Afgelopen week heb ik op donderdag op een nieuwe stek op de Vecht gevist. Op zaterdag viste ik vervolgens op mijn bekende stek in Weesp. Respectievelijk 3 en 4 uren heb ik gevist. Twee mooie karpers kwamen er op de kant. Lees en geniet mee in dit verslag.
Donderdag op de nieuwe stek
Een tijdje geleden reed ik bij Loenen aan de Vecht over de Vecht. Zoals wel vaker als ik water passeer viel mijn oog op een, op het eerste gezicht, prachtige stek. Een oude brug met langs het water een wandelpad en kort gemaaid gras. Dit stinkt naar karper en naar comfort. Een bekende karpervisser betichtte mij er eens van dat ik een mooi-weer-visser ben. Nou dat klopt. Het is me niet snel comfortabel genoeg.
Meurt naar karper.
Aan de overkant is privéterrein, daar mag je niet komen. En aan de andere kant van de brug staat een rij palen in het water, daar is vissen nog wel mogelijk maar een eventuele vangst landen is kansloos. Hiermee is de keus van de stek meteen gemaakt. Slechts vanaf 1 positie is de brug te bevissen. Dichtstbijzijnde parkeerplek is 500 meter verderop. Dat is prima te doen. En ik kreeg nog nooit een spiegelkarpermelding uit Loenen. Geen risico dus dat ik op andermans stek zit te vissen.
Drie dagen voerde ik er. Een mengsel van grote en kleine gele boilies. Tijdens de lunchpauze konden de kinderen mooi mee. Een minuut of 20 rijden, vervolgens even wandelen, voeren, wandelen en terugrijden paste precies binnen een uur. De plaatselijke meerkoeten trokken zich niets aan van mijn gevoer. Een duidelijk signaal dat zij geen ervaring met boilies hebben. Hier wordt niet veel op karper gevist.
De lading is gedumpt, nu snel terug.
Op de dag dat ik wilde gaan vissen checkte ik voor de zekerheid nog even de sportvissers-app om zeker te weten dat ik er wel mocht vissen. Tot mijn verbazing was de Vecht maar voor de helft donkerblauw in de app. Uitsluitend vanaf de overkant, waar de oever privéterrein is, mag hier gevist worden. Dat gaat dus niet. Het is duidelijk dat hier een visvereniging zich het kaas van het brood heeft laten eten. Wie accepteert nu dat op een openbaar water vanaf een vrij toegankelijke oever niet gevist mag worden. Ik besloot te doen alsof mijn neus bloedde en toch te gaan vissen. Ik had tenslotte al flink geïnvesteerd.
Donderdagavond rond 18.00 uur was ik ter plekke. Even later lagen beide rigjes te water. De ene tegen een vrij staande dukdalf, de andere onder het brugwachtershuisje. Ik voerde nog even geen boilies bij. Eerst eens een uurtje kijken wat er gebeurt.
Op een keurig gekapt gazonnetje.
Tot mijn frustratie dook een meerkoetenkoppel boilies op. Aas dat ik de vorige dag gevoerd had. Blijkbaar was nog niet al het voer opgeruimd en hadden zij geleerd dat die gele balletjes op de bodem smakelijke hapjes zijn. Dit geef geen vertrouwen. Een paar brasems, een karper en een koppel meerkoeten zou in ruim 24 uur de stek wel leeg moeten kunnen eten. Hier is duidelijk geen grote vis blijven hangen op mijn voer. Om 21.00 uur besloot ik mijn illegale visactiviteiten te stoppen. Gelukkig had ik nog een ijzer in het vuur.
Zaterdag in Weesp
Twee dagen later, op zaterdag dus, stond mijn bekende stek op het programma. Al weken voer ik hier dagelijks wat boilies en gemiddeld om de anderhalve week doe ik hier een vispoging. Steeds vanuit mijn bootje achter het riet. Lekker comfortabel, zittend op een kussentje onder de overkapping.
Exact 1 uur duurde het zaterdag tot de eerste karper zich meldde. Ik had het al snel door, dit was weer een Special Carp, uitgezet in 2019. Het hoog gebouwde visje bood dapper weerstand maar heeft nog niet de massa om het me echt moeilijk te maken. Hieronder de foto van de vis en meteen ook de uitzetfoto. Het matchen kostte me ‘s avonds maar enkele minuten.
Special Carp en plankfoto.
57 centimeter lang en 4,9 kilogram zwaar was de vis. Bij uitzetten was de vis 42 cm. Uitzetlocatie is een kilometer of 7 zuidelijker. De lengte groei is redelijk normaal, maar de groei in de hoogte is erg opvallend. Als deze vissen toch eens mochten doorgroeien tot een centimeter of 90…
Hieronder een kort filmpje van de vis die de vrijheid weer terug krijgt en langzaam in het Vechtwater verdwijnt.
De volgende uren bleef het redelijk rustig. Nu en dan mocht ik een brasem verlossen van een vishaakje. Plan was om tot 22.00 uur te blijven zitten. Een paar rare zakkers leidden niet tot een vis op de mat. Geen idee wat er aan de hand was. Als de waker zakt wordt het lood in mijn richting verplaatst. Dan moet er dus iets aan de haak zitten. Ook had ik wat last van kreeften. Of misschien krabben?
Kwart voor 10 diende de zoveelste brasem zich aan. Wat gemurmel, geen echte run. Ik pakte de hengel en rustig draaide ik de vis binnen. Tot deze ineens dwars begon te liggen. Wat was dit? Dichtbij de boot zag ik wat er aan de hand was. Een kort hoog schubkarpertje had zich als een brasem laten binnendraaien tot hij door had dat hem onheil te wachten stond. Ineens begon het beestje de diepte te zoeken. Dit was echter te laat; het grote net zat al om de korte hoge vis. Ik had het type karper al herkend. Van dit soort edelschubs hebben we eind 2019 een aantal uitgezet op het Amsterdam Rijnkanaal. Thuis vond ik de vis terug. Hieronder de vis en de match.
Special Carp-edelschub met plankfoto.
De vis was bij uitzetten ook ongeveer 42 centimeter en was nu gegroeid naar 55. Bijbehorend gewicht was 4.8 kg. De afstand tot de uitzetplek is iets meer dan 2 kilometer.
Dat de vis op mijn voer lag en er de afgelopen dag(en) van gesnoept had werd wel duidelijk toen deze op de mat een cadeautje voor me achterliet. Duidelijk verteerde gele boilie resten. Altijd fijn om te weten dat vangsten geen gelukstreffers zijn maar het gevolg van een tactisch plan en voldoende inzet.
Karperkak op de weegzak.
Voor wie niet meteen ziet dat dit dezelfde vis is heb ik even een paar kenmerken met kleuren aangegeven.
De bolleboos herkend.
Na terugzetten van het bolle schubkarpertje heb ik de boel opgeruimd. Wat ik vandaag niet vang komt volgende week misschien wel op de mat. Met opnieuw twee karpertjes ben ik meer dan tevreden. Nog nooit wist ik in oktober zoveel karpers te vangen als dit jaar.
De komende weken zal ik blijven vissen. Zolang het overdag nog boven de 10 graden is en het Vechtwater niet onder de 10 graden duikt, is er nog prima te vangen. U kunt dus op meer verslagen van mij rekenen de komende weken. Tot later maar weer!