Hoi! Binnenkort gaat de jacht op grote karper beginnen. De plannen krijgen vorm en de beoogde stek is al een aantal keren verkend. Afgelopen week ben ik bijvoorbeeld drie keer een uurtje in mijn nieuwe omgeving geweest. Eens kijken hoe druk het er is, en op een aanpak puzzelen. Maar voordat ik helemaal los ga op het grote nat moest eerst nog even een klein watertje bezocht worden. Vorig jaar heb ik hier met vismaat Mike twee keer gevist en dat ging niet goed. Ik ving geen karper op dit water dat me toch niet al te moeilijk leek. Tijd voor revanche! Een alternatieve aanpak moest me succes brengen. Klik hieronder op ‘lees verder’ voor het hele verhaal!
De aanpak
Het water waar het hier om gaat is een plasje van ongeveer 5 hectare. Er zijn maar een paar plekjes waar je fatsoenlijk kunt zitten en erg druk is het er niet. Soms zit er eens iemand op witvis, karpervissers zie ik er zelden. Er zit wel degelijk karper, maar ik heb geen idee hoeveel en hoe groot. Als ik eerlijk ben verwacht ik hier geen vissen boven de 10 kilogram. De bodem is zanderig, het water helder met hier en daar een plant. Mijn zware glashengels kunnen dus thuis blijven. Langs de kanten staat ongeveer 80 cm water, en dat loopt langzaam af naar 1,80 meter op een meter of 8 uit de kant. Verder van de oever blijft de bodem redelijk vlak. Vorig jaar visten we met samen in totaal vijf afstandshengels, maar dat leek me niet de beste methode. Ik besloot nu één afstandshengel mee te nemen en één penhengel. Zo kon ik op twee plekken vissen die ver genoeg uit elkaar lagen om de boel niet te verstoren.
Drie dagen voerde ik. Een kilogram boilies ging met de werppijp naar de overkant richting een rietkraag. Daarnaast ging er voor de eigen kant drie keer anderhalve kilogram gekookt duivenvoer in het water. Na de derde keer voeren heb ik een kwartiertje zitten kijken wat er gebeurde en tot mijn plezier zag ik allemaal bellenplakkaten omhoog borrelen op de duivenvoer stek. Er zit in ieder geval vis op het voer!
Zo’n zinken emmer is ideaal om het gekookte duivenvoer in te laten afkoelen
Als penhengel koos ik voor mijn Fair Play Winston 2000M. Dit is een lange soepele glashengel met een testcurve van rond de 1,5 pond. Daarop een Shakespeare Super Ambidex molentje met 22/00 nylon. Lekker licht dus. Als afstandshengel had ik mijn Casting Corner ‘Western Carp’ hengels mee. Progressief buigend, maar met genoeg power mocht er een verrassing rondzwemmen. Ik schat ze op zo’n 2,25 lbs. Verder besloot ik naast mijn normale formaat karpernet ook een pan-netje voor brasems mee te nemen. Het zou me niks verbazen als het een brasemfestival zou worden.
Fair Play Winston 2000M in actie
Het resultaat
Dan de visdag. Rond 18.00 uur was ik ter plekke. Ik nam de tijd, rustig alles een plekje geven. Op de afstandshengel kon wel een lichter loodje en een nieuwe onderlijn. Even later lag deze op zijn plek, het aas net onderaan het talud voor de rietkraag. Een handje hele, halve en gebroken boilies er omheen.
Afstandshengel op de pieper
De penhengel moest even opgebouwd worden: lijn door de ogen, dobbertje er aan, wat loodjes en een haakje. Even later was dit ook klaar voor actie! Drie maiskorrels afgetopt met een gele drijvende mini boilie moesten het werk gaan doen. Met de relatief lange sliert hoop ik kleine visjes te ontmoedigen. Vroeger wou ik bij het penvissen nog wel eens korrels op de haak prikken maar dat is natuurlijk enorm achterhaald. Op deze manier is de haakpunt vrij en staat die lekker agressief naar buiten. Oh ja, als haakje gebruik ik een Korda Wide Gape maat 10 zonder weerhaak.
Mais aan de hair bij het penvissen.
Aan vismaat Mike, die deze keer niet mee kon, had ik beloofd dat ik hem op de hoogte zou houden van de vangsten. Na anderhalf uur stuurde ik een eerste update. Aan de penhengel had ik toen drie brasems van rond de 60 cm en een spiegelkarpertje van 51 cm gevangen. De afstandshengel had een lange magere schubkarper van 78 centimeter opgeleverd.
Het eerste spiegeltje
De magere schubkarper
De volgende anderhalf uur waren een kopie van de eerste anderhalf uur, alleen kwam er een brasem meer op de kant, de tussenstand om 21.00 uur was dus 7 brasems, twee spiegeltjes en twee schubkarpers. Zowel bij de eerste twee karpers als bij het tweede duo kwam de aanbeet van de schubkarper net toen ik het spiegeltje geschept had. Een déjà vu? Zit ik in de Matrix? De twee laatste karpers leken ook erg op de eerste twee, alleen net iets gevulder.
Spiegeltje twee
De tweede schubkarper
Opvallend was dat bij de dril van deze tweede schubkarper een snoek even een kijkje kwam nemen. Twee keer zwom de snoek van zo’n 80 cm flank aan flank mee met de karper, tussendoor was ik hem even kwijt. Ongetwijfeld had ie door dat er een vis in nood was, maar deze karper was te groot om als prooi te dienen.
Nog anderhalf uur bleef ik zitten. Nog één karper en zeven brasems kwam op de kant. Ik heb met 19 vissen in ieder geval genoeg actie gehad! Hieronder een plaatje van de laatste karper.
De laatste karper, in de schemering
Met het oog op inclusie en diversiteit ook maar even een foto van een brasem. Ruim 60 cm was deze.
De eerste brasem, met meetlint; ruim 60 cm.
Na dit lucratieve uitstapje is de focus nu op het grote water gericht. Ik ga op jacht naar grote karper! Volgende week meer daarover! Tot later!