel een flinke serie baarsjes.

Onder de brug waar ik vorig jaar de grote baars zag zwemmen was het nu ook raak. Helaas geen record maar met 29 centimeter wel een flinke jongen. Hieronder de foto van de dikke vis. Let ook op de rode staart.

In totaal ving ik hier 8 baarzen. Toen besloot ik ook nog even naar de Vecht te rijden. Bij Weesp heb ik op een paar plekjes waar ik bij het water kan wat lopen smijten. Meerdere baarsjes probeerden het rubberen visje te verorberen.

En toen ineens was daar weer een minisnoekje. De vis was nog geen 20 centimeter.

Een stukje verder ving ik weer wat baarsjes en toen plotseling, terwijl ik tussen de rietstengels door probeerde te vissen en dacht vast te zitten, begon de rietpol te zwemmen en bleek een grotere snoek de boosdoener. Meerdere keren kwam de vis helemaal het water uit maar het haakje zat gelukkig mooi in het scharnier van de bek. Even later had ik de vis op de kant. 61 centimeter was deze.

De snoek mocht na een foto weer zwemmen. Daarna ving ik nog een paar baarsjes.

De totale score na 2,5 uurtjes vissen was als ik het goed heb twee snoekjes en 12 baarsjes. Er was ook nog een flinke serie kleine baarsjes die ik wel voelde bijten maar niet kon haken. Een lekker middagje vissen zo. En die kanjers, die komen vanzelf.

Volgende week ga ik op vakantie maar er is van te voren vast nog wel even tijd om een keer te hengelen en een verslagje te schrijven. De zin in karpervissen komt ook weer terug. U leest snel weer wat van me!

Tot later!