Afgelopen zaterdag is er weer gevist. Ik zet door met mijn project om met doodaas, de elastiek-montage en een enkele haak op de Vecht een metersnoek te vangen. Op twee plaatsen heb ik respectievelijk 2 en 3 uren gevist. En ik heb de snoek gevonden. Lees verder voor het verslag.
Afgelopen week heb ik op internet de Vecht bekeken. Google earth geeft informatie over loop van de rivier en bereikbaarheid, en met streetview kan er zelfs ter plekke gekeken worden of het water bereikbaar is en of bv de auto ergens in de buurt geparkeerd kan worden. Met de nautische kaart heb ik ook diepte profiel bekeken en zo heb ik stek 1 geïdentificeerd. Met ruim 5 meter diepte de diepste stek in de wijde omgeving en ik kan er prachtig zitten. Daarnaast maakt de Vecht hier een scherpe bocht en ik vermoed dus een diepe buitenbocht met harde bodem.
Verslag stek 1
2 uren heb ik er gevist. Rechts een sardine op het diepste punt van het water. Links met de dobber zwevend. Ik had hiervoor de baitrunner vervangen door een molen met gevlochten lijn. De drijvende lijn vangt wind en stroming en zorgt zo dat de dobber op sleeptouw wordt genomen.
Met de dobber montage heb ik een kleine 100 meter bocht twee keer afgevist. In twee uren gebeurde er niet veel onder water. Ik heb geen beet gehad. Natuurlijk zegt dit niet veel, de snoeken kunnen prima 20 meter verderop gelegen hebben. Ik schrijf de stek nog niet af en zal hier zeker nog eens terugkomen. Alleen al het uitzicht was fenomenaal en dat vind ik ook belangrijk. Hier later in het jaar een keer karperen is ook zeker een optie.
Verslag stek 2
Na twee uren dus naar stek 2. Hier zal ik nog niet te veel over vertellen omdat ik er later deze week nog eens wil vissen. Het was op stek 2 dat na een half uurtje vissen ineens de dobber omhoog kwam, wat begon te stuiteren en daarna langzaam onder water weg schoof. De ruim 20 cm sardine was gepakt. Dit moest een grote roofvis zijn. Ik pakte de hengel, draaide langzaam de lijn strak en haalde vervolgens de bijna 4 meter hengel stevig achterover. En ik sloeg dwars door de slip heen. Snel probeerde ik de fout te herstellen en draaide de knop van de slip een paar slagen strakker. Opnieuw probeerde ik de haak te zetten en even boog de hengel. Vrijwel meteen veerde deze weer recht. Mis! Bagger!
In de hoop dat de vis nog eens terug zou komen bleef ik op die plek stug door vissen. Een uurtje later stuiterde dezelfde dobber nog eens op en neer. Ik vermoed door dezelfde snoek die een stuk voorzichtiger was geworden. De beet zette echter niet door. Om 5 uur gooide ik mijn overgebleven sardines in het water. Laat de snoek maar wennen aan dode vissen. Ik kom hier zeker terug.
Vlak voor vertrek kwam nog even een controleur van de regio Wijdemeren mijn visvergunning controleren. Alles was prima in orde. De beste man ging weer verder en ik ging opruimen. Om half zes was ik thuis en kon het proces van opwarmen beginnen.
Natuurlijk baal ik van de gemiste vis maar ik ben ook blij met de aanbeet. Mijn visserij ontwikkelt zich en mijn kennis van de Vecht neemt toe. Hier ga ik zeker nog vruchten van plukken. Die metervis komt zeker en als deze straks komt is hij dik verdiend.
Tot later!