14 Januari: snoekvissen bij de brug bij Fort Uitermeer

Header verslag project metersnoek 4De vierde poging om een metersnoek te vangen op de Vecht zit er op. Na lang wikken en wegen heb ik besloten om te gaan snoekvissen bij de brug bij Fort Uitermeer. Of dit een kansrijke plek is weet ik niet. Ik kan hier wel rustig zitten, en dat is ook wat waard. Plus ik leer het water wat beter kennen en daar pluk ik hopelijk later in het jaar, als ik weer op karper vis, de vruchten van.

Ik zit onderaan het talud naast de brug. Hier gaat de schuine helling meteen over in het water, er is dus geen vlak stuk. Mijn stoeltje staat nog net op de schuine helling, maar mijn laarzen staan in het water. En de hengels ook. Het is vandaag 4 graden Celsius en er waait een licht briesje vanuit het oosten. Ik weet dat ik het hier heel koud ga krijgen, maar dat heb ik er graag voor over. Hier word ik niet lastig gevallen door voorbijgangers. De sardine aan de rechter hengel deponeer ik richting midden direct naast de brug. De andere hengel gaat wat verder van de brug richting de vaargeul.

snoekvissen bij de brug bij Fort Uitermeer

De sardines heb ik met een elastiek door de staart aan mijn nieuwe onderlijn montage gehaakt. Ik heb hier best vertrouwen in.

Een fuut komt regelmatig even buurten. Ik zie hem een paar keer boven komen met een visje overdwars in de snavel. Dit is hoopgevend, een fuut heeft hetzelfde menu als een snoek en als deze vogel hier jaagt zijn er vast ook snoeken in de buurt.

Vanaf half 1 liggen beide hengels te wachten op een aanbeet. Helaas blijft die echter uit. Na ongeveer 2 uren vissen besluit ik de hengel die richting vaargeul ligt om te bouwen tot een dobbermontage. Misschien kan ik zo wat meer water afvissen. De dobber stel ik af op ruim 2,5 meter diepte. De sardine komt horizontaal onder de haak. Het is ter plekke maximaal 3,5 meter diep dus mijn sardine zweeft maximaal 1 meter boven de bodem.

het rode puntje van mijn dobber is nog net zichtbaar

Diverse keren laat ik de montage vanaf de brug met de stroming richting wijd drijven. Helaas volgt er geen aanbeet. Ook de aasvis bij de brug wordt genegeerd. Als de zon ondergaat haal ik beide hengels weer binnen. Na ruim 4 uur vissen heb ik rode wangen, koude voeten en een droog net. De vissen hangen nog net zo onder de haak als dat ik ze er onder gehangen heb. 

zonsondergang boven de Vecht

Vandaag geen vangsten dus. Van Mike hoor ik dat hij een paar vissers heeft gesproken die vijf snoeken hadden waarvan de grootste 1,14 meter. Hij laat me de foto’s zien. Ik doe dus toch iets niet goed. Volgende week maar weer een poging, ik heb nog tot eind februari om mijn doel te halen.

Tot later!