20 Mei: als een school karpers langskomt….

Soms val je met de neus in de boter. En dat overkwam me eerder deze week. Na een weekendje weg besloot ik op vier plekjes wat te voeren. Allereerst op mijn Vechtstek. Deze heeft nu lang genoeg rust gehad en ik probeer hier weer wat op te bouwen voor na het weekend. Verder een dubbele stek waar ik van de week met Mike wil gaan vissen. En tenslotte een stekje om snel even een keer kort te vissen. Goed bereikbaar, druk, maar met grote vangkans. En zo bleek…

Omdat de aanpak interessanter is dan het resultaat begin ik hier mee. Een gebied van zo’n 1500 vierkante meter (75 meter lang en 20 meter breed) bestrooide ik met boilies. En dat twee avonden op rij. Ongeveer een kilogram 14, 20 en 24 mm boilies, steeds in groepjes van twee of drie bij elkaar. De ochtend van de derde dag voerde ik nog eens maar nu alleen kleine boilies en veel minder. Misschien de helft.

Ik hou van verspreid voeren. Ik wil zoveel mogelijk vissen in aanraking laten komen met mijn aas en ze zo lang mogelijk laten zoeken. Door te spreiden gaat dat gemakkelijk. Voordat een vis alles gevonden heeft is er genoeg kans dat een tweede en derde komen mee-eten.  Ik wil ook weer niet zoveel voeren dat de vissen verzadigd raken. Het water is nog steeds vrij koud, ongeveer 14 graden, misschien 15. Met een kilogram voer zal het risico de vissen te verzadigen wel meevallen.

Exact in het midden van het gebied ga ik dan ‘s avonds zitten vissen. Een karper cruiset gemiddeld met zo’n 2 km per uur, dus als ik kom en wat hele en gebroken boilies rond mijn aas strooi zal zo’n vis dat al snel vinden. De zintuigen van zo’n beest zijn fenomenaal.

Naar het vissen!

Woensdagavond om vier minuten over acht had ik beide hengels in liggen. Vijf over acht al een piep. Mijn verticale lijn werd geraakt. Geen aanbeet, maar er is grote vis in de buurt. Even later nog eens een paar piepen. Allemaal signalen dat de aanpak werkt! Overigens maak ik me over dat aanraken van de verticale lijn verder geen zorgen. Er groeit voldoende wier op de bodem, en mijn leader is erg zichtbaar. Geen vis zal hier van schrikken.

Als de aanbeet nog een tijdje uitblijft komt vervolgens de twijfel. Ligt alles wel goed, waarom geen run? Hebben ze het door? Gelukkig kwam de verlossende aanbeet alsnog, 20 over acht ongeveer knalde de waker omhoog. Ik vis hier met gesloten beugel en gebruik de baitrunner functie niet. De vis moet niet te veel ruimte krijgen. Maar desondanks trok de vis al lijn van de molen voordat ik de hengel gepakt had. Gelukkig ging alles goed.  De eerste vis lag al snel op de mat. Een mooie  schubkarper van ongeveer 75 cm. 

De vis was goed gevuld en met enorme vinnen. Bij terugzetten schoot ik een paar foto’s (zie header). Ik nam de tijd en controleerde lood, line aligner en haak en legde opnieuw in. Een handvol gebroken boilies eromheen en het wachten op nummer twee kon beginnen.

Het duurde een minuut of 5 en toen ging het los… Eerst ging de ene hengel. En net toen ik de vis terug zette ging de andere. En toen ik deze had terugzette en mijn hengels weer in wilde leggen ging direct nadat ik de eerste had ingelegd deze er ook al weer vandoor. Drie karpers binnen 15 minuten. Allemaal schubkarpers van respectievelijk 73, 77 en 79 centimeter. Het was duidelijk dat een schooltje vissen zich op mijn stek bevond en dat ze de boilies erg konden waarderen.

Na de vierde vis werd het even rustig. Eindelijk kreeg ik kans beide hengels weer in te leggen. Van één hengel moest ik nog even het onderlijntje vervangen vanwege een kromme haakpunt. Zeker een minuut of 10 duurde de rust, het was net na negen uur ondertussen toen ook vis vijf zich meldde. Opnieuw een schubkarper, deze keer net wat kleiner.

De vijfde, 68 cm

Na deze vijfde vis bleef ik nog drie kwartier vissen maar verdere actie bleef uit. Dat verbaast me ook niks. Na zoveel actie vond ik het wel prima. Even na 22 uur ruimde ik op. Exact twee uren gevist, vijf schubkarpers en dat op open water.

Of mijn aanpak cruciaal was voor het resultaat is natuurlijk niet te zeggen, maar het gaf mij vertrouwen en heeft in ieder geval niet averechts gewerkt. Nu op naar het volgende verslag want de vissessie met Mike zit er ondertussen ook al op en tjonge wat vingen we een mooie vissen. Hieronder een voorproefje!

Ik spreek u later weer, tot dan!

vorige bericht    volgende bericht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.