Goedenavond. De laatste update van 2017 en meteen de introductie van een nieuw project. Al weken heb ik het erover, en nu is de uitvoering ook begonnen. Ik ga de komende periode met dood aas vissen op snoek. Mijn doel? Een metersnoek van de Vecht. Dat ze er zitten is me al lang duidelijk. Nu wil ik er ook één vangen. Ik heb tot 1 maart de tijd want dan start de gesloten tijd voor snoek.
Afgelopen week heb ik een paar kilo bevroren sardines gehaald bij de visboer. Dit zijn zoutwatervissen van rond de 20 cm. Groter dan de voorntjes die ik zelf heb ingevroren. En gemakkelijk beschikbaar. Drie keer heb ik op een stek op de Vecht waar ik veel van verwacht een aantal van die vissen in het water gemikt. Laat de snoeken maar wennen aan dode sardines.
Vanmiddag heb ik er voor het eerst gevist. Aan de rechter hengel had ik een standaard montage die iedereen gebruikt voor snoeken met dood aas. Een takel met twee dreggen, een schuifloodje erboven en een licht wakertje om aanbeten te registreren. Hieronder een foto van de constructie.
Aan de andere hengel heb ik een onderlijn met enkele haak en elastiek. Dat elastiek haal ik met een fleurnaald twee keer door de staartwortel van een dode voorn en dan nog eens over de punt van de haak. De dode voorn hangt dan dus met de kop naar beneden en met de staart omhoog onder de haak. Hieronder een foto van de haak met elastiek. Ik ben vergeten een foto te maken van de vis aan het elastiek. Die houdt u nog van me te goed. Als beetverklikker heb ik onder deze hengel een standaard swinger van het karpervissen.
Ik moet over een afgemaaide rietkraag heen vissen maar schat in dat dat moet lukken. De linker hengel een meter of 5 uit de kant op 3,5 meter diepte. De rechter zo’n 15 meter verderop. Hier is het 4 meter diep. Om 13.20 liggen beide hengels in en kan het wachten beginnen.
De temperatuur is vandaag prima, rond de 13 graden, maar helaas regent het vrijwel de hele middag. Onder de grote groene paraplu kan ik het redelijk droog houden.
Het duurt 45 minuten en dan schuift rustig mijn lichte wakertje van de sardine hengel omhoog. Ik sluit de beugel, draai de lijn wat strakker en sla dan aan. Even voel ik flinke weerstand en dan helemaal niets. Ook geen dode aasvis meer. Ik snap er niks van. Was dit een lijnzwemmer en heb ik de sardine er zelf afgeslagen of was dit een aanbeet en heb ik misgeslagen? Ik zal het nooit weten.
Even later ligt een verse sardine op de bodem te wachten op een nieuwe aanbeet. Een paartje futen komt even langs, doet een schijn-balts en verdwijnt dan weer.
Het is rond 15.00 als ineens de swinger omhoog gaat en de beetmelder begint te piepen. Het tafereel van beugel dicht doen, lijn strak draaien en aanslaan herhaalt zich maar ditmaal is het raak. Een mooie snoek van een centimeter of 80 wordt pas wakker als ik probeer het net rond de vis omhoog te tillen. Dat tillen gaat lastig want ik moet over de afgemaaide rietkraag heen scheppen. Tijdens mijn eerste poging schiet de vis het net weer uit, duikt achter het riet en probeert weg te komen. Als ik even later de vis weer bij het net heb voor poging 2 schudt deze met de kop. Plotseling springt de hengel recht. De enkele haak die mooi in het scharnier zat is losgeschoten. Ik vis zonder weerhaak en dat kost me deze vis. Als ik kordater het net had gelift had ik de vis gewoon gevangen. Dit is wijsheid achteraf, ik heb het niet gedaan en de vis verdwijnt in de diepte.
Ik blijf nog anderhalf uur zitten maar er gebeurt niets meer. Na ongeveer drie en een half uur vissen ruim ik de natte bende op. Helaas vandaag nog geen metersnoek. Ik gooi nog een aantal ontdooide visjes het water in. Volgende week weer een poging. Als ik tot eind februari elke week minimaal 1 keer ga vissen komt die vis er vast wel een keer uit.
Voor nu wens ik u een fijne jaarwisseling en tot in 2018!