Na het trieste bericht eerder deze week, dat me toch wel geraakt heeft, heb ik besloten nog meer te gaan genieten van mijn leventje en van mijn visactiviteiten. En dat doe ik dus. Ik ben op diverse visfronten actief geweest de afgelopen dagen. En ja, er is ook weer gehengeld. Spring maar achterop bij mij en rij een stukje met me mee!
Het eerste dat ik u kan mededelen is dat ik me dinsdag heb aangemeld als lid van de “belangenvereniging verantwoord karperbeheer”. Deze vereniging speelt een adviserende rol in de diverse karperuitzettingen in Nederland. Aangezien ik er van droom om dit jaar zo’n kneiter van een spiegelkarper te vangen, zo’n vis die misschien wel meer dan 20 jaar geleden ergens is uitgezet en sindsdien van de radar is verdwenen, moet ik deze vereniging wel steunen. De contributie van 10 euro per jaar is geen reden om het te laten. Ik heb me dus ingeschreven en ben nu lid. Als tegenprestatie word ik direct op de hoogte gehouden van de diverse activiteiten van de BVK.
Als tweede kan ik melden dat ik woensdagavond heb gevist in een polder in de buurt van Weesp. Een week ongeveer heb ik hier elke dag een handje hondenbrokken in het water gegooid en nu werd het tijd eens een poging te wagen. Na werktijd was er nog wat daglicht over. Eén hengel met vast lood en hondenbrok onder het haakje viste ik op het voerplekje. Zelf zat ik een meter of 10 verderop in het gras. Voor de gelegenheid had ik ook mijn lichte penhengeltje meegenomen en een blikje zoete mais. Ik vind het toch altijd leuk om naar zo’n rood puntje te kijken en misschien kon ik hiermee nog een bonusvisje verschalken.
Al snel had ik door dat dit hier niets werd. Het water stroomde erg hard, het was duidelijk dat het gemaal verderop flink aan het pompen was. Daarom besloot ik na een klein uurtje een stukje verderop in een doodlopend stuk sloot te gaan vissen. Eens kijken hoe hard het water daar stroomde.
Nou niet dus. Hier was prima te vissen en ik kan me goed voorstellen dat de vissen hier een goed heenkomen zoeken als het gemaal aan staat. Ook het lokale dierenrijk op de kant stond me wel aan. Een stoere haas kwam kordaat aangehupst en ging me ongegeneerd zitten bekijken.
In totaal heb ik twee uurtjes gevist, niets gevangen, maar wel genoeg aanknopingspunten gevonden om hier op korte termijn wel succesvol te worden. Ik ga het voerplekje verleggen naar het begin van het doodlopende stuk en daar de komende we(e)k(en) dagelijks wat voeren. Wat ik nog wel moet oplossen is hoe ik mijn haak vrij van rommel houd als ik hier vis. Tot nog toe heb ik elke keer als ik mijn vast-lood hengel indraaide een bos rottende bladeren aan de haak gehad. Misschien moet ik met een pop-up boven de bodem gaan vissen?
Tot slot ben ik donderdag druk bezig mijn vriezer te vullen met “Number Two” boilies. Aangezien mijn boilies door meerkoeten enorm worden gewaardeerd heb ik in totaal ruim 12 kilo loeiharde 25 en 30 millimeter knikkers gedraaid. Ik hoop dat deze wat meer meerkoet-proof zijn dan de kleinere boilies en dobbelsteentjes die ik eerder produceerde. Op diverse plekjes ben ik al voorzichtig begonnen met voeren. Daarover een andere keer meer.
Tot zover voor vandaag, voor het weekend staan er serieuzere vispogingen op de agenda. Maar daar bericht ik u een volgende keer over.
Tot later!