Ik had al een paar dagen de kriebels in mijn buik. Na het echec van vorige week donderdag en de toch wel onverwachte blank van afgelopen zondag had ik nu wel vertrouwen in een goede vangst. In de afgelopen 6 dagen heb ik vijf keer gevoerd op de Vecht, steeds een pond Spicy Seven, en de laatste dag zelfs een kilo. Mooi verspreid langs het riet. De laatste keren leverde deze stek me steeds een paar mooie karpers op. Ik hoopte op opnieuw zo’n succes. 

Woensdag overdag was het erg warm en voor de avond werd onweer voorspeld. Ik was daar blij mee. Een flinke bui zorgt voor zuurstof in het water en dat activeert de vissen. Plus het houdt veel dagjesmensen thuis. Rust langs het water dus. Rond half 8 was ik ter plekke en even later lagen beide hengels in. Plan was tot een uur of 2 ‘s nachts te vissen en in die periode hopelijk wat te vangen.

Ik had nog maar net de tweede hengel ingelegd en de waker goed gehangen, ik draaide me om naar mijn stoeltje, toen ik uit mijn ooghoek zag dat de waker van die tweede hengel tegen de hengel geplakt zat. Ik vond het maar raar, ik vis met slappe lijnen, die waker hoort na het in de lijn hangen niet meer te bewegen. Pas toen de hengeltop duidelijk krom trok viel het kwartje. Binnen een paar seconden na inleggen een aanbeet. Een joekel van een brasem met een opvallend maar zich al herstellend wondje op de flank had de boilie meteen gegrepen. Even later was de vis in het water onthaakt en kon ik weer verder vissen.

Brasem met wondje op de flank

Een politieagent kwam even buurten maar vroeg niet naar mijn papieren. De diender zat achter wat jongens in een motorbootje aan en vertrok na een aantal minuten rondkijken weer. De beste man was net weg toen ik een paar minuten na 8 uur weer een aanbeet kreeg. Aanvankelijk verdacht ik weer een brasem van het veroorzaken van alle drukte, maar toen de vis warempel wat lijn van de molen trok wist ik wel beter. Het was een karpertje. Het kostte me niet al te veel moeite om de vis te netten. Deze was toch wat groter dan een brasem maar had gewoon niet zoveel zin om zich in te spannen. Een mooie spiegel zat in mijn net. Mijn vriendin die toevallig langs kwam fietsen wou wel even fotograferen.

Prachtige spiegelkarper van de Vecht

65 centimeter en 5,45 kilogram waren de maten. Uiteraard is de linkerkant ook gefotografeerd en gemeld bij de SKP coördinatoren.

Mijn vriendin bleef even hangen en was nog geen kwartier later getuige van een snoeiharde aanbeet. Zo weinig als de eerste vis deed, zo wild was deze tweede. De eerste run was meteen de diepte in, richting midden. Een tiental meters lijn trok de vis van de spoel. Dat kan weinig kwaad. De vis knalde naar links, achter een rietkraag, maar kwam gelukkig ook weer terug. Na een aantal minuten had ik de schubkarper, want dat was het, onder de top. Na wat wild geplons en gespat kon ik de vis uiteindelijk boven het net trekken. Eenmaal in het net viel het formaat toch wat tegen. Het was wel een prachtige slanke vis. Een mooie torpedo van 76 cm en 7,45 kilogram was gevallen voor mijn Spicy Seven boilie.

Torpedo schubkarper van de Vecht

Mijn vriendin was even later getuige van opnieuw een brasem aanbeet. Toen ik de vis binnenhaalde herkende ik deze meteen, het was warempel dezelfde brasem! Zowel formaat, als kleur als wond op de zijkant waren identiek. Blijkbaar trekt zo’n vis zich weinig aan van een vangst als deze meteen in het water onthaakt wordt.

Vervolgens blijft het een tijdje stil. Mijn vriendin laat me weer alleen achter aan de waterkant en ik fantaseer wat over 40-ponders die langs de kant scharrelen op zoek naar lekkere hapjes. Het is bijna een uur later, rond kwart voor 10 als ik ineens wederom op dezelfde hengel een keiharde aanbeet krijg. Ik zie de slip tollen en als ik de hengel oppak verwacht ik een flinke weerstand te voelen. Ik voel echter bijna niks. Na een paar slagen aan de slinger is me duidelijk dat de vis er af is. Mijn onderlijn is gebroken op de driekamerknoop waarmee deze aan de wartel geknoopt zit. Ik herinner met dat Luc de Baets in zijn karperbijbel “De dunne lijn” al heeft aangegeven dat de driekamerknoop de lijn flink verzwakt en dat een andere knoop veel beter is. Ik neem me meteen voor in het vervolg maar te luisteren als zo’n kenner dat zegt en die andere knoop dan maar te gebruiken. En ik stap weer over op onderlijnen van gecoate draad. De belasting door een flinke karper in warm water vraagt gewoon meer van het materiaal en ik moet zorgen dat mijn materiaal dat aan kan.

Een nieuw onderlijntje van ditmaal gecoat draad heb ik gelukkig al klaarliggen en even later ligt mijn aas weer in het water. Al drie karperaanbeten, zou er nog een vierde komen? Het is tegen half 11 als Mike nog even komt buurten en me vertelt over zijn karpervisactiviteiten en plannen. Ruim een uur kletsen we wat als daar toch nog een aanbeet komt. Een brasem heeft de boilie gepakt. Terwijl ik in het donker probeer het haakje uit de lip te plukken stoot ik tegen de andere hengel aan. De waker daarvan piept wat en stuitert wat op en neer. Stuitert wel flink op en neer. Blijft op en neer gaan. Eindelijk schiet de brasem los en kan ik de andere hengel pakken. Mike heeft het nog niet door. En dan wel! Karper! Het is een twijfelachtige brasem-aanbeet door een karper. De vis doet nauwelijks moeite en ik zie na een paar tellen in het donker een spiegelkarper voor de kant liggen. Na wat gepruts heb ik deze in het net. Binnen!

Als ik het net naar de onthaakmat wil tillen ben ik verbaasd. Dat had ik niet door, het is een flinke vis! Een rijenkarper ook nog! Mike schat de vis meteen op 25 pond, misschien wel meer. Ik ben iets conservatiever maar weet zeker dat ik mijn tiende 20-plusser van dit jaar op de mat heb. Als het meetlint 79 centimeter aangeeft en de unster op 12 kilo blijft steken blijkt dat Mike aardig in de buurt zit.

Opnieuw een 2001 rijenkarper

Mike maakt wat foto’s en we genieten van de aanblik van de prachtige vis. Tegen middernacht gaat Mike naar huis en een half uurtje later ruim ik ook op. Het was een heerlijk visavond, met wederom prachtige vissen. Wat ben ik toch een geluksvogel met dit soort mooie vangsten!

De twee spiegelkarpers heb ik weer doorgegeven aan Joris Weitjens en Tim Pelsma. De eerste is al gevonden. Volgende week vertel ik daar meer over. Hopelijk wordt in de tussentijd ook de herkomst van de andere vis duidelijk. Morgen wordt er trouwens weer gevist voor Project X. Ik zal dan overdag tijdens het vissen proberen live verslag te doen van de resultaten. 

Tot dan!