Goedemorgen! Een batch te zachte boilies zorgde dat ik even geen visprojecten meer opstartte. 30 brasems in 3 uur karpervissen was me iets te veel van het goede. Afgelopen week kwam een nieuwe batch boilies binnen. Dit keer wat groter (20 mm) en een stuk harder. Er kon weer gevist worden. Ondertussen had ik ook al mijn vismateriaal vervangen. Tijd om te gaan vissen. Dus voerde ik drie dagen bij een brug op de Vecht. De eerste dag een aantal kilo’s zachte en twee pond harde boilies door elkaar, daarna twee dagen met alleen de harde. Dag vier was het tijd om te oogsten.
Een paar weken geleden sloeg ik een lange metalen pin op de kant in de grond met aan het eind daarvan een oog met daaraan twee touwen. Van elk touw had ik het andere uiteinde door een tennisbal geprikt. Met een knoop aan het eind van het touw bleef deze tennisbal zitten. Met een lange stok had ik de tennisballen naar links en rechts door de bijna drie meter dikke rietkraag geduwd. Vanaf het water kon ik nu de tennisballen met het touw eraan oppikken en zo de boot op twee punten vastleggen tegen het riet. Geen gedoe met steekstokken of ankers. Een minuutje pielen en de boot ligt perfect.
Tegen het riet
De bodem op deze stek is een grote harde vlakte vol stenen en mosselen. Typisch een vlakte waar karpers en andere vissen graag komen om te zoeken naar iets eetbaars. Bijvoorbeeld mijn boilies. Twee eerdere pogingen vanuit het bootje resulteerden in respectievelijk twee verspeelde vissen en een losschieter. Positief als ik ben onthield ik de 100% score qua karperaanbeten. Met mijn nieuwe materiaal hoopte ik nieuwe problemen voor te zijn. Twee, door Co Sielhorst gebouwde, 3,6 meter lange en 2,75 pond zware hengels moesten de lijn onder spanning houden en de vis weghouden van de dukdalven. Bijna een meter extra hengel had ik nu in vergelijking met de 9 voet hengeltjes die ik eerder gebruikte. De molens, Shimano 4500B baitrunners, had ik volgespoeld met 37-honderdste Fluorocarbon. Wat extra dikte in verband met de mosselen.
Een andere aankoop was een rodpod verlenger. Door dit extra stuk metaal kon ik de rodpod buiten de boot positioneren. Dit levert nogal wat extra bewegingsruimte op in de boot. Een paar hangers als wakers geven me de optie de wakers als ik dat wil tussen beetverklikkers en aas te positioneren. Geen vals alarm meer door het deinen van de boot, de hangers vangen dat feilloos op.
Nieuwe hengels, molens, vislijn, rodpodverlenger en hangers allemaal in 1 plaatje. Op de achtergrond de spoorbrug waar ik tegenaan vis.
Zaterdagavond rond 18.00 uur had ik beide hengels in liggen. Ondanks de grotere en hardere boilies wisten een paar brasems zich wel raad met mijn boilies. Hieronder een foto van de eerste. Zoals u kunt zien viste ik met een snowman, een kleine drijvende boilie op de grotere zinkende zodat het gewicht van de haak gecompenseerd wordt.
Ik had de brasem nog niet teruggezet of de andere hengel, die dicht onder kant lag, knalde krom. Dit keer was het duidelijk een grotere vis. De aanbeet heb ik vastgelegd met de action-cam.
Gelukkig kwam de karper vrij snel weg bij de palen en koos deze ervoor richting midden van de rivier te zwemmen. Hier kon ik de vis zonder risico moe drillen. Korte tijd later wist ik de vis te scheppen. Een foto op de boot mislukte, dus moet u het met de vis-in-het-net-foto doen. De lengte was 84 cm en het gewicht 9,1 kilogram.
Schubkarper naast de boot in het net.
Twee brasems en een uurtje later was het dit keer de vaargeul hengel waarop een harde aanbeet kwam. Waar de eerste karper ervoor koos om van de kant de diepte te zoeken deed deze vis het tegenovergestelde. Deze vis dook juist de kant in. Al snel had ik de vis onder de top. Iets te snel ook in het net. In een boot is dat niet handig. Mijn grote onthaakmat beschermt de vis weliswaar goed, maar al te veel gespartel zonder bewegingsruimte kun je beter voorkomen. Een wijze les voor de volgende keer. Met 83 centimeter en krap 9 kilo was de vis qua afmetingen vergelijkbaar met de eerdere vangst. Het rijtje schubben op de zijkant deed vermoeden dat het hier om een 2001 uitzetvis ging.
Met de camera op de videostand schoot ik wat film tijdens het meten wegen en poseren. Een screenshot leverde onderstaand plaatje op. Ook dat kan nog verbeterd worden, maar visser en vis zijn herkenbaar.
Even later mocht de vis weer zwemmen. Met een paar startslagen schoot deze de diepte weer in. Wie weet komen we elkaar nog eens tegen.
Het rijtje de diepte in.
Rond 20.00 uur volgde nog een derde aanbeet. Even was ik onzeker wat er aan de haak hing totdat vlakbij de boot bleek dat het toch om een spiegelkarpertje ging, vermoedelijk een recente uitzetter. Zonder al te veel moeite liet de vis zich binnenhalen totdat deze bij de boot bovenkwam, de bek open deed, zich omwentelde en het haakje losschoot. Helaas, ook met deze langere hengels kan dat nog gebeuren. Dat ik lang dacht een flinke brasem aan de haak te hebben zorgde waarschijnlijk ook voor minder focus van mijn kant.
Tegen de schemering besloot ik op te ruimen. De hengels in de foedraal, de rodpod in de opbergtas, het net uit elkaar, de motor aan en de trossen los. Een minuut of 10 varen later, zo rond 21.00 uur, lag de boot weer in de haven. Drie uurtjes gevist, drie karper aanbeten en twee karpers op de mat. Dit is nog eens efficiënt vissen. Oh ja, vier brasems mogen ook vermeld worden. Niet zelden gaan brasems en karpervangsten samen op de Vecht.
De boot weer in de thuishaven.
Thuis besloot ik meteen een poging te wagen de vis te matchen maar tot mijn verrassing bleek het geen Weesper vis. Joris Weitjens had meer succes bij de AHV-archieven. Binnen een uur kreeg ik reactie.
Mijn rijenkarper en de plankfoto uit 2001
De vis bleek uitgezet in 2001 in het ZuiderAmstelkanaal, was in 2003 gevangen op de Amstel en in 2013 op de Nieuwe Meer. Om op de Nieuwe Meer te komen moest de vis een sluis door. Nu, in 2020, bleek dat de vis de sluis terug had genomen en een flink eind naar het oosten was gezwommen. Het uitzetpunt en een mogelijke route heb ik even op onderstaand kaartje weergegeven. In rood de uitzetlocatie (2001) en met 2, 3 en 4 de vangplaatsen in respectievelijk 2003, 2013 en 2020. De afstand van de Nieuwe Meer (3) naar Weesp (4) is ruim 19 kilometer.
Logische route is via de Weespertrekvaart en de Gaasp. Ik ben benieuwd of we de vis nog eens tegenkomen, misschien wel weer terug in Amsterdam.
Tot zover dit visverslag. Of ik helemaal tevreden ben met de hengels moet nog blijken. Ze zijn nog niet maximaal op proef gesteld. Misschien dat ik komende week nog eens vanaf de kant een obstakelstek ga bevissen. Eens kijken hoe ze dan aanvoelen. U hoort van mij. Tot later!