Goedemorgen website-vrienden. Thuiswerken heeft voordelen. Liefst 10 uur reistijd wordt me wekelijks bespaard. Nu de dagen weer wat langer worden geeft dat wat ruimte om ook na het werken nog even wat te doen. Afgelopen dinsdagmiddag besloot ik met de kano de snoeken nog een laatste keer te gaan belagen. Vanaf 1 april mag immers niet meer met kunstaas worden gevist. Eindelijk weer een visverslag dus. Klik op lees verder als u meer wilt lezen.
Allereerst even waar ik me de afgelopen maanden mee heb bezig gehouden. Trouwe lezers weten inmiddels dat ons gezin wordt uitgebreid. Intimi weten zelfs dat het om een verdubbeling zal gaan. We verwachten dus een tweeling. Omdat ik na mei de handen vol zal hebben moesten er snel nog wat grote klussen worden uitgevoerd. Na de eerder genoemde klussen is ook nog een dak vervangen, een oprit opnieuw bestraat en heb ik twee trappen geschilderd.
De trap ziet er weer strak uit
Momenteel wordt de kinderkamer in gereedheid gebracht. Ook daar moet nog flink gekust worden. Omdat al het nieuwe spul ons niet beviel heb ik oude meubelen aangeschaft en ben ik deze aan het opknappen. Het werk houdt dus nog niet op.
Commode is weer glad gelakt
Goed, genoeg over het klussen, er is dus weer gevist. Met de kano ging ik richting een oud langgerekt water iets boven Weesp. Twee spinhengeltjes gingen mee, en een handvol pluggen. Uiteraard waren mijn Salmo minnows ook weer van de partij. Van 4 uur ‘s middags tot even na 6-en was ik op het water. Anderhalve meter afstand houden van andere mensen is daar geen probleem.
Het was op een splitsing dat de eerste keer een snoek mijn plug aanviel. Een seconde of 10 bood de vis weerstand maar schoot toen ineens los. Ik besloot tot een rondje, even een eindje één van de zijsloten in, om na een minuut of 10 weer langs dezelfde stek te peddelen. Dit keer met de andere, iets feller gekleurde plug. Tot mijn verbazing werkte het plan. Ongeveer op dezelfde locatie knalde nu de andere hengel rond. Na een korte dril had ik ineens de eerste snoek in het net. Ik schat deze op zo’n 75 centimeter.
De eerste rover
Tevreden peddelde ik even later verder. Mijn dieptemeter met ingebouwde temperatuur sensor had ik niet mee, dus ik kon niet meten wat de watertemperatuur was, maar ik had de data van een jaar eerder nog in mijn hoofd. Destijds zag ik een daling van temperatuur naarmate ik noordelijker kwam. Ik ving daar destijds niets. Ook nu bleven de aanbeten uit.
Richting noorden
Wel zag ik sporen van andere snoekvissers. Op een voorspelbaar plekje besloot ik even wat struiken te inspecteren. Inderdaad vond ik wat ik verwachtte. Er zijn altijd kerels die net wat meer risico nemen om die ene snoek onder die struik aan de overkant weg te plukken. Een windvlaagje is dan genoeg. Ik ken het. Boven de Angstel bungelt nog ergens een dure plug van mij in een boom.
Overmoedig
Pas op de terugweg, iets voorbij dezelfde splitsing was het weer raak. Ook nu was het een goedgevulde vis van rond de 75 centimeter. Iets lichter gekleurd maar daarom niet minder mooi. Uiteraard mocht ook deze vis na het fotograferen weer terug het koude water in.
Snoek 2 terug
Ik was al bijna terug bij mijn fiets toen ineens de hengel voor de derde keer dubbel klapte. Dit keer trok de snoek zowaar wat lijn van de spoel. Een stevige vis van dik in de 70 centimeter besloot mijn statistieken nog iets te verbeteren. En oh ja, alle vier aanbeten kwam op de Salmo Minnow terwijl ik toch zeker een deel van de tijd ook met spinners en een Rapala jointed heb gesleept.
Snoek 3
Meteen na die laatste vis gingen de hengels uit elkaar, ik uit de kano, de kano uit het water en de voeten op de pedalen. Een kwartiertje stoempen later was ik weer thuis.
Na maanden van complete onthouding was het heerlijk om weer even te vissen. Vanaf nu hoop ik toch weer regelmatig een hengeltje uit te gooien. De eerste karpervisplannen zijn weer in de maak. Over een week ongeveer zal ik beginnen met twee voorzichtige voerplekjes. U kunt dus weer wat regelmatiger updates verwachten. Tot later!
Vorige bericht Volgende bericht