Hoi! Zaterdagavond is er weer even gevist op de Vecht. Rond kwart over negen zocht ik mijn spullen bij elkaar. Ik wil pas laat naar de waterkant. Niet alleen is het daar dan rustiger, ook heb ik de indruk dat de vissen hier vaak pas in de schemering actief worden. Kwart voor tien lagen de hengels op de steunen en de boilies op de bodem. Aan beide hengels een 27 mm bal. De ene vlak achter het riet, de tweede een paar meter verder waar de bodem weer vlak wordt.
Al binnen een kwartier kwam de eerste aanbeet. Een spinnende baitrunner, de hengel die aan de achterkant uit de steun werd getrokken. Duidelijk karper. Ik greep de hengel, probeerde druk te zetten en werd afgeleid door een harde tik van de waker die los was gekomen van het kabeltje waarmee het aan de steunen zit en in de lijn bleef hangen. Het dingetje spatte tegen de blank en knalde vervolgens tegen het startoog. Het duurde even voor ik het door had. In het donker tastte ik vervolgens naar het wakertje terwijl de lijn door de ogen schoot. Toen ik op de tast de waker gevonden had en uit de lijn had getrokken schoot de karper los. Een paar scheldwoorden klonken in de nacht.
Over de wakertjes
Recent kwam ik in het bezit van een paar mooie hangertjes. Van Matrix Innovations volgens mij. Heel handig, met allerlei losse onderdeeltjes zodat je ze kunt samenstellen zoals je zelf wilt. Erg mooi om te zien en ook ik werd verleid door de mooie kleurtjes en mogelijkheden. Deze wilde ik wel eens gebruiken.
Ik heb er nu een paar weken mee gevist en ze gaan de deur weer uit. Waarom? Wel ten eerste zijn die kleine blauwe dingetjes in het donker niet te zien. En dat is voor wakers niet handig. Looks zijn leuk, maar de functionaliteit moet op één staan. Ik zou andere kleuren kunnen monteren, maar de body’s blijven klein en ik houd niet van een kermisattractie aan de waterkant. Te veel verschillende kleurtjes is niks voor mij.
Het ziet er wel vet uit!
Ten tweede houd ik helemaal niet van wakers die in elkaar te schroeven zijn. Eerder al had ik mooie Solar wakertjes die ook demontabel waren. Toen ook al viel bij de eerste keer vissen zo’n ding uit elkaar en toen verdween een onderdeel in het water. Nooit meer teruggevonden. Gisteravond bij de eerste aanbeet had ik dus ineens een halve waker in mijn lijn hangen. Ook bij het opruimen moest ik in het gras zoeken naar een onderdeel. Vorige week gebeurde me dat ook al. Het is leuk bedacht, die customizable hangertjes, maar niks voor mij. Ik krijg de neiging met een tube secondelijm aan de slag te gaan en dat is niet de bedoeling. De hangertjes hebben een nieuwe eigenaar. Ik ga weer terug naar mijn oranje mini-swingers.
Voldoen al jaren.
Terug naar het vissen.
Ik houd mezelf voor dat het hier om een kleine vis ging. De vis ‘voelde’ niet heel groot. En natuurlijk lag het losschieten niet alleen aan de waker. Een goed gehaakte vis blijft echt wel hangen. Maar die wakertjes moesten wel weg. Dit overkomt me niet nog eens.
Ik had veel vertrouwen dat er nog een kans zou komen. Een klein uurtje later, zo rond 23.00 uur, bleek mijn gelijk. Opnieuw een aanbeet op de hengel vlak achter het riet. Het voelde hetzelfde als de vorige vis. Veel wild geruk, maar niet genoeg massa om echt veel lijn van de spoel te trekken. De vis besloot daarom om aan de uitstaande lijn naar rechts achter het riet te duiken. Toen ie niet verder kon nam hij een domme beslissing en zwom weer terug richting dieper water, dus van het riet af en daarna terug naar waar hij gehaakt was. Nu was het kat in het bakkie. Vrij snel had ik de vis daarna in het net. Wederom een aparte schubkarper. Alsof de voorkant niet bij de achterkant hoort. Als een bodybuilder die alleen zijn bovenlichaam traint en de benen overslaat.
De ‘never-skip-leg day’ schubkarper: 79 cm en 8.8 kg
Half 12 ruimde ik op. Nog niet eens twee uurtjes gevist, toch weer twee aanbeten op de Vecht en weer een vis op de kant. Mijn aanpak werpt zijn vruchten af. Nu nog een paar mooie grote vissen, maar die komen vanzelf, als ik maar volhard in mijn aanpak. Over een paar dagen wordt er alweer gevist, dan op mijn beoogde ‘grote-vissen-stek’. Ik heb er zin in! Tot later!
Van jouw vader hoorde ik dat jij graag in de Vecht mag vissen. Het resultaat van jouw viskunst heb ik met groot genoegen gelezen. Ik kom tot de conclusie dat hier een echte deskundige visser aan het vissen is. Vissen kunnen slim zijn maar de visser is hier slimmer. Ik ben er van overtuigd dat jij ooit de allergrootste karper in de Vecht eens aan de haak zal slaan.
Heel veel succes toegewenst.
Bedankt! Allereerst alvast gefeliciteerd met uw 86ste verjaardag! Hopelijk wordt het morgen een mooie dag!
De grootste van de Vecht, oei, dat is een hoge verwachting. Daar zijn vissen van dik boven de twintig kilo gevangen. De grootste hoef ik niet per se, als er maar wel regelmatig een mooie vis op de kant komt! En dan is wat vlees rond de graten natuurlijk erg welkom