Mijn visserij gaat qua vangsten natuurlijk super, maar echt avontuur ontbreekt een beetje. Ik beperk me tot een handvol stekken waarvan ik weet dat er snel iets te halen valt. Met een drukke baan en kleine kinderen houd ik zo de tijdsinvestering in het vissen beperkt. Afgelopen week probeerde ik het daarom weer een keer op de discostek. Hopelijk zou de hangjeugd met ghettoblaster wegblijven en kon ik er weer eens een karper vangen. Hoe dat ging leest u als u op ‘lees verder’ klikt.
Deze stek op de Vecht is voor mij redelijk in de buurt en goed bereikbaar. Voeren kost me niet veel tijd, zeker als ik het combineer met korte dagelijkse uitjes. Dat is dan ook de reden dat ik zo blijf plakken aan deze stek. Ondanks teleurstellingen hoop ik op iets moois. Ook nu had ik drie dagen flink gevoerd. Ik weet zeker dat er karper komt, maar eten ze ook op het moment dat ik de tafel dek? Of word ik weer weggedreund door een keiharde bas uit een flinke draagbare radio?
De tafel is gedekt.
De eerste aanbeet kwam na een uurtje. Het was tegen 8 uur toen de waker omhoog knalde tegen de hengel. Omdat de baitrunner dicht staat vanwege obstakels en de waker buiten de beetverklikker hangt om deining op te vangen hoorde ik geen piep. De snaarstrakke lijn sprak echter boekdelen. Meteen gaf ik vol druk zodat de vis zou afbuigen, weg van de obstakels. Dat gebeurde.
Als de waker omhoog knalt is het altijd weer de vraag of het karper is of brasem. De weerstand was duidelijk te hoog voor een brasem, maar ook weer niet enorm. Misschien een kleine karper? Ik rekende al een beetje op een onlangs uitgezette Special Carp. Tot mijn verbazing kwam na een korte dril echter een erg robuuste zeelt boven water.
De vis liet zich gewillig in het net onthaken. Ik wilde toch even meten. 55,5 cm en 3,1 kg. Zo’n grote zeelt ving ik nog nooit! Wat een stoere kop en dikke lippen. Hieronder nog een foto van het bijzondere exemplaar. Dat zwemt maar gewoon in die oude rivier rond…
In het volgende uur bleef het een flinke tijd stil tot binnen vijf minuten beide hengels afliepen. Twee vrijwel identieke brasems onthaakte ik in het water. Het was duidelijk dat een school vissen mijn stek even aandeed.
De tweede van twee vrijwel identieke vissen binnen een paar minuten
Tegen negen uur hoorde ik de beat in de verte al aankomen. Even hoopte ik dat ze zouden doorfietsen maar die hoop bleek ijdel. Rond kwart over 9 had ik de hengels opgeruimd en tufte in het donker over de Vecht richting huis. Jammer, geen karpers dit keer, maar de karaktervolle zeelt maakte veel goed.
Het is logisch dat de karpers pas later deze stek aandoen. Als het er elke dag tussen ongeveer 21.00 en 23.00 feest is op de kant zullen de karpers niet voor half 12 komen azen. Misschien moet ik hier toch eens een keer later komen en de nacht in vissen. Of een keer vroeg in de ochtend mijn hengels uitgooien. Ik zal er over nadenken. Voor nu houd ik het hierbij. Waarschijnlijk volgt in het weekend de volgende vispoging. Ik spreek u dan weer! Tot later!