Vorige week woensdag. Ik besloot mijn voertactiek van het IJmeer ook op de Vecht los te laten. Drie keer strooide ik vanuit mijn kano een emmer voer in de rondte. Boilies van 15 en 20 millimeter en een lading pellets en tijgernoten. Overdwars over de Vecht een voerspoor van zo’n 60 meter lang en zo’n 10 meter breed. Elke passerende vis zou hier moeten blijven hangen. Hopelijk met een paar flinke karpers ertussen. Zaterdagavond zou ik vervolgens vanuit mijn bootje achter het riet proberen deze grote vissen er tussenuit te plukken.
Helaas liep het anders dan gehoopt. Vorig jaar zomer maakte ik het ook al mee. Zoveel brasem op de stek dat een karper vangen onmogelijk werd. 20 millimeter boilies verdwijnen ook gewoon in deze slijmerds. Even een paar fotootjes omdat een blog zonder vissen ook maar niks is.
Na drie uurtjes besloot ik ermee te stoppen. Zeventien brasems gevangen en geen enkele losschieter. Dat geeft dan weer te denken. Vrijwel allemaal perfect in de onderlip gehaakt en stuk voor stuk kon ik ze in het water onthaken. Overigens best een leuke visserij als je van witvissen houdt. Zelf hoop ik toch altijd dat er een mooie spiegel tussendoor loopt.
Mijn strategie voor de Vecht ga ik nu aanpassen. Ik ga met veel grotere boilies voeren. 28 millimeter knikkers heb ik nu, daarvan gaan er elke dag een paar handjes in. Er zal vanzelf een flinke karper langskomen die blijft hangen. Over een week of zo zal ik voor het eerst eens kijken of er een grote jongen is blijven plakken. U hoort van mij! Tot later!