Zondag 8 april begon ik met voeren op een stek bij woonboten. 16 voerbeurten later stond de eerste vispoging op de agenda. Gisteravond was het zover. Na een bord babi pangang en een klein uurtje fietsen om de overige stekken van voer te voorzien ging om kwart over 8 het eerste rigje te water. Even later volgde de tweede, op zijn beurt weer gevolgd door een paar handen boiliekruim en wat gebroken boilies.

Mijn stek bevindt zich aan het uiteinde van een rij woonboten. Mijn theorie was dat karpers de beschutting van woonboten wel kunnen waarderen. Bootjesmensen kennende gaan er ook vast regelmatig hier en daar wel wat etensresten te water. Mike heeft me al meermalen de anekdote verteld van de karper van 35 pond die hij eens, na het barbecueën, met een stuk sparerib vanonder een woonboot wist te plukken. 

16 keer was er nu 250 gram brown bastard boilie te water gegaan. De vissen zouden nu wel moeten weten dat er dagelijks wat te halen valt.

Tijdens het inwerpen van de tweede hengel zag ik aan de overkant van de Vecht ineens een man in een groen opblaasbootje. Met een voerschepje gingen vele kilo’s (duiven?)voer te water. Met verlichte markers links en rechts was zijn stek aangegeven. Even later verdween het bootje achter de woonboten. Een bewoner die ook op karper vist? Lekker dan. Ik besloot de avond te blijven zitten maar was niet echt blij met een enorme voerstek op 50 meter van mijn stek. Aan de andere kant snap ik die woonbootbewoner ook wel. Hij kan daar vanaf zijn terras vissen en aan de overkant is een interessante stek met overhangende bomen en flinke diepte verschillen. Zijn terras en visstek kan ie niet naar elders meenemen. Daarom ga ik na deze vispoging op zoek naar een andere stek.

zo stonden mijn hengels er vandaag bij

Na een half uurtje zag ik wat beweging in het water. Een flinke kolk voor de kant verried dat er onder water een grote vis aanwezig was. Helaas volgde geen aanbeet. 

Even na 9 uur kwam Mike even buurten. Ik vis nog steeds met een verticale boltrig, dus met dobber boven het lood. Op een gegeven moment zag Mike de dobber onder schieten en weer bovenkomen. Er zat duidelijk iets groots op mijn stek. Maar wederom volgde geen aanbeet. 

Uitzicht op de Hydrograaf/Pakjesboot 12

Tot 11 uur ‘s avonds ben ik blijven zitten. Na drie geslaagde vispogingen dit keer geen succes. Om eerlijk te zijn vind ik dat niet heel erg. Als elke willekeurige stek meteen succes oplevert als er wat gevoerd wordt gaat de lol er snel af. En ik heb meerdere ijzers in het vuur.

Het grote speculeren kan nu beginnen. Was er een karper maar wist die mijn haak te ontwijken? Ligt het aan mijn nieuwe rigjes met nieuwe haken? Of was de vis verzadigd door het voer van die andere visser? Of werden de kolken veroorzaakt door een andere grote vis? Een snoek misschien die joeg op door mijn boiliekruim gelokte visjes? Is er überhaupt wel een karper langsgekomen de afgelopen weken? 

Allemaal vragen waarop ik het antwoord nu niet ga vinden. De komende weken blijf ik voeren en vissen op de andere twee stekken op de Vecht. Deze stek bij de woonboten ga ik vervangen door een nieuwe. Komend weekend wordt er weer gevist, dan hopelijk met meer succes. U hoort van me, tot dan!

[Update 27 April] De afgelopen dagen ben ik nog een paar keer ‘s avonds langs de Vecht gefietst en ik kwam er achter dat er meer woonbootbewoners op karper vissen. Maar liefst 7 hengels heb ik zien staan en het lijkt er op dat er vrijwel continue gevist wordt. Ik ben dus terecht verder gaan kijken. Deze stek is voor hen.